Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Αγωνιστικοί χαιρετισμοί

Πήγα σαλιάγκι. Πήγα στη πορεία. Ναι!Τα κατάφερα.

Μπορεί να ξύπνησα σε ένα σπίτι με όλα τα φώτα ανοιχτά, να κοιμάμαι στο κρεβάτι μου, στο οποίο δεν θυμάμαι ποτε να φτάνω, να φοράω μόνο τη μπλούζα (το παντελόνι ήταν πεταμένο στο σαλόνι απ ότι ανακάλυψα μετά, πάνω στο τοστάκι που έκαμα χθες όταν γύρισα, το οποίο φυσικά δεν θυμόμουν ότι είχα ψήσει!!) δίπλα σε ένα κινητό που αργότερα αποφάσισε ότι θα χτυπήσει γιατί κάποια στιγμή του προγραμμάτισα να με αφυπνίσει. Και μάντεψε βρε! Δεν το θυμάμαι ουτε αυτό!! Έχω αρχίσει να αγχώνομαι για το τι άλλο μπορεί να βρεθεί μπροστά μου που να μην θυμάμαι..

Και δεν μπορώ να καταλάβω πώς έγινε αυτό ρε σαλιάγκι! Είπιαμε, αλλά όχι και τόσο πολύ, εγώ κατέβαζα και τα νεράκια μου (γνωστη νεροφίδα). Η αλήθεια είναι δεν είχα φάει.. Αυτό είναι που πρέπει να θυμάμαι μαζί με το νερό. Αλλά κάθε φορά να θυμάμαι μόνο το ένα από τα δύο μέρη του κόλπου...Δεν μαθαίνω και από τα λάθη μου η σκύλα!

Α, ορίστε!Τώρα θυμήθηκα και τις τεκίλες... Το ήξερα ότι θα θυμόμουν κι αλλά!

Τέλος πάντων ξέφυγα από το θέμα μου (δικαιολογούμαι στην κατάσταση που είναι το μυαλό μου!!). Παρόλη την κατασταση που βρισκόμουν λοιπόν, σηκώθηκα, ντύθηκα, ξέχασα τα γυαλιά ηλίου μου και βγήκα έξω ντάλα μεσημέρι..Περπάτησα όλη την πορεία πηγαίνοντας τοίχο τοίχο (μέχρι και σε καρτοτηλέφωνο χώθηκα κάποια στιγμή για να αποφύγω τον πούστη τον ήλιο που έψηνε αυγό στο κεφάλι μου.) Και μάντεψε βρε!

Μετρητής ηλιάσεων για αυτό το καλοκαίρι : 2

Θα μου πεις δεν ξέρεις από τι είναι ο πονοκέφαλος, η δίψα και η ζαλάδα που νιώθεις από τον ήλιο ή από τα ουζάκια, μην κατηγορείς άδικα την κίτρινη μπάλα. Θα το δεχτώ. Αλλά καήκανε και τα χεράκια μου.. (Αυτοί με γρουσουζέψανε χθες το βράδυ που λέγανε ότι είμαι πολύ άσπρη. Ορίστε τώρα που είμαι σαν το αστακόδερμο τους αρέσει περισσότερο?)

Χα! Τώρα θυμήθηκα και τη Μύκονο... Μία μία με χτυπάν οι αναμνήσεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου