Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Yavaş yavaş

Το πληντύριο ξενιτεύτηκε στας ανατολάς και είπε να κάμει μια μουσική επιλογή-αναφορά στο ταξίδι και την πόλη στην οποία βρίσκεται (αλλά ακόμα δεν έχει δει, γαμώ τα συνέδρια, τους αγώνες και τις δουλειές του!! Γιατί ΝΑΙ! Το πληντύριο είναι εδώ για να αναμιχθεί με άλλα ΗΜΜΥ από όλες τις φυλές του Φαραώ, που λέει και το σαλιάγκι, και να δει πώς είναι να ζεις έτσι. Κοινωνιολογική και ανθρωπολογική η προσέγγισή του και όχι ΗΜΜΥικη, να σημειωθεί παρακαλώ!)

1ο κόλλημα και αφιέρωμα από την πρώτη στιγμή που πετάξαμε ποδάρι στην Πόλη:


αλλά η αλήθεια είναι ότι η ακόλουθη βερσιόν είναι απολαυστικότερη:



Φυσικά θυμηθήκαμε και άλλα τραγούδια που περιλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη, όπως:


(θυμάσαι ρε σαλιάγκι γιατί το είχαμε ανακαλύψει και είχαμε κολλήσει με αυτό το κομμάτι στο παρελθόν? Το χρυσόψαρο στο μυαλό μου πάλι μισές πληροφορίες θυμάται!!)

Και φυσικά μπανανοσάλιαγκά μου (που τώρα που είπα μπανάνα, εκεί που γίνεται το ιβέντ έχει και κάτι μπανανιές μέσα για διακοσμητικά!!Πολύ θα το απολάμβανες! Θα ανέβω σε μια μπανανια... <με έχει βαρέσει άσχημα η συναναστροφή μου μόνο με ΗΜΜΥ σαλιάγκιιιιιιιιιι!!!!!Και μάλιστα όλων των εθνικοτήτων! ΒΟΗΘΕΙΑ!>) το κομμάτι που μετά από μία ολόκληρη μέρα αδυνατώ να βγάλω από το χρυσοψαρίστικο μυαλό μου που όμως αν κολλήσει γίνεται ελεφάντινο είναι το προσωπικό αγαπημένο:


Ιyi geceler σαλιάγκι (αυτό δεν επιδέχεται μετάφραση στα τούρκικα!) και αγαπημένοι αναγνώστες!

ΥΓ: Ναι, ο τίτλος είναι άσχετος, αλλά εμένα με άρεσε και πολύ χάρηκα που το έγραψα. Αιντε!

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Ο Φούρνος γκρεμίστηκε!!!!

Ε ναι λοιπόν,πρωτόγονα αδέλφια!!!! Σφαχτείτε στα σχόλια!Μη δείξετε έλεος!!!Ξεκατινιαστείτε!!! Τώρα που κάναμε την αρχή και μίλησε άνθρωπος εδώ μέσα,  απέκτησε λίγο τζέρτζελο η κατάσταση!!!

Αρχικά λοιπόν θα ήθελα να ευχαριστήσω το φίλτατο πλυντήριο και τη Σοφία Βέμπο (περισσότερο όμως το πλυντήριο που μου αφιέρωσε κιόλας ολόκληρη ανάρτηση....καταλαβαίνεις Βέμπο μου).

       Αν και με έκανες να νιώσω οτι είμαι απολίθωμα απο την εποχή των δεινοσαυρων,

εγώ όταν ανακαλύφθηκα απο τους αρχαιολόγους!
ομολογώ οτι με συγκίνησες κιόλας.....

        Που λέτε, λοιπόν, εμείς εδώ στη παρέα έχουμε παραδοση και στα γενέθλια κάνουμε ο ένας έκπληξη στον άλλον! Το πρόβλημα είναι οτι έκπληξη στήν έκπληξη, έγινε πλέον προβλέψιμη! Και εκεί που περίμενα κλασσικά την τούρτα 12 το βράδυ έξω απο τη πόρτα μου, έλαβα απλά ένα ευχετήριο τηλεφώνημα!!! Κάτι γίνεται λέω...Δε παίζει η έκπληξη φέτος να είναι οτι δε θα μου κάνουν έκπληξη! Πάω σχολή,δίνω μάθημα,περνάω απο το εργαστήριο του πλυντηρίου,πάμε για καφέ στο κυλικείο και πίνουμε καφέ....πίνουμε καφέ...καπνίζουμε..καπνίζουμε...μετά απο κάνα δίωρο και ακριβώς τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να πώ στο πλυντήριο να φύγουμε, εμφανίζεται μπροστά μου μια τεράστια φόρμα με το αγαπημένο κέικ που φτιάχνει το πλυντήριο(αν και το καμμένο είναι η αδυναμία μου,αυτή τη φορά ήταν τέλεια ψημένο!!!) και ένα τσούρμο απο τους συνήθεις υπόπτους των εκπλήξεων να προσπαθούν να κρατήσουν αναμμένο έναν αναπτήρα! Το τι happy birthday ακούστηκαν στο κυλικείο,το τι λεμονίτες ήπιαμε,να ρχοντε απο γύρω και να μου λένε χρόνια πολλά! Σου λέω το κυλικείο των ΗΜΜΥ γνώρισε μεγάλες στιγμές!!! Όσο για το βράδυ, βρεθήκαμε τυχαία μαζί με το πλυντήριο σε μια τυχαία παρέα και το μόνο που θυμάμαι απο εκείνη τη βραδιά είναι μια λέξη που χαράχτηκε για πάντα στο μυαλό μου : ΜΥ ΚΟ ΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ
   (Δεν έχω πάει ποτέ στη Μύκονο)

ΥΓ1: Πόσες φορές θα πούμε μανταμίτσα Βέμπο οτι δε πιάνουν οι απειλές σας σε μας!!! Πλυντήριο,ηρέμισε τη χειρίζομαι εγώ τη κοπελίτσα....Δε με σκιάζουν εμένα οι φοβέρες της!!!
ΥΓ2: Που το θυμήθηκες το write in C που είχε συντροφεύσει εκεινα τα χριστουγεννιάτικα βράδια μας!
ΥΓ3: Φίλτατη Σοφία εκμεταλευσου μας άφοβα!Εδώ με εκμεταλευτηκε η διπλανή 50χρονη γειτόνισσα που μου έλεγε μόνο μια καλημέρα 5 χρόνια- και αυτή με το ζόρι- για να της συνδεσω υπολογιστή και ιντερνετ! Για να μη σχολιάσω πόσα τσάμπα μαθήματα έχω κάνει σε μη-ΗΜΜΥ σε matlab και C!
ΥΓ4: θα επιστρέψω με ιστορία μπαγιάτικη-πάστα-ποντικάκι σε επόμενη ανάρτηση!
ΥΓ5:Θα το καθιερώσω αυτό το προσεχώς για να κρατώ σε αγωνία το αναγνωστικό κοινό μας (δε θέλω σχόλια Βέμπο!!)
ΥΓ6: πολύ μούγκα έπεσε ας βάλουμε ένα τραγουδάκι:

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

write in c!

Θυμήθηκα τις όμορφες εποχές μας σήμερα σαλιάγκι. Τότε που ο προγραμματισμός δεν ήταν μοναχική δουλειά, αλλά είχαμε η μία την άλλη να βρίσουμε!! Τότε που μας άκουσε η μισή βιβλιοθήκη να φωνάζουμε. Τότε που πίστευες ότι δεν θα ξαναμιλούσαμε την επόμενη μέρα μετά από τέτοιο βρίσιμο. Τότε που το μυαλό μου δούλευε ακόμα..

Εντάξει ξέρω ότι αυτά που ακολουθούν δεν είναι τα κατάλληλα σε αυτήν την καίρια χρονική στιγμή που αποκτήσαμε επιτέλους αναγνώστες που δεν είναι ΗΜΜΥ και γράφουν και σχόλια (εδώ θέλω να κρατήσουμε ένος λεπτού σιγή για να νιώσουμε καλύτερα την συγκίνηση...) αλλά εμένα τώρα αυτό με θυμήθηκε, αυτό θα σε γράψω.. Και οι μη ΗΜΜΥ ας σπαμάρουν ελεύθερα, εγώ πρόβλημα δεν έχω! Απαντήστε και στο κουιζ. 

Και φυσικά έχεις καταλάβει από τον τίτλο ότι όλο αυτό ξεκίνησε όταν θυμήθηκα εκείνη την πρώτη αναζήτηση της συνάρτησης write( ) στην c που μας έφερε αντιμέτωπες με την τρομερή ανακάλυψη: 


Αλλά μετά από αυτό ο εμπνευσμένος ΗΜΜΥ έχει βγάλει και άλλα τραγούδια για να δοξάσει τον θεό που αυτός πιστεύει. Έτσι έχουμε και μια πιο σύχρονη και μοντέρνα δημιουργία ότι πρέπει για τα καλοκαιρινά μας απογεύματα:


Γιατί ακολουθούμε πάντα τη μόδα. Και φυσικά, για τους κλαμπόβιους των beach bar έχουμε και bitακι για να κουνήσουν τα σκουριασμένα κορμιά τους:


Feel the bit!!! Feel the byte!!

Και τέλος έχω να προτείνω μια ταινία. Ένα παιδί που μεγαλώνει με τους καταπιεστικούς γονείς του, που δεν το αφήνουν να εκφράσει τον πραγματικό του εαυτό. Που ντρέπονται γι αυτόν και όταν αυτός αποκαλύπτεται τον πετάνε στους πέντε δρόμους. Δράμα, συγκίνηση, καταπιεσμένη εφηβεία και απαγορευμένοι έρωτες, όλα σε μία συγκλονιστική παραγωγή:


Και θα επαναλάβω το κουίζ του προηγούμενου ποστ γιατί θέλω να βγάλω στατιστικά. Ποιά λέξη σας έρχεται πρώτη μετά την λέξη 'for'?