Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πλυντήριο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πλυντήριο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικο σενάριο!

Η ανάρτηση που ακολουθεί είναι περσινής παραγωγής, αλλά λυσσιαξε το σαλιάγκι να την ανεβάσω τώρα που ειναι πάλι επίκαιρη και θα το κάνω. Μιας και φέτος την έβγαλα εκτός Ελλάδας τα χριστούγεννα δεν γνωρίζω αν ισχύουν οι περσινές μου παρατηρήσεις, οπότε παρακαλώ ενημερώστε με! Στο BBC πάντως τα ίδια ισχύουν ακομα...

Το χουμε δει όλοι! Σε όλες του τις εκδοχές! Με όλες τις πιθανες εξελίξεις και ανατροπες (ο θεός να τις κάνει!) Μιλάω για το σενάριο της ρομαντικοχριστουγεννιάτικης ταινίας που γυρίζεται 2 μήνες πριν τα χριστούγεννα για να προβληθεί απευθείας στην τηλεόρασή μας τις χρονιάρες αυτές μέρες.

1. Ξεκινάμε με μία ώριμη γυναίκα (28 χρονων?) που κάνει κρα να παντρευτεί σύντομα γιατί περνάνε και τα χρόνια και τα ωάρια λιγοστεύουν.

2. Στα πρώτα 5 λεπτά αποκαλύπτεται ότι η ωριμη γυναίκα είναι κολλημένη με τον πρώην/περνάει τον παροξυσμό αλλη-μια-χρονια-φτάνει-στο-τέλος-της-κι-εγώ-είμαι-ακόμα-ανυπαντρη-και-μόνη/ο νυν δεν έχει αντιληφθεί ακόμα τα υπονοούμενα για γάμο που του έχω κάμει.

3. Η γυναίκα αυτή έχει μια μάνα που από τα 10 της, περιμένει να την δει νύφη και της γκρινιάζει που δεν εχει παντρευτεί ακόμα. Κατα προτίμηση κάπου εκει γύρω χρονικά θα αρραβωνιάζεται/παντρεύεται κάποιος από το σόι!!

4. Στην συνέχεια μαθαίνουμε ότι ο πρώην έχει ήδη βρει την γυναίκα των ονείρων του και ετοιμάζεται να την παντρευτεί μετά από τρεις μήνες γνωριμίας (ώριμος και αυτός!). Στην περίπτωση που είχε νυν, μαθαίνουμε ότι την απατάει με μια γκομενάρα (γιατί κι εγώ μόνο έτσι θα το δεχόμουν!). Για κάποιον ανεξήγητο λόγο θα σκυλιάσει παραπάνω με την πρώτη εκδοχή από ότι με την δεύτερη...

Δεν την έχω δει, ήταν τυχαία αναζήτηση στο ιντερνετ. Προκαλώ τον θαρραλαίο αναγνώστη να την δει και να μου πει αν ανταποκρίνεται στην ανάρτηση!


5. Ταυτόχρονα υπάρχει πάντα ένα αρσενικό μοντέλο με πολύ γλυκιά ψυχή, τέλειες μαγειρικες γνώσεις και φυσικά μεγάλα αποθέματα τεστοστερόνης (για να μην τον πουμε και γκέυ) που την ερωτεύτηκε όταν είδε τα μάτια της (γιατί ποτέ δεν θα κατέβαζε τα ματάκια του πιο χαμηλά για να μην την προσβάλει!!!), το οποίο όμως η ώριμη γυναίκα δεν έχει προσέξει ποτέ στο παρελθον/τον βλέπει ως φίλο ακόμα και όταν αυτός της την πέφτει ξεκάθαρα/δεν θέλει να μπλέξει μαζί του γιατί είναι ανώριμος.

6. Απαραίτητη σκηνή σε παγοδρόμιο (ακόμα και σε αυστραλέζικες παραγωγές) στο οποίο όλοι έχουν μαθητεύσει στο πλάι του Ευγκένι Πλούσενκο πλην ενός από τους δύο πρωταγωνιστές για να υπάρχει και η χαριτωμενιά του παω-να-πέσω-αλλα-με-έσωσες!

 
Αυτοί την κάνανε την αρχή! Και μετά όλοι να τους αντιγράψουν.


7.  Ο Αη-Βασίλης/κάποιος απεσταλμένος του απο-πανω εμφανίζεται στην ζωή της ώριμης γυναίκας που δεν πιστεύει στην ύπαρξή του, αλλά κάμει μια ευχή να πάει στο διάολο και πάντα αυτή περιλαμβάνει κάτι σε σχεση/γαμο/οικογένεια, η οποία (spoiler alert!!!!) πραγματοποιείται λόγω της μαγείας των ημερών. Φυσικά μετά από αυτό η ώριμη γυναίκα θα πιστεύει για πάντα στην μοίρα.

8. Εδώ κάπου αναπτύσσουμε το γιατί θα μπορούσαν να είναι τέλοιοι το μοντέλο και η ώριμη ο ένας για τον άλλο!!

9. Απαραίτητη σκηνή στην οποία αποκαλύπτεται η αγάπη και των δύο (ώριμης και μοντέλου) για τα σκυλιά (για κάποιον ανεξήγητο λόγο ποτέ δεν ενώνουν τους ανθρώπους οι γάτες στις ταινίες..)

10.  Κάπου προς το τέλος πετάμε ένα δράμα μεταξύ του μοντέλου με την τεστοστερόνη και της ώριμης γυναίκας (είναι παντρεμένος/έχει βάλει στοίχημα με τις φίλες της/την προσβάλει για τις επιλογές της σε παπούτσια) που φυσικά αποδεικνύεται στο τέλος ότι είναι παρεξήγηση, αλλά μέχρι τότε τους διαλύει τους κόσμους τους!!!

11. Συγκινητικό τέλος: το μοντέλο την κυνηγάει και κάνει ένα σωρο ρομαντικοαηδίες και την κερδίζει ξανα με τρόπο που να καλύπτει και την ευχή που είχε κάμει αυτή στο παρελθόν (μην ξεχνάμε τη μαγεία των ημερών) και ζούνε όλοι καλά και η μάνα της ακόμα καλύτερα...

12. Και φυσικά ας μην ξεχνάμε ότι το σάουντρακ πρέπει να απαρτίζεται αποκλειστικά από  διασκευες χριστουγεννιάτικων παραδοσιακών τραγουδιών από όλο τον κόσμο!

 
Εντάξει το ομολογώ, αυτή είναι μια από τις λίγες χριστουγεννιάτικες
ταινίες που μου αρέσουν... Εχω κι εγώ τις αδυναμίες μου.


Τώρα λοιπόν που σας μετέφερα τις γνώσεις μου είστε έτοιμοι να καθίσετε μπροστά στον υπολογιστή σας και αρχίσετε να διανθίζετε με λεπτομέρειες το παραπάνω σχεδιάγραμμα σεναρίου! Εξτρα πόιντς για αυτούς που μπορούν να βγουν από την πεπατημένη και να δώσουν μια ανατροπή σε κάποιο από τα παραπάνω σημεία. Θα με ενδιέφερε να δω τις ιδέες σας και στα σχόλια (υπόσχομαι να μην τις υποκλέψω!!!)


Εγώ προσωπικά θα ξανανοίξω την τηλεόραση όταν θα βεβαιωθώ ότι η ταινία που παίζει είναι η εξής (και καμία άλλη!!)



ΥΓ: Δικαίωμα στη γάτα!

YΓ2: Σας στέλνω όλες τις επίκαιρες ευχές μου. Have a fantastic life!!

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Πώς να νιώσεις ηλίθιος με μερικές απλές κινήσεις!

Με αφορμή μία συγκλονιστική εμπειρία μου σήμερα που με έφερε σε επαφή με όλα τα χωριά που περιστοιχίζουν την πλυντηριούπολη και συνάμα οδήγησε στο να χάσω ένα ραντεβού είπα να μαζέψω σε ένα ποστ κάποιες δοκιμασμένες κινήσεις που οδηγούν σε εκείνο το καταπληκτικό συναίσθημα του "πόσο μαλάκας είμαι"!!

Αν λοιπόν έχετε καιρό να αισθανθείτε ηλίθιοι, διαλέξτε και εκτελέστε! Απολαύστε υπεύθυνα!

1. Πάρε το λεωφορείο που πηγαίνει στην άλλη πλευρά της πόλης από εκεί που θέλεις να πας. Εξτρα μπόνους αν έχεις και ραντεβού με τον καθηγητή σου/δίνεις εξετάσεις/θέλεις να πας σε γιατρό γιατί πονας.

2. Εμπιστέψου τον εγκέφαλό σου όταν σου λέει ότι έχει μάθει να περπατάει και να ισορροπεί και άφησέ τον να περδικλωθεί στο πιο ίσιο κομμάτι του δρόμου και δώσε σε αυτούς που σε παρακολουθούν την χαρά του να σε δουν να σαβουρδιάζεσαι κάτω. Έξτρα μπόνους αν σηκωθείς πιο γρήγορα και από τη σκιά σου, με το ύφος "έγινε κάτι και το έχασα?" καθώς κοιτάς τριγύρω αμέρημνος και προσπαθείς να σφυρίξεις, αλλά δεν το πετυχαίνεις γιατί έχεις χάσει και ένα-δυό δοντάκια με την πτώση..

3. Φώναξε όσο πιο δυνατά μπορείς τις πιο προσωπικές σκέψεις σου την ώρα ακριβώς που ο ντιτζέης αποφάσισε να κάνει παιχνίδι και να χαμηλώσει την φωνή για να το παίξει άντζελα και να φωνάξει "δικό σας!" στους 5 θαμώνες του μαγαζιού. Εξτρα μπόνους, αν το άτομο για το οποίο μιλάς είναι ένας από τους υπόλοιπους 4 ή/και αν η πρότασή σου περιέχει βρισιά!

4. Κλείσε εισητήρια πολλές βδομάδες νωρίτερα για ταξιδάκι που τσίμα τσίμα το χώρεσες στο εξαντλητικά σφιχτό σου πρόγραμμα και φρόντισε να έχεις κλείσει λάθος ώρα/μέρα. Εξτρα μπονους: Να είναι αεροπλάνο και να πρέπει να σκάσεις ένα σκασμό λεφτά για να αλλάξεις το εισητήριο (και να βρίζεις από μέσα σου "τι το ήθελα το ΣΚ μακρυά και δεν καθόμουν σπίτι να βλέπω φατμαγκιούλ?") Εξτρα έξτρα μπόνους: Πήγαινε αμέριμνος την μέρα που πίστευες ότι φεύγεις και μάθε εκεί την μαλακία που έκαμες μαζί με την υποσημείωση ότι το τελευταίο τραίνο/λεωφορείο/αεροπλάνο/πλοίο έφυγε πριν μισή ώρα! (μικρή μου φίλη που τα έχεις κάμει όλα αυτά μαζεμένα να ξέρεις ότι σε αγαπώ και είσαι μεγάλη έμπνευση!!!!!)

5. Πάρε τηλέφωνο σε οποιαδήποτε υπηρεσία τηλεφωνικής υποστήριξης για βλάβες σε πισιά/συνδέσεις/μόντεμ και αν δεν νιώσεις ηλίθιος πάρε με τηλέφωνο να μου το πεις!!!! Εξτρα μπόνους: να είσαι ημμυ και να σου λένε "ανοίξτε τον ιντερνετ εξπλόουρερ" και να μην βρίσκεις που βρίσκεται γιατί δεν τον έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ στην ζωή σου!


Image

6. Κάνε μια φορά την βλακεία να αποδεχτείς την άγνοιά σου για κάτι μπροστά στους φίλους σου και απόλαυσε μια ζωή κοροϊδίας γιατί δεν ήξερες ότι η Χαρα Βέρα είναι γυναίκα και τραγουδίστρια και όχι άντρας που ψάχνει εξωγήινους μαζί με τον Χαρδαβέλα, με το όνομα Χαραβέρας!

7. Εκεί που περπατάς στον δρόμο με έναν παλιόφιλο γύρνα και πες στου "Ρε μαλάκα, σου είπα για το γκομενάκι χθες..." και απόλαυσε την φρικαρισμένη φάτσα της καλοστεκούμενης 78χρονης γιαγιάκας που έχει πάρει την θέση του φίλου σου δίπλα σου.. Εξτρα μπόνους: Να κουβαλάς 2 Χ χρωμοσώματα και η φράση σου να είναι ακριβώς έτσι διατυπωμένη. Εξτρα έξτρα μπόνους: η 78χρονη να είναι η γιαγιά σου!

8. Να βρεθείς στην μέση συζήτησης για τον Άιρον Μαν, να είσαι πανευτυχής που έχεις το ντιβιντι και μπορείς να συζητήσεις και μετά από 10 λεπτά να συνειδητοποιήσεις ότι οι υπόλοιποι έχουν καταλάβει ότι έχεις αυτοκίνητο καγιέν... Έξτρα μπόνους: να προσπαθήσεις να το σώσεις γυρνώντας την συζήτηση στα μπαχαρικά και το πιπέρι καγιέν!

9. Πέρνα μία ολόκληρη βδομάδα δοκιμάζοντας κάθε πιθανό τρόπο που βρίσκεις στο ιντερνετ για να κάνεις το λάπτοπ του πατέρα σου να έχει ήχο και μετά ανακάλυψε την μικρή ροδελίτσα που είναι τοποθετημένη στην κάτω αριστερή πλευρά του λαπιτοπίου που είναι γυρισμένη στο οφ! Εξτρα μπόνους: να το κάνεις σε ubuntu και να έχεις πειράξει τόσο πολύ το λειτουργικό που μόνο νέο φορμάτ σε σώζει!

10. Οι κινήσεις που μέχρι πριν 5 λεπτά κάνανε το πρόγραμμα στον υπολογιστή σου να τρέχει κανονικά, να κάνει αυτά που πρέπει και να μην κολλάει πουθενά, τώρα να οδηγούν σε πλήρη καταστροφή του συστήματος χωρίς να έχεις πειράξει κάτι. Εξτρα μπόνους: να εξετάζεσαι στον κώδικα αυτού του προγράμματος και να αποφασίσει να το κάνει την ώρα που έρχεται η σειρά σου και είναι μπροστά και ο καθηγητής!


Θα σταματήσω εδώ για να πάω να φτιάξω κανένα τσουρέκι. Ναι το ξέρω ότι το πάσχα τελείωσε, αλλά εγώ αν δεν μου πετύχουν τα τσουρέκια δεν θα σταματήσω να δοκιμάζω! Venceremos!

ΥΓ: Μιας και είπα venceremos έχω να σας ενημερώσω ότι σήμερα επιταχθήκαμε επισήμως!!!! Η μαμά μου δηλαδή, αλλά όπως με τις πανελλαδικές δίνει όλη η οικογένεια, έτσι την κάνω κι εγώ την επίταξη κτήμα μου! Φτου στα μουτρα της δημοκρατίας μας μην την ματιάξω!

ΥΓ2: Θα ήθελα πάρα πολύ να συμπληρώσετε-οργιάσετε με τις δικές στιγμές ηλιθιότητας στα σχόλια για να μη νιώθω και τόσο μόνη...

Update:  Μετά το σχόλιο του τρεμενς θυμήθηκα και άλλες 2 καταπληκτικές ιδέες για να νιώσεις ηλίθιος!!!

11. Ξεκίνα να ποδηλατείς με μπρίο και χαρά, αφού έχεις κρεμασει μια μακρυά τσάντα με κορδόνια στο τιμόνι, και άσε τον αέρα να κάνει την δουλειά του και να χώσει τα κορδόνια στην ρόδα ακινητοποιώντας την και ζήσε την μοναδική εμπειρία της απογείωσης και της προσγείωσης στην άσφαλτο με ένα ποδήλατο από πάνω σου. Εξτρα μπονους: πηγαίνεις στο νοσοκομείο γιατί το χέρι σου σταμάτησε να λειτουργεί και επειδή δεν έχεις πουθενά αίματα οι γιατροί σε ρωτάνε που είναι αυτός που έπαθε το ατύχημα..

12. Φρόντισε να έχεις δύο σκαλοπάτια στο δωμάτιό σου, σε διαφορετικό ύψος το καθένα και ξύλινα και λουστραρισμένα, φόρα κάλτσες (χωρίς αυτά τα χαζά αντιολισθητικά πλαστικά από κάτω γιατί θα σου χαλάσουν την εμπειρία) κατέβα τα σκαλοπάτια με ζέση και μετά προσπάθησε να εξηγήσεις στον ορθοπεδικό των επειγόντων πώς έπεσες με τον κώλο αλά Ευγκένι Πλουσενκο όταν ο εξωτερικός κόσμος έχει να δει πάγο από την εποχή των παγετώνων...
Αυτό αλλά χωρίς τις μπανάνες ένα πράμα..

--πλυντήριοΤοΗλίθιο!


Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Houston...Houston... Houston?

Houston, we have a problem! Πλυντήριο καλεί γη!!Ου ουουουουου, καλέ, με ακούτε? Μάλλον δεν σας ακούω εγώ!

Σήμερα ξύπνησε μαζί μου και το τρολ (μαζί με την ζούγκλα που κουβαλάω για μαλλί) και επειδή με έπιασε στον ύπνο δεν πρόλαβα να το γραπώσω και να το ξανακοιμήσω οπότε ξαμολήθηκε και ζει ανάμεσά σας!! Προσέξτε! Θα μπει στα μπλογκ σας, στα σπίτια σας (ας προσέχατε πριν 6++ χρόνια <μοιάζει με c++ αυτό, με άρεσε> που μου μιλήσατε σε αμφιθέατρο..), στα τηλέφωνά σας και στα σκάιπ σας, και θα σας τρολάρει απίστευτα!

Και όλα αυτά στην γλυκιά και χαριτωμένη συσκευασία πλυντηρίου (δυστυχώς μην περιμένε να βαρύνει και η φωνή.. Δεν χαμηλώνω συχνότητα λέμε! Θα το υποστείτε)

Όσο το τρολ είναι ξύπνιο αυτά που θα περιμένετε είναι τα εξής:

  1. Να μπαίνει στο σπίτι σας στις 12 η ώρα το βράδυ και να σας ζητάει να φάει (δεν είστε υποχρεωμένοι να έχετε τροφή, αλλά να θυμάστε ότι θα είστε μόνοι σας στην μάχη που θα ακολουθήσει, που κρίμα που ο Τόλκιν δεν ζει να την περιγράψει)
  2. Θα σχολιάζει στα μπλογκ σας (και μας) ό,τι μαλακία του έρθει στο μυαλό και κατα πάσα πιθανοτητα θα είναι ουλτιμέητ ΗΜΜΥικη καμμενιά.. Δεν το ελέγχω λεμε!!! Έχει ήδη αρχίσει..
  3. Δεν θα σας απαντάει στα τηλέφωνα/σκαιπ/μσν, γιατί ή δεν θα πιάνει το τηλέφωνο στα λαγούμια που την βγάζει ή απλά δεν έχει την δύναμη και υπομονή να βρει ποιό σκατά παράθυρο από τα 25 ανοιχτά στην οθόνη του είστε εσείς.. (η άχρηστη γνώση της μέρας: στα λαγούμια πιο εύκολα βρίσκεις ίντερνετ, παρά φαγητό!! Ακούτε με, που σας λέω!)
  4. Το τραγούδι που θα τραγουδάει όπου σταθεί και όπου βρεθεί (και έτσι θα μπορείτε να το αναγνωρίσετε και να φύγετε τρέχοντας μακρυά του όσο είναι καιρός) θα είναι το εξής:

  5. Θα σας κοιτάει με το άδειο βλέμμα της αγελάδας, ειδικά αν το ρωτήσετε κάτι όσο κοιτάει τον υπολογιστή του, αλλά μην το αφήσετε να σας ξεγελάσει έτσι, θέλει λίγα δευτερόλεπτα να εστιάσει στον πραγματικό χώρο και χρόνο και να επαναφέρει το μυαλό σε αυτή τη διάσταση και τότε θα επανέλθει! και θα γίνει χαμός (και πάλι, θα έχετε κάποια δευτερόλεπτα προβάδισμα, ΑΝ προλάβετε και σκεφτείτε σωστα και το μετανιώσετε που του μιλήσατε..)
  6. Ο μόνος ασφαλής τρόπος να επικοινωνήσετε μαζί του είναι με μέηλ!    ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην περιμένετε απάντηση άλλη από κάποια τύπου "ΒΑ ΝΑ ΝΑΑΑΑΑΑ  PO TA TO NA AA AAA"

  7. Όταν το δείτε και αποφασίσετε να πάρετε το ρίσκο και να του προτείνετε να πιείτε καφέ παρέα, έχετε υπόψιν σας ότι στο αίμα του η αναλογία καφείνη προς αίμα είναι 2048 (σαλιάγκι για σένανε μόνο <άντε και για το ζωάκι!>: 100000000000) !!! Η ευθύνη δική σας!Αυτό δεν πρόκειται πει όχι..
  8. Θα σας λέει λέξεις όπως FSR, πατατάκια με ρίγανη, memory leak, πείραμα 626, segfault, git και γαμίδι στην ίδια πρόταση! Μην το αμφισβητείτε!Ο γιατρός είπε να λέμε μόνο ναι..
  9. Μην το ξυπνάτε! ΔΑΓΚΩΝΕΙ!
  10. Και για το τέλος κράτησα μια συμβουλή: ΠΟΤΙΣΤΕ ΤΟ! Με ό,τι έχετε εύκαιρο! Το αλκοόλ θα το πιάσει εύκολα το ζαλισμένο του μυαλό και μετά θα είναι πιο ήρεμο. Αν και για να είσαστε σίγουροι για την σωματική σας ακεραιότητα ακολουθείστε τις εξής οδηγίες:
  • Ξεκλειδώστε την πόρτα του δωματίου που βρίσκεται
  • πετάξτε γρήγορα (μιλάμε για υπόθεση nanosecond!!!!) μέσα στο δωμάτιο το μπουκάλι με αλκοόλ που κρατάτε
  • Ξανακλειδώστε την πόρτα πίσω σας
  • Απομακρυνθείτε γρήγορα και κρυφτείτε πίσω από κάποιο έπιπλο (όπως κάνουν στις ταινίες όταν περιμενουν ότι θα γίνει έκρηξη? Ξέρετε εσείς!!!)
    Optimal solution:

  • Αν μέσα στο επόμενο μισάωρο δεν κάνει την πόρτα πριονίδια, αλλά ανταυτού ακούτε μουσική ή γκαρίσματα (που ακολουθούν όμως κάποιο μελωδικό μοτίβο, μην μπερδευτείτε και ορμήξετε στα ερωτικά του καλέσματα, δεν θα σας σώσει ΤΙΠΟΤΑ!) είστε ασφαλείς και μπορείτε να του μιλήσετε. 
  • ΠΡΟΣΟΧΗ!! ακόμα και έτσι κρατάτε πάντα μια απόσταση ασφαλείας, ποτέ δεν ξέρετε πότε θα του γυρίσει το μυαλό!
Φιλιά αγαπημένοι μου φίλοι! Θα τα πούμε ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον! Αρκεί να μην με καταναλώσει ολόκληρη το τέρας!

ΥΓ: Χρήσιμα τηλέφωνα (γιατί ποτέ δεν ξέρετε!): Κέντρο Δηλητηριάσεων Αθήνας (01) -> 210 - 7793777
Πυροσβεστική  -> 199



Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Θυμάσαι τότε .. ?

Μας κάνανε μια ενδιαφέρουσα ερώτηση κάποια σχόλια πριν και αποφάσισα σήμερα να (ξανα)απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Τί είναι ΗΜΜΥ λοιπόν? Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Διαβάζεται ίμι και όχι αγγλιστί χμι ή κάτι ανάλογο (το άκουσα και αυτό, αλήθεια σας λέω!)

Είναι αρχικά τεσσάρων λέξεων Ηλεκτρολόγοί Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών, και επίσης βγαίνει και σε Ηλεκτρονικοί Μηχανικοί και Μηχανικοί Υπολογιστών όπως επίσης και το Μηχανικοί μπορεί να γίνει και Μηχανολόγοι. Εν ολίγοις είμαστε ένα τμήμα Πολυτεχνίου, που σπουδάζει κάτι με υπολογιστές (είναι η γενική απάντησή μας το κάτι, αν θες σου αναφέρουμε αναλυτικά και τα μαθήματά μας, δεν έχουμε θέμα)

Κοίτα να δεις λοιπόν τι έπαθαν σήμερα δύο ΗΜΜΥ που από την στιγμή που μπήκανε σε αυτή τη σχολή παίζουν με ρεύματα/κυκλώματα/πηνία και πυκνωτές.



Κρυώναμε όπως ξανααναφέραμε στο σπιτικό μας και μας λυπήθηκε ένας φίλος και μας έδωσε ένα γιγαντιαίο καλοριφέρ από αυτά που είναι φορητά. Το φις του ήταν ελαφρώς κατεστραμένο και αποφασίζουμε να το βάλουμε σε ένα πολύμπριζο ασφαλείας και μετά να το βάλουμε στην πρίζα. Γίνεται λοιπόν αυτό και ξάφνου ζέστη μπαίνει στο σπιτικό μας. Τι όμορφη και υπέροχη στιγμή ήταν αυτή για εμάς.. Καθίσαμε πάνω του να ζεστάνουμε τον κώλο μας, καθίσαμε μπροστά του να ζεστάνουμε την μύτη μας, απλώσαμε τα χεράκια μας στην ζεστασιά του και την απολαύσαμε...

Θυμάσαι σαλιάγκι τότε που είχαμε καλοριφέρ για 5 ολάκερα λεπτά?

Ε, ναι λοιπόν, αυτό έγινε. Βάλαμε στο 5πριζο πολύμπριζο το μόντεμ μας με σκοπό να σερφάρουμε σε ζεστό περιβάλλον! Δεν ήθελε! Ήταν ζηλιάρικο καλοριφέρ! Επρεπε το πολύμπριζο να είναι μόνο δικό του, κανενός άλλου! Και όταν μπήκε το μόντεμ τα πήρε και ΤΣΑΚ! πάει το πολύμπριζο. Ταραχτήκαμε και δεν το ξαναβάλαμε. Το σαλιάγκι μου λέει δεν πειράζει, θα αγοράσουμε μια σόμπα αλογόνου, αλλά εγώ, γνωστό αγύριστο κεφάλι, αποφασίζω ότι όχι, θα ξαναδοκιμάσουμε.




Βγαίνουμε σήμερα να πάρουμε ένα ταφ (αυτό με τις 3 μπρίζες) με σκοπό να είναι αποκλειστικά για το καλοριφέρ. Το βάζουμε στο τάφ και πάω να το βάλω στην πρίζα.

Θυμάσαι σαλιάγκι τότε που υπήρχε το πλυντήριο ?


Βάζω που λέτε την πρίζα, ή μάλλον την πλησιάζω στον τοίχο και ΤΣΑΚ/ ΜΠΑΜ/ ΑΟΥ! / μαζί με κάτι σπίθες ακούστηκαν μαζεμένα και πέφτει ο γενικός. Το σαλιάγκι να φωνάζει ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΜΙΛΑ ΜΟΥ! και εγώ να προσπαθώ να αποφύγω το τρίτο απανωτό καρδιακό επισόδειο από την φρίκη..

Έζησα τελικά, αλλά τώρα είχαμε άλλο θέμα! Όλο το σπίτι σκότεινό και ο γενικός να ανεβοκατεβαίνει και φως πουθενά! ΠΑΝΙΚΟΣ στο ΗΜΜοσπιτο.. Λέμε, γαμώτη κάψαμε την ασφάλεια. Κοιτάμε στον πίνακα είχε μια ακόμα, ρεζέρβα, την αλλάζει το σαλιάγκι που ήξερε να την αλλάζει και η κατάσταση ίδια...

Εντωμεταξύ έχουμε ανάψει κεράκια, έχουμε κάμει ατμόσφαιρα και ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τον ηλεκτρολόγο που θα μας βοηθήσει σε αυτό το σύμπαν..

Θυμάσαι σαλιάγκι τότε που είχες υπολογιστή?

Και εκεί που περιφερόμαστε το ημίφως (ή να πω ΗΜΜΥφως? ) των κεριών σκοντάφτει το σαλιάγκι στα καλώδια του μόντεμ το ξεχαρβαλώνει από τον τοίχο και παίρνει παραμάζωμα το καλώδιο δικτύου, το οποίο καταλήγει στον υπολογιστή της.. Ακούγεται ένα ΚΡΑΤΣ και ένας υπολογιστής κάνει ελεύθερη πτώση από το γραφείο στο πάτωμα. Πετάγονται αλλού ποντίκια, αλλού καλώδια, εγώ μες στο ημμυφως να βλέπω και αλλού την οθόνη, αλλού το υπόλοιπο σώμα του λάπτοπ και να σκούζω ΑΑΑΑΑΑΑ και το σαλιάγκι με υπέρτατη ψυχραιμία να με ρωτάει : Αυτό ήταν το υπολογιστής μου? Τον σηκώνουμε, τον κοιτάμε από δω, τον κοιτάμε απο κει, του λείπανε κάτι πλαστικά, γρατζουνισμένος και ολίγον τι ματωμένος, και μείον μια usb θυρα (το ποντίκι αποφάσισε ότι αν πεθάνει αυτό θα την πάρει μαζί του!) τον ανοίγουμε, μας έκανε κάτι φωτορυθμικά στην αρχή αλλά στο restart έρχεται και συνέρχεται! Τι ευτυχία!!!

Θυμάσαι αναγνώστη όμως ότι ακόμα δεν έχουμε ρεύμα?

Κατεβαίνουμε λοιπόν ξανά κάτω να ρωτήσουμε τον συμπαθητικό φούρναρη απέναντι αν ξέρει κανέναν ηλεκτρολόγο. Στο παρεμπιπτόντως όποιους πετυχαίναμε στο ασανσέρ και στον δρόμο τους ρωτούσαμε αν ξέρανε ηλεκτρολόγο. Ένας συμπαθητικός κύριος του 5ου μας λέει θα έρθω εγώ σε ένα τέταρτο να κοιτάξουμε τον κεντρικό γενικό στο υπόγειο. Πηγαίνουμε και στον φούρναρη, παίρνουμε και το τηλέφωνο του ηλεκτρολόγου γνωστού του, καθώς και κάτι να κεράσουμε τον άθρωπο που θα ερχόταν να μας βοηθήσει..

Έρχεται λοιπόν ο κυριούλης, εξοπλισμένος με ένα κατσαβίδι που ελέγχει και το ρεύμα και με ένα φως μεταλλορύχου περασμένο γύρω από το κούτελό του και κοιτάει τον γενικό. Πηγαίνει και κάτω στο υπόγειο, γυρνάει και ΤΑΤΑΑΑΑΑΑΑΝ εγένετο φως... Επιτέλους!

Έχουμε και λέμε λοιπόν,

ΠΟΛΥΜΠΡΙΖΟ: καμμένο 14 ΕΥΡΩ
ΤΑΦ: καμμένο 2,30 ΕΥΡΩ
ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΣΑΛΙΑΓΚΙΟΥ : αθάνατος!!! Αυτός, και ο Ζακ Ρογκ!!!!  Ευκαριστούμε ατήνα, ευκαριστουμε ελλάντα!)
ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ: ακόμα ολάκερες και άρτιες
ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ: θα γίνει τρέντυ τραπεζάκι με σεμεδάκι απάνω:


CD 15 ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ: dead ! The more dead you die!!
ΚΡΥΟ: το ίδιο
ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑ ΣΑΛΙΑΓΚΙ vs ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ : 1-1 (γράψε x λέμε!)

Και τώρα στα πλαίσια του νέου έτους και της αισιοδοξίας που μας διακατέχει για το νέο έτος θέλω να γράψετε από κάτω τι καλό σας συμβαίνει εσάς, μπας και φτιάξετε την διαθεση μας. Γιατί από που να το πιάσουμε και πού να το αφήσουμε είμαστε εμείς. Τα θες γκομενικά? Τα θες οικονομικά? Τα θες επαγγελματικά? ΣΚΑΤΑ!!!!!! (στα μούτρα μας!)


Όπως επίσης και


Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Σαλιάγκι, τον ονειροκρίτη!!

Λοιπόν,
Είμαι λέει πάνω σε μια ταράτσα! Όχι, ας είμαστε αρχιτεκτονικά politically correct, σε ένα βατό δώμα!
Από εκεί πάνω έχω θέα στην Ακρόπολη! Όχι άμεση όμως. Έπρεπε να σκύψεις περίεργα για να την δεις όλη την ακρόπολή, αλλιώς την έβλεπες μέσα από κάτι σωλήνες και μεταλλικές σκάλες.. Πολύ αστικό τοπίο σε λέω. Σαν το παραθυρό σου ενα πράγμα.
Ξέχασα να σε πω ότι έβρεχε. Εβρεχε ασυστόλως, είχε μαζέψει πολλά πυκνά μαύρα σύννεφα στον ουρανό και είμαι σίγουρη ότι εκεί χάμου, στο Θησείο, υπήρχε στανταρ ένας τύπος που φώναζε 'ήρθε το τέλλλλλος..'
Κάποια στιγμή λοιπόν σταματάει η βροχή, σκάει και ένα ζευγαράκι στην ταράτσα, που είχε και πλάτη στην θέα (πάτε καλά ρε παιδιά? ) και ξάφνου αποκτάει κινητικότητα το βατό δώμα και αποφασίζω να κατέβω.
Πριν κατέβω, ξανακοιτάω προς ακρόπολη και βλέπω ένα ουράνιο τόξο να σκάει ημικυκλικό και να την τυλίγει. Ελα μου όμως που το υποσυνείδητό μου δεν αντέχει μόνο ένα ουράνιο τόξο, αλλά σκάει και δεύτερο από πάνω να τυλίγει το προηγούμενο.. Θυμάσαι κάτι διαφημίσεις στις αρχές του '90 που ξεκινούσαν με κάτι έντονα χρώματα που σκάγανε μέσα στην τηλεόρασή σου? Έτσι εμφανίστηκε..
Εκεί λοιπόν, για κάποιον ακατανίκητο λόγο έπρεπε να φάω γλυκό!!!!! Για το καλό! Μην με ρωτήσεις ποιανού το καλό δεν ξέρω.. Πάω λοιπόν να κατεβώ από το βατό δώμα και συνειδητοποιώ ότι η μόνη έξοδος είναι το λούκι!!!! Μα δεν θέλω να κατεβώ από το λούκι! Φοβάμαι να κατεβώ από το λούκι, λέμε! Δεν είμαι ο Ράμπο, ένα εξαιρετικά αγύμναστο πλυντήριο είμαι! 
Εκεί είναι που ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι άκουγα την τωρινή συγκάτοικο να πλένει πιάτα!!! Γαμημένο υποσυνείδητο!

Μου λειψες, το νιώθεις! Αλλά Δευτέρα έχει το πλοίο που ήταν το πρώτο μοντέλο στο οποίο στηρίχτηκε η κατασκευή της κιβωτού του Νώε!  Δεν μπαίνω εγώ εκει μέσα, με την τύχη που με δέρνει θα ναυαγήσω στο Αιγαίο!

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Εκφραστείτε ελεύθερα!!!

Δε θέλω να σας επηρεάσω γιαυτό και έβαλα την αντικειμενική ψηφοφορία δίπλα!!! Με βασανίζει η αλήτρα!!! Στα πατώματα έπεσα!! Ξεφτυλίστηκα!!! Την παρακάλεσα!! Την έβρισα!!! Και αυτή σκληρή σαν πέτρα!!!!
 Τώρα μου τα πέταξε όπως πετάνε στο σκύλο ένα ξεροκόμματο ψωμί!!! Και με απείλησε κιολας οτι αν ξανακουσει τη μουσική μέχρι το δωματιό της θα μου τα ξαναπάρει αυριο!!! Μέχρι και στα μαλλιά της τα έκρυψε η γελοία μια ζωή!!!

ΒΟΗΘΕΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ (και μη)!!!

Γίνεται να το ακούω στα σιγανα;;; Να γίνουμε φλώροι καλύτερα!

Αυτή ήταν η μια και μοναδική αλήθεια!!! Ο,τι άλλο ακούσετε θα είναι ψεμμα!!!!!


update: Με φιμώνουν!!!!
Έσβησε ήδη μια φορά την ψηφοφορία!! να το ξέρετε!!! Αλλά δε θα της περάσει!!!!
Έβαλα ένα τραγούδι απο τα νιάτα σου frau πλυντήριο!!!


update πλυντηρίου
Σου θυμίζει εσένα τίποτε αυτό???
 

update 2:
όσο με πληγώνεις,τόσο με πορώνεις!!!! Με τραμπουκίζει,η κρετίνα!!! Το ξανάσβησε αλλα εγώ δε κωλώνω!!! Όλο το βραδυ ξύπνια θα μείνω,μαρή, να ξανακάνω τη ψηφοφορία!!!

Απειλεί ότι θα μου σπάσει τα κόκκαλα!!!!!
Η τρομοκρατία σου δεν θα περάσει!!!!!


Δεν θα περάσει ο φασισμός!!!!


update 3 Ποιος είναι ο τραμπούκος μωρή γελοία μια ζωή!!!Και ναι μωρή και τα κόκαλα θα σου σπάσω και τα μαλλιά θα σου βγάλω τρίχα τρίχα να μη μπορείς να  ξανακρύψεις τα ακουστικά!!!Και τα φρύδια μωρή θα σου βγάλω!!!

 


Για σένα μωρή σημαίνουν!!! 
update 4: Πιστευω οτι έχει γίνει πλέον σαφες ποιος είναι ο φασίστας!!! Εσυ Σκυλα που κλείνεις την ψηφοφορία και δεν αφήνεις τον κόσμο να πει ελευθερα τη γνώμη του!!!  Αλλα να θυμάσαι ένα πράγμα:
ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ, ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ!!! (ή κατι τέτοιο)

Aπό την αγανακτισμένη του διπλανού δωματίου


Venceremos!

update ενας-θεός-ξέρει-πόσο
Να σημειωθεί ότι πλέον χρησιμοποιεί τα ακουστικά μου επίσημα και συνεχίζει να με δυσφημεί. Δηλαδή και με εκμεταλλεύεται και μου ρίχνει λάσπη. Vickyyy αυτό σου φαίνεται σωστό???


 
update 5 
Εσύ σε μένα λές venceremos;;;;; Hasta la victoria siempre και στα μούτρα σου μωρή!!!




     


Update 6 
Ρε πλυντήριο νύσταξα λίγο!! Καληνύχτα,αγάπη!! Και ο,τι είπαμε...νερό και αλάτι!
Ονειρα γλυκά και στις άλλες!!!Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

Κι εμένα με έχει πιάσει μια γλυκιά νύστα (παρόλο που δεν μπορω να κοιμηθω από τις αναθυμιάσεις) Καληνύχτα σαλιάγκι και λοιποί αναγνώσται! 



Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Πού είναι το σαλιάγκι οέο??



Είπα στην αρχή να το κάνω διαγωνισμό, αλλά δεν μου αρέσει να αποφασίζω μόνη μου! Είμαστε συνδιοίκηση τρομάρα μας!! Προ-διαγωνισμός λοιπόν, για να δούμε συμμετοχές, ενδιαφέρον και γενικά να ταράξουμε τα νερά εκεί όξω (προσοχή, σηκώνεται τσουνάμι....)

Το θέμα μας λοιπόν είναι το σαλιάγκι, το οποίο φυσικά δεν έχει εμφανιστεί ακόμα στο σπιτικό μας (νομίζω την τρόμαξα με αυτά που της είπα ότι άλλαξα στο σπίτι... Μην αγχώνεσαι σαλιάγκι, αγόρασα καινούργιους λιόσπορους!!!)

Έτσι λοιπόν σας καλώ όλους να κάνετε μια εικασία για το πότε θα έρθει το σαλιάγκι σπίτι. (όχι δεν έχω βρει άλλη σιχαμερή αηδία σπίτι, αλλά όπως και να χει αγχώνομαι χωρίς την παρουσία του ουλτιμειτ κατσαριδοκτόνου!!!!)

Για να το κάνω πιο ενδιαφέρον, αν δούμε συμμετοχή θα ανεβάσουμε φωτογραφία ενός πρωταγωνιστικού προσώπου του μπλογκακιου μας....

Να πέφτουν τα στοιχήματα λοιπόν!

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Παροξυσμός!

Είμαστε σε μια δύσκολη ηλικία. Το σαλιάγκι έχει ήδη κλείσει τα 24 και βαδίζει στο 25ο ετος ζωής του με αργό και νωχελικό βήμα και εγώ ως νεότερη πρέπει να το προσέχω μην μου πάθει τίποτα!!

Έτσι είπα να σου δώσω ένα hint για το τι θα ζήσεις όταν γυρίσεις στο σπιτικό σου..

Δε φταίω εγώ! Έλειπες και κάπως έπρεπε να απασχολήσω τον εαυτό μου.. Με έπιασαν που λες 2-3 παροξυσμοί και κάθε φορά καθάριζα διαφορετικό κομμάτι του σπιτιού. Μπορεί να το πάρεις στραβά που πείραξα πράγματά σου, αλλά θα με συγχωρέσεις, ε?ε?Ε?

Λοιπόοοοοον, κάτσε να δούμε τι χάλασα!
1. Την διάταξη των πραγμάτων πάνω στο τραπεζάκι
2. Την διάταξη των πραγμάτων πάνω στην βιβλιοθήκη (!!)
3. Την διάταξη των πραγμάτων πάνω στο γραφείο
4. Φλέρταρα με την ιδέα της διάταξης των πραγμάτων στον πάγκο, αλλά δεν υπάρχει σωτηρία νομίζω... (αν είχα ξύλα θα σου έφτιαχνα ράφι για το ντουλάπι στις 4 η ώρα προχθές το πρωί, αλλά ευτυχώς δεν είχα!!)
5. Παραλίγο την διάταξη των επίπλων στο σαλόνι.
6. Επειδή όλα αυτά μου άνοιξαν την όρεξη, έφαγα όλα τα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ντολμαδακια που έκαμες (θα σου φτιάξω και άλλα στο υπόσχομαι!! Αλλά πρέπει να μου λες τι να κανω γιατι δεν ξέρω η άχρηστη!!)

ΑΛΛΑ

Όλες αυτές οι ανακατωσούρες είχαν πολλά αποτελέσματα!
1. Βρήκα το καλώδιο που έψαχνες για το κινητό (και νομίζω το ξαναέχασα)
2. Βρήκα το σκουλαρίκι/κουκουβάγια/Φανιιη!!!!
3. Δεν βρήκα την κατσαρολίτσα και έχω αρχίσει να αγχώνομαι για το που μπορει να βρεθεί τελικά..
4. Βρήκα το φαγητό που κρύβει η γάτα για τις δύσκολες ώρες (το πέταξα πες της, αλλά είμαι έτοιμη για την εκδίκησή της όποτε θέλει!)
5. Βρήκα μια μεγάλη λούτρινη θαλάσσια χελώνα και συγκινήθηκα
6. Βρήκα ένα περιτύλιγμα σοκολάτας και συγκινήθηκα.
7. Βρήκα σημειώσεις μου από αλγορίθμους και συγκινήθηκα (θα έχουμε τουλάχιστον πολύ χαρτί να καίμε το χειμώνα που δεν θα ανάβουν πάλι τα καλοριφέρ!!)
8. Αλλαξα τις λάμπες για να βλέπω να τα κάνω όλα αυτά (και φυσικά για να πλέκω!)

Σε περιμένουν επίσης ένα δώρο και μία έκπληξη!

Ουφ, δεν ξέρω αν θα τα αντέξεις όλα μαζεμένα. Θα πάω αύριο να αγοράσω υπογλώσσια να είμαστε σίγουροι! Θέλεις να πάρω και τίποτα άλλο από το σούπερ μάρκετ? Τι τραβάει η ορεξή σου;

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Σαλιάγκι, I miss you...

Ναι ναι, εκφραση αιώνιου έρωτος και πάθους από το πλυντήριο στο σαλιάγκι ήταν αυτή.  Αναμειγμένη με λίγη πίκρα και νοσταλγία. Με παράτησε φίλτατοι αναγνώσται!!!! Ω ναι!! Εφυγε, πήρε και την γάτα (τι κάνει το ψοφίμι;;) και με άφησε μονάχη στους 16 τοίχους (ναι τους μέτρησα!!Είναι στρογγυλός ο αριθμός!) του σπιτιού μας... Κι εγώ από την θλίψη μου κάθομαι και βάζω απανωτά πλυντήρια, κλειδώνομαι στην κουζίνα (εκεί είναι το πλυντήριο-συσκευή) και το παρακολουθώ με τις ώρες να γυρνάει.. Και του λέω τις κακίες μου, γιατί κάπου πρέπει να πετάξω κι εγώ την χολή μου, ρε σαλιάγκι, και πήρες μαζί σου και τον συναισθηματικο κάδο..

Και πιο πολύ απ όλα να σας πω την μαύρη μου αλήθεια με πείραξε που μου πήρε τη γάτα... Περίμενε σαλιάγκι, μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Θα σου παραθέσω τα γεγονότα να καταλάβεις.

Πρώτα όμως θέλω να κάμω μια μικρή παρένθεση για να καταλάβουν και οι αναγνώστες.

I am a dogs person! Λατρεύω τους σκυλούκους!! Ακόμα και τους κακάσχημους και κακιασμένους σκυλούκους που τσαντίζονται όταν ακούω μεθυσμένα ξωτικά και Rolling Stones και σηκώνουν τη γειτονιά στο ποδάρι. Ακόμα και εκείνους τους γκρινιάρηδες σκυλούκους που ζουν όλη τους τη ζωή σε ένα μπαλκόνι και η μόνη τους απασχόληση και ευτυχία είναι να σου γαυγίζουν μεσα στη μούρη εκτοξεύοντας ταυτόχρονα άπειρα σαλια προς την κατεύθυνσή σου όταν βγαίνεις στο μπαλκόνι σου που τυχαίνει να είναι δίπλα στο δικό τους..

Όπως ίσως έχετε υποψιαστεί όμως αγαπητοί αναγνώσται, στο κλικλικόσπιτό μας συγκατοικούμε και με μία γάτα, δώρο στο σαλιάγκι πριν από 1,5 χρόνο (όχι απο εμένα φυσικα.. δεν βάζω ποτέ τα χεράκια μου να βγάλω τα ματάκια μου!!) Η γαττούλα αυτή είναι μετρίου αναστήματος, παρδαλή (άσπρο, μαύρο και κόκκινο) με κίτρινα μάτια, μεγάλα αυτιά, λεπτή και καταζητείται και 28 διαφορετικές χώρες! Φήμες λένε ότι μια φορά συνάντησε τον πάπα (το γνωστό μαθουσάλικο) και αυτός έτρεξε κατοστάρι σε 3 δευτερόλεπτα. Είναι διασταύρωση δαίμονα με βαμπίρ και σίγουρα την έχω δει να πρωταγωνιστεί σε μια ταινία του Ροντρίγκεζ με βαμπίρια που κατασπαράζουν τον Τζόρτζ τον Κλούνει..

Υπάρχει αλήθεια!!!


Αλήθεια σας λέω, την έχω πετύχει να με περιμένει πίσω από τον καναπέ να περάσω για να μου γρατζουνίσει το πόδι. Και στοχεύει πάντα στον αχίλλειο τένοντα, για να προκαλέσει καλή ζημιά, όχι μετριότητες.. Και όταν αποφασίσει να με γλείψει με την τραχιά της γλώσσα (τρομερά ανατριχιαστικό!!!) το κάνει πάντα με ένα ύφος 'τώρα σε δοκιμάζω να δω αν είσαι καλή στο αλάτι..'

Δεν θα συνεχίσω άλλο τις αβρότητες για το γατί (θα σας αποκαλύψω και άλλα εν ευθέτω χρόνω) και εδώ θα κλείσω αυτήν την παρένθεση.

Που λες σαλιάγκι, προχθές αποφασίζω να πλύνω μια μπλουζίτσα στο χέρι γιατί ήταν μοναχή της σκούρη και μαυριδερή και ως γνωστόν δεν ανακατεύουμε μαύρα με άσπρα στο πλυντήριο καθώς είναι σαν να βάζεις την ΚΚΚ στο ίδιο δωμάτιο με τους κατοίκους της Νέας Ορλεάνης..Πανικός!!

Παίρνω λοιπόν την λεκάνη, της χώνω μια γερή δόση του πανίσχυρου απορρυπαντικού που μυρίζει μανούλα, και την ξεχνάω εκεί για 2 μέρες... Αποφασίζω που λες να την ξεπλύνω επιτέλους πριν αποσυντεθεί στις ίνες εξ ων συνετέθει. Πλησιάζω την μοσχομυριστή λεκάνη και τι να δω; Ένα πτώμα μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο έχεις δει EVER! Αλήθεια σε λέω, δεν ξέρω αν είχε φουσκώσει από τα νερά και είχε διπλασιαστεί, αλλά ήταν κάτι σε φασούλας κατσαριδών. Φρίκη εγώ, με ξέρεις! Ούτε νεκρές, δεν τις αντέχω, καμία κουβέντα για ζωντανές. Ευτυχώς ήταν και το αδέρφι μου στο σπίτι και κανόνισε τα της ταφής (την ρίξαμε στην τουαλέτα).  Αυτός που την είδε και από πιο κοντά δήλωσε ότι είχε και δύο κόκκινα μάτια στο κεφάλι και τον κοιτούσανε..

Γι αυτό μια θερμή παράκληση, γύρνα πίσω, ή τέλος πάντων, στείλε την γάτα με κούριερ... Και δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ το θεωρώ προσωπική απειλή ότι στείλανε τον μεγαλύτερο γκοτζίλα στο σπίτι του μάστερ κατσαριδοντόνου σαλιαγκιού (αγαπητοί αναγνώστες, θυμήστε μου να σας πω και αυτές τις ιστορίες για το κουνιοτράμπαλο σαλιάγκι...) Ξεκινάνε επανάσταση!! Βοήθεια!

ΥΓ : Σου είπα ότι μου έλειψες;
ΥΓ1: Παρόλα όσα διαβάσατε παραπάνω, το αγαπάω το σκασμένο το γατί (παρεμπιπτόντως το όνομα της γάτας είναι 'Γατα'! Ευφάνταστο...)
ΥΓ2: Τον κακιασμένο γατούλη που σας κοιτάει απειλητικά όταν μπαίνετε να διαβάσετε το μπλογκ μας τον έβαλε το σαλιάγκι 2-3 μέρες πριν φύγει για να με γλυκάνει που θα με παρατούσε για τόσο καιρό και ξέρει τον έρωτα που του έχω.. Είναι ο μόνος γατούλης για τον οποίον έχω εκφράσει θετικά συναισθήματα και ένας από τους μεγαλύτερους λόγους που πήγα στο Παρίσι, για να αποκτήσω ότι αντικείμενο μπορείτε να φανταστείτε με την φατσούλα του πάνω (μέχρι και σε βρακί τον είδα, αλλά μα τον τουτατή, δεν το πήρα)
ΥΓ3: Ναι το μετάνιωσα που δεν το πήρα εκείνο το βρακί.
ΥΓ4: Αμερικλάνε, ο διαγωνισμός έρχεται σε πολύ λίγο. Στον ετοιμάζω να είναι πλουμιστός και τσαχπινογαργαλιάρικος. Μην μου γκρινιάζεις μόνο!

Και ένα τραγουδάκι για καληνύχτα:


Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Η σκοτώστρα..

Κατα καιρούς, έχουμε βιώσει επικές στιγμές στο σπίτι του σαλιαγκιού. Αυτή τη φορά δεν θα μιλήσω για τις επικες στιγμές που οι γείτονες ζήσανε εξαιτίας μας (Weeeeee are the champions ma friend!!!!), αλλά για αυτές που ζήσαμε εμείς εξαιτίας της διοικήσεως της σαλιαγκοπολυκατοικίας (οι ιστορίες για την προηγούμενο σπίτι-ποντικότρυπα είναι κατηγορία ξεχωριστή από μόνη τους και θα τις αναπτύξουμε ίσως μελλοντικά <όταν η νοσταλγία θα έχει υπερνικήσει την τραγική ανάμνηση της διαμονής στην μαγευτική Νάξο>)

Η διοίκησις λοιπόν στο σαλιαγκόσπιτο (θυμίζει κλικλικόσπιτο...) θες λίγο από την ζέστη, θες από το γεγονός ότι είναι Ελληνες νεόπλουτοι που η κρίση τους στέρησε δια παντώς τα όνειρα για μια ζωή μέσα σε πλούτο μεγέθους Σκρουτζ (φήμες λένε ότι ο διαχειριστής της πολυκατοικίας είχε ήδη αγοράσει το χρυσό σωβρακομαγιουδάκι για να ταιριάζει με τα νομίσματα στα οποία πίστευε ότι θα κολυμπούσε εν ευθέτω χρόνω) διακρίνεται από μεγάλη κακία και απειλητική διάθεση.



Εδώ θέλω να κάμω μια ερώτηση σε σένα σαλιάγκι, αλλά και στους αγαπητούς αναγνώστες.. Είναι σοβαρό και μην με κοροιδέψετε που δεν ξέρω, ένα ταπεινό πληντυριάκι είμαι!! Δείξτε έλεος. Τί σκατά είναι η διοίκηση σε μια πολυκατοικία; Τι αναλαμβανει; Ήξερα για τους διαχειριστές, αλλά για διοίκηση δεν ήξερα τίποτα. Οποιαδήποτε πληροφορία καλοδεχούμενη. Ευχαριστώ.

Συνεχίζω λοιπόν την αφήγησή μου. Κατα καιρούς στον πίνακα ανακοινώσεων (που μετά από την μυστηριώδη εξαφάνιση ορισμένων πολύ σημαντικών ανακοινώσεων που είχαν να κάνουν με ζητήματα ζωής και θανάτου, αντικαταστάθηκε από μια γυάλινη προθήκη με μια κλειδαριά τελευταίας τεχνολογίας) έχουν εμφανισθεί ορισμένες πολύ ευφάνταστες ανακοινώσεις.

Έχουμε δει τις γνωστές του στυλ 'ελάτε όλοι μαζί να μαζέψουμε λεφτά να φτιάξουμε το γλυκό μας ασανσερ που χάλασε για άλλη μια φορά, εκ νέου' ή 'παρακαλώ να εξοφλήσουν όλοι οι ένοικοι τα υπόλοιπα που έχουν σε κοινόχρηστα', αλλά η αλήθεια είναι ότι περάσανε μια περίοδο αχαλίνωτης φαντασίας και κακίας που δεν προλαβαίναμε να διαβάζουμε ανακοινώσεις.

Εκ της διοικήσεως λοιπόν έχουν δεχθεί απειλές:

  •  οι ένοικοι που έχουν μπαλκόνια και κοιτάνε στον δρόμο ότι αν συνεχίζουν να πλένουν τα μπαλκόνια τους εν ώρα λειτουργίας των μαγαζιών θα κινηθεί (η διοίκησις) δικαστικώς εναντίων τους.
  •  ο ένοικος που χαλάει το φως του ασανσέρ είναι γνωστός και αν το επαναλάβει, θα κινηθούν δικαστικώς εναντίον του. 
  • αυτός που πειράζει την πόρτα του υπογείου είναι και αυτός γνωστός και θα κινηθούν εναντίον του. Δικαστικώς πάντα. 
  • (Νομίζω ότι κάποια στιγμή εμφανίστηκε και κάποιος που πείραζε το φωτοκύτταρο, αλλά δεν είμαι και πολύ σίγουρη.) 
  • Τέλος, οι ίδιοι οι σπιτονυκοκυραίοι δεχτήκαν απειλές ότι αν δεν ξοφληθούν τα λεφτά για τους καυστήρες δεν θα ανάψουν ποτέ τα καλοριφέρ. Και αυτή η απειλή έγινε τον Νοέμβρη. Και φυσικά οι σπιτονυκοκυραίοι που αποφασίσανε ότι η πολυκατοικία τους πέφτει πολύ μπανάλ για να ζήσουν σε αυτήν, οπότε είχαν κάνει τα σπίτια τους αλλού και νοικιάζανε τα διαμερίσματα σε καημένους φτωχομπινέδες φοιτητάκους θεωρήσανε περιττό να ξοφλήσουν τα χρωστούμενα. Ας βάλει άλλη μια κουβέρτα πάνω του ο φοιτητάκος, που θέλει και καλοριφέρ χειμωνιάτικα...


Πρόσφατα λοιπόν, μια γνωστή άγνωστη οικογένεια (ο παππούς, η γιαγιά, η μάνα και το εγγόνι) μπήκε μέσα στο ασανσέρ/σκοτώστρα της πολυκατοικίας. Η διαδρομή ξεκίνησε ευχάριστα μέχρι που το ασανσέρ σκάλωσε στη μέση και αρνήθηκε να συνεχίσει. Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου, τίποτα. Και εντάξει, μπορεί να χωράει συνολικά 3 άτομα μέσα, αλλά το εγγόνι είναι βαριά βαριά 10 κιλά. Μετά από αυτό λοιπόν είναι που σε 4 διαφορετικά σημεία μέσα και σε κάθε όροφο από έξω από το ασανσέρ γράφει την λακωνική φράση : 3 ατομα μόνο, με όλους του πιθανούς συνδυασμούς στην σειρά των λέξεων (μονο 3 ατομα, 3 μόνο άτομα κλπ)



Εδώ να σημειωθεί επίσης:

  • δεν έχουμε μπαλκόνι που να κοιτάει στο δρόμο. Λάθος!! Δεν εχουμε μπαλκόνι!
  • δεν πειράξαμε ποτέ το φως του ασανσερ (προσωπικά το φοβάμαι και δεν το πειράζω για να μην με πειράξει, σχεδόν δεν αναπνέω εκει μέσα σε λέω)
  • δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με την πόρτα του υπογείου (πιστεύουμε ότι βγαίνουν ποντίκια από εκεί μέσα και δεν πλησιάζουμε)
  • (δεν φτάνω μάνα μου να πειράξω το φωτοκύτταρο, δεν είμαι 4 μέτρα ψηλή)
  • δεν είμαστε σπιτονοικοκυραίοι!
  • εντάξει, ίσως να ξέρουμε την οικογένεια των γνωστων αγνώστων λιγουλάκι...
Σήμερα λοιπόν, και πάνω σε ένα ασανσέρ που αγκομαχά και κριτσινάει κάθε που επιβιβάζεται ένας άνθρωπος (1 μόνο άτομο, μόνο 1 άτομο, 1 άτομο μόνο, σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε δηλαδή) βρίσκεται η εξής ανακοίνωση:



ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΑ ΣΥΡΜΑΤΟΣΚΟΙΝΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ!
ΑΣ ΠΑΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ
Ή
ΑΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ-ΣΚΟΤΩΣΤΡΑ ΚΑΙ ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΥΛΙΟΜΕΝΕΣ ΣΚΑΛΕΣ

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ 
ΤΗΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

ΥΓ: Σε περίπτωση που ένοικος βρεθεί μαζί με το ασανσέρ στο υπόγειο, θα κινηθούμε δικαστικά!!!



ΥΓ: Αυτό το φετίχ της διοικήσεως με τις δικαστικές κινήσεις είναι πολύ καλό!
ΥΓ1: Επίσης αφού ξερουν ποιοί κάνουν την μαλακία, γιατί δεν τους πιάνουν προσωπικά να τελειώνουμε; Ή τέλος πάντων ας πούνε και σε μας που τους έχουμε βγάλει όλους ένοχους, μέχρι και το δίχρονο κοριτσάκι του πρώτου ορόφου (τα έχεις δει πόσο ψηλά μπορούν να πηδήξουν άμα θέλουν; το έχει άνετα το φωτοκύτταρο!)
ΥΓ2: Σήμερα ξύπνησα κακιασμένη!Αμέ!

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Τζίτζικας. Ο μεγάλος ανάρχας!

Λοιπόν το αποφάσισα σήμερα. Μου ήρθε σαν όραμα στον ύπνο μου.

Δηλαδή όχι ακριβώς στον ύπνο μου. Αυτό το στάδιο μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Εκεί ανάμεσα στις τελευταίες σκιές των ονείρων που δημιούργησε το υποσυνείδητό σου όσο εσύ κοιμόσουν στην προσπάθειά του να βάλει σε σειρά τις νέες πληροφορίες (κυρίως άχρηστες) με τις οποίες το φόρτωσες στην διάρκεια της ημέρας.

Και ξέρεις τι ασυνάρτητο που είναι το δικό μου μυαλό όταν θέλει. Ξεκινάει το indexing  και κάνει fetch την πληροφορία από τον αντίστοιχο buffer με σκοπό να την επεξεργαστεί. Αλλά είναι τόσο άκυρη η πληροφορία που αποφασίζει να με εκδικηθεί και έτσι ξεκινάει ένα δικό του πείραμα.

Έχεις δει το κουρδιστό πορτοκάλι; Τουλάχιστον την σκηνή με τον πρωταγωνιστή που τον βάζουν να βλέπει ταινίες; Έτσι νιώθω κι εγώ κάθε βράδυ. Σαν το πειραματόζωο του μυαλού μου που δεν χρειάζεται καν να μου βάλει μανταλάκια στα μάτια για να τα κρατάει ανοιχτά αφού τον βολεύει περισσότερο να προβάλει την σημερινή πρεμιέρα σε κλειστά βλέφαρα.



Έτσι λοιπόν και σήμερα ανάμεσα στον διαγωνισμό τραγουδιού και το τεστ χημείας μου ήρθε η εικόνα ενός τζίτζικα. Την είχε αράξει σε μια γωνία με την φραπεδούμπα του και έπαιζε την εδώ και αιώνες αγαπημένη μελωδία του.

Κάποια στιγμή κάτι F-16 περάσανε πάνω από το κεφάλι του και αυτός με τεντωμένο ένα μόνο δάχτυλο από το πενταδάχτυλο χέρι του (ναι γιατί να μην μπορώ να τον φανταστώ με ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά; Ποιός με εμποδίζει;) φώναξε λίγο πιο δυνατά την άποψή του για τον καπιταλιστικό πόλεμο που αντιπροσωπεύουν. Και μόνο αυτός από όλα τα πλάσματα που εκείνη την ώρα μιλούσαν ή δημιουργούσαν ήχους με οποιοδήποτε τρόπο ακούστηκε. Κατόρθωσε να νικήσει και το τεχνητώς ενισχυμένο σήμα που έβγαινε από τα εξαντλημένα από την προσπάθεια να ακουστούν ηχεία του υπολογιστή μου.

Όταν φεύγουν τα αεροπλάνα συνεχίζει να κοινοποιεί το δικό του μανιφέστο και τις απόψεις του για τον κόσμο που ζούμε και την δημοκρατία που πρωτοπόρος, ήδη από τα χρόνια του Αισώπου, προσπαθούσε να ξεκαθαρίσει τη θέση του ενάντια σε αυτήν αδιαφορώντας για τη ζέστη, τα πουλιά, την ώρα και τους κανόνες που εμείς της φορτώσαμε (δεν πιστεύω ότι ούτε ένας θα αποφάσιζε να σταματήσει σεβόμενος την ώρα κοινης ησυχίας) καθώς και για τα εχθρικά σχόλια που θα ακούσει από εμάς.

Άσχετο, αλλά μόλις σκέφτηκα μια άλλη εναλλακτική: λες ο τζίτζικας να είναι απλά ένας κακιασμένος γκρινιάρης που μας φωνάζει για την ζέστη που κάνει και φταίμε εμείς; Αν είναι έτσι είμαι και πάλι μαζί του:

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΤΖΙΤΖΙΚΑ!

ΥΓ: Ο μέρμηγκας δεν φαντάζει πολύ καπιτάλας, επιπέδου Βαρδινογιάννη ξάφνου?


ΥΓ1: Έλλειψη οξυγόνου και φυσικού φωτός είπε ο γιατρός..
ΥΓ2: Δεν έχω κάνει λάθος, τα υστερόγραφα τα γράφω σε c και όχι σε matlab
ΥΓ3: Τα ρούχα μου στεγνώσανε;
ΥΓ4: Δεν έχω πρόβλημα να ενστερνισθώ και την εξής θεωρία: http://frikipaideia.wikia.com/wiki/
ΥΓ5: Οι εικόνες και η μουσική είναι άσχετες περίπου, αλλά ούτε τον Alex με τα μανταλάκια στα μάτια θα ήθελες να δεις, ούτε και μια ανατριχιαστικά κοντινή φωτογραφία ενός τζίτζικα..

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

L.A Woman..

Σήμερα που λες σαλιάγκι ενημερωθήκαμε για το Λ.Α από έναν ΗΜΜΥ. Όχι βρε από τον φωτεινό παντογνώστη - τράκτορα (αυτην την ιστορία ήθελα να ξεκινήσω να γράφω, αλλά νομίζω ότι σου αξίζει δικαιωματικά να την γράψεις εσύ για αυτά που έζησες μαζί του. Ασέ που δεν έχω και πολύ έμπνευση σήμερα..)

Από τον άλλον λοιπόν ενημερωθήκαμε, αυτόν που ξενιτεύτηκε πέρσι στας Αμέρικας. Αυτά που μάθαμε είναι τα εξής:

  • Δεν μας αρέσει (και πολύ καλά να πάθουμε, που θέλαμε να ζήσουμε και το αμέρικαν ντριμ σε όλο του το μεγαλείο!!!! Πολύ το χαίρομαι, γιατί ειμαι και κακός άνθρωπος)
  • Έχει ίδιο καιρό με εδώ την μέρα, αλλά το βράδυ θέλει πάπλωμα όλο το χρόνο (και ούτε αυτό μας αρέσει και καλά να πάθουμε που θέλαμε να ζήσουμε το αμέρικαν ντριμ .... ουπς, το ξανάπα, επαναλαμβάνομαι!!!)
  • Το πλήρες του όνομα είναι El Pueblo de Nuestra Senora la Reina de los Angeles de Porciuncula. (αυτό το έμαθα μόνη μου από τον γουγλή! Να ξεκαθαρίζουμε τις πηγές..)
Και επειδής έχω κάμει ήδη ένα μίνι αφιέρωμα στο φατσοβιβλίο είπα να οργανώσω μια συλλογή με όμορφα τραγουδάκια και να τα αφιερώσω στους ξενιτεμένους στο Καλιφόρνια:

Μια σταθερή αξία στον χρόνο (οι doors πρέπει να έχουν τραγουδήσει τα πάντα..)

Επίσης αφιερωμένο στο αμερικάνικο όνειρο (όχι απο mamas and papas, όχι για κάποιον άλλο λόγο αλλά επειδή μου είχε λείψει ο πόλ που κόντεψες να μου τον βγαλεις πεθαμένο!!):


Και φυσικά η σκοτεινή πλευρα..


Και ένα ελληνικής παραγωγής:


Ουφ, πάω να πάρω την σανίδα μου και να σερφάρω (στο διαδίκτυο ντε! Αφού με ξέρεις, χωρίς εσένα δεν ξαναπάω θάλασσα, δελφίνι μου!Φαλαινοκαρχαρία μου!!)

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Yavaş yavaş

Το πληντύριο ξενιτεύτηκε στας ανατολάς και είπε να κάμει μια μουσική επιλογή-αναφορά στο ταξίδι και την πόλη στην οποία βρίσκεται (αλλά ακόμα δεν έχει δει, γαμώ τα συνέδρια, τους αγώνες και τις δουλειές του!! Γιατί ΝΑΙ! Το πληντύριο είναι εδώ για να αναμιχθεί με άλλα ΗΜΜΥ από όλες τις φυλές του Φαραώ, που λέει και το σαλιάγκι, και να δει πώς είναι να ζεις έτσι. Κοινωνιολογική και ανθρωπολογική η προσέγγισή του και όχι ΗΜΜΥικη, να σημειωθεί παρακαλώ!)

1ο κόλλημα και αφιέρωμα από την πρώτη στιγμή που πετάξαμε ποδάρι στην Πόλη:


αλλά η αλήθεια είναι ότι η ακόλουθη βερσιόν είναι απολαυστικότερη:



Φυσικά θυμηθήκαμε και άλλα τραγούδια που περιλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη, όπως:


(θυμάσαι ρε σαλιάγκι γιατί το είχαμε ανακαλύψει και είχαμε κολλήσει με αυτό το κομμάτι στο παρελθόν? Το χρυσόψαρο στο μυαλό μου πάλι μισές πληροφορίες θυμάται!!)

Και φυσικά μπανανοσάλιαγκά μου (που τώρα που είπα μπανάνα, εκεί που γίνεται το ιβέντ έχει και κάτι μπανανιές μέσα για διακοσμητικά!!Πολύ θα το απολάμβανες! Θα ανέβω σε μια μπανανια... <με έχει βαρέσει άσχημα η συναναστροφή μου μόνο με ΗΜΜΥ σαλιάγκιιιιιιιιιι!!!!!Και μάλιστα όλων των εθνικοτήτων! ΒΟΗΘΕΙΑ!>) το κομμάτι που μετά από μία ολόκληρη μέρα αδυνατώ να βγάλω από το χρυσοψαρίστικο μυαλό μου που όμως αν κολλήσει γίνεται ελεφάντινο είναι το προσωπικό αγαπημένο:


Ιyi geceler σαλιάγκι (αυτό δεν επιδέχεται μετάφραση στα τούρκικα!) και αγαπημένοι αναγνώστες!

ΥΓ: Ναι, ο τίτλος είναι άσχετος, αλλά εμένα με άρεσε και πολύ χάρηκα που το έγραψα. Αιντε!

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

write in c!

Θυμήθηκα τις όμορφες εποχές μας σήμερα σαλιάγκι. Τότε που ο προγραμματισμός δεν ήταν μοναχική δουλειά, αλλά είχαμε η μία την άλλη να βρίσουμε!! Τότε που μας άκουσε η μισή βιβλιοθήκη να φωνάζουμε. Τότε που πίστευες ότι δεν θα ξαναμιλούσαμε την επόμενη μέρα μετά από τέτοιο βρίσιμο. Τότε που το μυαλό μου δούλευε ακόμα..

Εντάξει ξέρω ότι αυτά που ακολουθούν δεν είναι τα κατάλληλα σε αυτήν την καίρια χρονική στιγμή που αποκτήσαμε επιτέλους αναγνώστες που δεν είναι ΗΜΜΥ και γράφουν και σχόλια (εδώ θέλω να κρατήσουμε ένος λεπτού σιγή για να νιώσουμε καλύτερα την συγκίνηση...) αλλά εμένα τώρα αυτό με θυμήθηκε, αυτό θα σε γράψω.. Και οι μη ΗΜΜΥ ας σπαμάρουν ελεύθερα, εγώ πρόβλημα δεν έχω! Απαντήστε και στο κουιζ. 

Και φυσικά έχεις καταλάβει από τον τίτλο ότι όλο αυτό ξεκίνησε όταν θυμήθηκα εκείνη την πρώτη αναζήτηση της συνάρτησης write( ) στην c που μας έφερε αντιμέτωπες με την τρομερή ανακάλυψη: 


Αλλά μετά από αυτό ο εμπνευσμένος ΗΜΜΥ έχει βγάλει και άλλα τραγούδια για να δοξάσει τον θεό που αυτός πιστεύει. Έτσι έχουμε και μια πιο σύχρονη και μοντέρνα δημιουργία ότι πρέπει για τα καλοκαιρινά μας απογεύματα:


Γιατί ακολουθούμε πάντα τη μόδα. Και φυσικά, για τους κλαμπόβιους των beach bar έχουμε και bitακι για να κουνήσουν τα σκουριασμένα κορμιά τους:


Feel the bit!!! Feel the byte!!

Και τέλος έχω να προτείνω μια ταινία. Ένα παιδί που μεγαλώνει με τους καταπιεστικούς γονείς του, που δεν το αφήνουν να εκφράσει τον πραγματικό του εαυτό. Που ντρέπονται γι αυτόν και όταν αυτός αποκαλύπτεται τον πετάνε στους πέντε δρόμους. Δράμα, συγκίνηση, καταπιεσμένη εφηβεία και απαγορευμένοι έρωτες, όλα σε μία συγκλονιστική παραγωγή:


Και θα επαναλάβω το κουίζ του προηγούμενου ποστ γιατί θέλω να βγάλω στατιστικά. Ποιά λέξη σας έρχεται πρώτη μετά την λέξη 'for'?

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Οι φίλοι του ΗΜΜΥ!

Ρε σαλιάγκι, περιμένεις εσύ ακόμα να δεις κανενα σχόλιο από τους φίλους μας (μη ΗΜΜΥ. να σημειωθεί γιατί έχει μεγάλη σημασία!!) στους οποίους έχουμε γνωστοποιήσει την ύπαρξη αυτού του βλογίου... Θα περιμένεις πολύ!!

Το γιατρουδάκι τα παράτησε (και δίκιο είχε γιατί δεν είχα αφήσει να κάνεις σχόλιο ως άγνωστος ή με όνομα που διαλέγεις εσυ) και μετά δεν ξαναπροσπάθησε ποτέ! Και η άλλη η κουτσή δεν ήξερε καν ότι γίνονται σχόλια!!!!!



Τι τραβάει και αυτός ο ΗΜΜΥ ρε σαλιάγκι που πρέπει να εξηγάει τα αυτονόητα (γι αυτόν) στους άλλους? Με θυμάσαι τότε που αποφάσισε η μαμά μου να αποκτήσει υπολογιστή? 3 ώρες προσπαθούσαμε να γράψουμε cd..

-Πληντύριο: Άνοιξε το Nero...
-Μαμά-Μαρία: Μισό. Περίμενε. Ένα ένα! Πού είναι το Nero. Δεν το βλέπω!
-Πληντύριο: Δίκιο. Πήγαινε στα προγράμματα και θα βρεις το Nero.
-Μαμά-Μαρία: Τι εννοείς πήγαινε στα προγράμματα?
-Πληντύριο: Δίκιο. Πάτα έναρξη.
-Μαμά-Μαρία: ....
-Πληντύριο: Κάτω αριστερά, πράσινο κουμπί. (ζορίζομαι και με τα δεξια και τα αριστερα, μου παίρνει και μένα χρόνο να τα βρω. Άσε που έχω χρόνια να δω windows και δεν τα θυμάμαι καλά)
-Μαμά-Μαρία: Α ναι, το βρήκα.
-Πληντύριο: Ωραία. Τώρα προγράμματα και μετά Nero.
-Μαμά-Μαρία: Δεν έχει Nero...
-Πληντύριο: Δεν μπορεί κάτι θα έχει που να γράφει Nero.
-Μαμά-Μαρία: Δεν το βλέπω....
......
κάποια στιγμή το βρήκε. Το πληντύριο μεχρι τότε είχε πάρει απόφαση να αράξει στον καναπέ πιο αναπαυτικά, είχε βάλει καφέ να γίνεται, και είχε κάνει και ένα τοστάκι να φάει γιατί θα ακολουθούσε μεγάαααλη συνέχεια. (Πλέον για να μην την αδικώ έχει μάθει..Είναι πιο γρήγορη! Εχουμε ξεπεράσει και την ιστορία με το 'μου είπες να επιλέξω και όχι να κάνω κλικ, που να το φανταστω')



Ή θυμάσαι όταν αποφασίσανε οι αρχιτεκτόνισσες (και όχι μόνο...) φίλες μας να πάρουν υπολογιστές? Πόσα μοντέλα είδε ο ΗΜΜΥ εκείνη την περίοδο? Και αντε να τους εξηγείς τι είναι η κάρτα γραφικών και τι η μητρική...

Ή όταν με καλούσανε κάθε βδομάδα και για ένα format?? Και ο άλλος ο αχρείος είχε το θράσσος να μου εμφανίσει 1 Τερα σκληρό δίσκο. Παλικάρι θα ξημερώσουμε εδω!! (το αντάλλαγμα ήταν να μου φτιάξει τον καναπέ, αλλά πφ! η δουλειά δεν έγινε σωστα!)

Ή όταν θέλανε πάλι οι αρχιτεκτόνισσες φίλες μας να εγκαταστήσουν το Photoshop και δεν μπορούσαν?

Ξάφνου νιώθω ότι με εκμεταλλεύτηκαν ρε σαλιάγκι.. Ξεζουμίσανε το ΗΜΜΥικο μυαλό μου και με πετάξανε σαν πορτοκαλοκουπα!Αλλά άντε, είμαι και μεγάλη ψυχή ο ΗΜΜΥς, θα τους συγχωρήσω!

Και μερικές επισημάνσεις προς αυτούς που μας διαβάζουν:

  • σχόλιο κάνετε πατώντας πάνω στη λεξούλα 'σχόλιο'
  • αν εχετε λογαριασμό google αρκει να είστε συνδεδεμένοι σε αυτόν για να κάνετε σχόλιο
  • αλλιώς μπορείτε να κάνετε σχόλιο διαλέγοντας ένα οποιοδήποτε όνομα/ψευδώνυμο που θα γράψετε ή ακόμα και ως ανώνυμοι

(σαλιάγκι διακρίνεις την δομή των bullets: 
statement
if google then ...
else ...
στο είπα ότι έχει μπει μες στο μυαλό μας και δεν φεύγει)

Και ένα κουίζ τωρα που μάθατε να γράφετε σχόλια: Ποιά είναι η πρώτη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε την λέξη 'for'

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Αγωνιστικοί χαιρετισμοί

Πήγα σαλιάγκι. Πήγα στη πορεία. Ναι!Τα κατάφερα.

Μπορεί να ξύπνησα σε ένα σπίτι με όλα τα φώτα ανοιχτά, να κοιμάμαι στο κρεβάτι μου, στο οποίο δεν θυμάμαι ποτε να φτάνω, να φοράω μόνο τη μπλούζα (το παντελόνι ήταν πεταμένο στο σαλόνι απ ότι ανακάλυψα μετά, πάνω στο τοστάκι που έκαμα χθες όταν γύρισα, το οποίο φυσικά δεν θυμόμουν ότι είχα ψήσει!!) δίπλα σε ένα κινητό που αργότερα αποφάσισε ότι θα χτυπήσει γιατί κάποια στιγμή του προγραμμάτισα να με αφυπνίσει. Και μάντεψε βρε! Δεν το θυμάμαι ουτε αυτό!! Έχω αρχίσει να αγχώνομαι για το τι άλλο μπορεί να βρεθεί μπροστά μου που να μην θυμάμαι..

Και δεν μπορώ να καταλάβω πώς έγινε αυτό ρε σαλιάγκι! Είπιαμε, αλλά όχι και τόσο πολύ, εγώ κατέβαζα και τα νεράκια μου (γνωστη νεροφίδα). Η αλήθεια είναι δεν είχα φάει.. Αυτό είναι που πρέπει να θυμάμαι μαζί με το νερό. Αλλά κάθε φορά να θυμάμαι μόνο το ένα από τα δύο μέρη του κόλπου...Δεν μαθαίνω και από τα λάθη μου η σκύλα!

Α, ορίστε!Τώρα θυμήθηκα και τις τεκίλες... Το ήξερα ότι θα θυμόμουν κι αλλά!

Τέλος πάντων ξέφυγα από το θέμα μου (δικαιολογούμαι στην κατάσταση που είναι το μυαλό μου!!). Παρόλη την κατασταση που βρισκόμουν λοιπόν, σηκώθηκα, ντύθηκα, ξέχασα τα γυαλιά ηλίου μου και βγήκα έξω ντάλα μεσημέρι..Περπάτησα όλη την πορεία πηγαίνοντας τοίχο τοίχο (μέχρι και σε καρτοτηλέφωνο χώθηκα κάποια στιγμή για να αποφύγω τον πούστη τον ήλιο που έψηνε αυγό στο κεφάλι μου.) Και μάντεψε βρε!

Μετρητής ηλιάσεων για αυτό το καλοκαίρι : 2

Θα μου πεις δεν ξέρεις από τι είναι ο πονοκέφαλος, η δίψα και η ζαλάδα που νιώθεις από τον ήλιο ή από τα ουζάκια, μην κατηγορείς άδικα την κίτρινη μπάλα. Θα το δεχτώ. Αλλά καήκανε και τα χεράκια μου.. (Αυτοί με γρουσουζέψανε χθες το βράδυ που λέγανε ότι είμαι πολύ άσπρη. Ορίστε τώρα που είμαι σαν το αστακόδερμο τους αρέσει περισσότερο?)

Χα! Τώρα θυμήθηκα και τη Μύκονο... Μία μία με χτυπάν οι αναμνήσεις!

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

11000 χρονών!!

Το σαλιάγκι μεγαλώνει σήμερα (και ωριμάζει και γλυκαίνει)!!!Πόσο χρονών γίνεται? Χμ, μα είναι ξεκάθαρο από τον τίτλο...Αλλά θα το δεχτώ, ο μη ΗΜΜΥ αναγνώστης δεν σκέφτεται σε δυαδικό, οπότε ας το μετατρέψω και σε δεκαδικό να σνεννοούμαστε:

11000 == 24 (!!!!!)

Να τα εκατοστήσουμε σαλιάγκι (πάντα εσύ πρώτη!).Να σε χαιρόμαστε πάντα! Και θα σου αφιερώσω και εδώ τραγουδάκια γιατί εγώ σε αντίθεση με σένα χαίρομαι που μεγαλώνεις...



Για σένα τραγουδάνε τα σκαθάρια!!

Και φυσικά αφού θα ζήσεις πολλά πολλά χρόνια θα χρειαστείς δίπλα σου και εμένα για να περνάς καλά... Ή μάλλον θα περνάς καλά, αλλά με μένα θα περνάς ακόμα καλύτερα!!




Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Όταν ο ΗΜΜΥ δεν ξέρει τι να κάνει!

Λοιπόν σαλιάγκι σήμερα θα μιλήσω για ASCII (American Standard Code for Information Interchange). Όχι δεν τρελάθηκα και δεν μου την βίδωσε ακόμα. Αλλά κάνοντας παρέα με ΗΜΜΥ (από αυτά που δεν φεύγουν μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή γιατί πιστεύουν ότι αν το κάνουν θα πάθουν ανακοπή, δεν θα έχουμε ψωμί γιατι θα καταστραφουν ολοι οι φουρνοι και το σύμπαν θα αρχίσει να συστέλεται) βρίσκομαι αντιμέτωπη με πολλές πληροφορίες που θέλω να σου μεταδώσω..

Για τον φίλο αναγνώστη που δεν έχει ιδέα τι εστί ASCII πάρε αυτό να ξεστραβωθείς : http://www.asciitable.com/ Τι?Δεν κατάλαβες?? Σε νιώθω, αλλά ο σαδισμός που κουβαλάω μέσα μου δεν με εμπόδισε από το να σε βάλω να το δεις..

Έτσι, γιατι ήθελα να σε χώσω στο μυαλό μου με τη μία (να δεις τα πράγματα έτσι οπως τα βλέπω κι εγώ, να νιώσεις την αδισταχτη και τραγική ειρωνία, γι αυτό σου περιγράφω κάτι προσωπικό.. Ουπς, παρασύρθηκα σαλιάγκι από τη χθεσινή συναυλία:

)

Και μετά από το σύντομο μουσικό διάλειμμα συνεχίζω. Έχετε δει ποτέ εικόνες που φτιάχνονται από γράμματα και σύμβολα? Όχι? Πάρε ένα δείγμα:


Αυτό ήταν απλό ε? Το έκανες κι εσύ ε? Πάρε άλλο ένα:


Τι έγινε?Σταμάτησες να μου κουνιέσαι? Σου έχω και καλύτερα περίμενε..

Λοιπόν που λες σαλιάγκι ο πρώτος που έκατσε να κάμει κάτι τέτοιο ήταν o Ken Knowlton των bell labs το 1966. Με μια μίνι αναζήτηση είδα ότι έκανε και πολύπλοκες εικόνες αλλά ως γνωστός ΗΜΜΥ οι πιο ωραίες του δεν μπορούν να μπουν γιατί το μπλογκ θα γινόταν ακατάλληλο...

Από εκεί και έπειτα πολλοι παίξανε με τα γραμματάκια και τις εικόνες. Αλλά τελευταία τους ΗΜΜΥ τους χτύπησε νέα πετριά! Γιατί μόνο εικόνες και όχι και ταινίες? Με μια νέα αναζήτηση λοιπόν ανακάλυψα τα εξής:

Star wars:
http://www.asciimation.co.nz/

Οι απίθανοι (ναι, το κινούμενο σχέδιο!!-για να φανει καλα βαλτο στα 2px):
http://www.romanm.ch//ascii/ascii-movies/ascii-the_incredibles1.htm

Και φυσικά, μια ταινία που δεν θα έπρεπε να λείπει από τον υπολογιστή κανενός γκικ ΗΜΜΥ: The matrix!!

Φίλε, πες μου λίγο τι σκατά κουβαλάνε στο κεφάλι τους?? Φάγανε χρόνια από τη ζωή τους (φυσικά τώρα υπάρχει και λογισμικό που το κάνει αυτό) για να κάνουν τις ταινίες με συμβολάκια..

Και εκεί πάνω που αποφάσισα ότι θα παραμείνει και αυτή μια αναπάντητη και ρητορική ερώτηση (επιπεδου 'to beer or not to beer') βρήκα άλλη μια ασκοταινία που μου έδωσε απάντηση. Δυστυχώς ούτε αυτή μπορώ να την ανεβάσω γιατί μας παρακολουθουν και παιδάκια, αλλά αν θες στη στέλνω σε μέιλ...

Η πιο γιούχου ηλεκτρονική συσκευή! Ή πώς το φρικαριμένο πληντύριο πήρε το όνομά του.

Ερωτήθην που λες χθες σαλιάγκι αν γράφω επίτηδες το πληντύριο λάθος! Από ποιόν? Από την εκ Γερμανίας φίλη στο skype (σου επιτρέπω να της κρατήσεις μούτρα που δεν σχολιάζει και δεν γράφεται στο βλόγιον μας...ντροπή της! Επίσης μας απείλησε ότι θα μας αποκαλύψει αν δεν της στείλουμε φετα στα εξωτερικά..) Οπότε δεν μπορώ παρα να απαντήσω.

Προειδοποίηση:
Ακολουθεί γιγαντιαίο ποστ με σκηνές ακατάλληλες για παιδιά κάτω των 15. Αν βαριέσαι να διαβάζεις πολλά ή αν φοβάσαι εύκολα η απάντηση για σένα είναι ότι δεν ξέρω να γράφω σωστά την λέξη πληντύριο και δεν θα την μάθω και ποτέ!!

Ακόμα διαβάζεις? Καλά να πάθεις!!

Όχι γλυκό μου γιατρουδάκι, δεν είναι λάθος. Δεν έχεις διαβάσει ποτέ τον Χάρυ Πότερ (γιατί σε ξέρω..Έχεις πιει καφέ εκεί που γράφτηκε, δεν μου κρύβεσαι εμένα!!)? Δεν λέμε ποτέ το όνομα του Ξερεις-ποιανου!!! Είναι σαν να τον επικαλείσαι! Έτσι και εγώ, δεν φωνάζω ποτέ τον δαίμονα με το όνομά του, και φυσικά όταν το γράφω το γράφω και λάθος, δεν είναι να παίζουμε με αυτά τα πράματα. Τα είπε και το σαλιάγκι στο προηγούμενο ποστ..

Ήρθε λοιπόν η ώρα να μάθεις την πραγματική ιστορία του Φρικαρισμένου Πληντυρίου (σε αυτήν την φάση τα γράμματα θα ήθελα να φαίνονται σαν τη γραμματοσειρά με την οποία γράφεται το όνομα του Frankenstein, όχι τα γοτθικά, τα άλλα, τα κρίπυ, σαν αυτά που ακολουθούν)


Και αυτό γιατί η ιστορία που ακολουθεί είναι άλλη μια ιστορία τρόμου! Τύφλα να χει το ψυχώ και η λάμψη σε λέω!!

Παρενθεση
Να σημειωθεί ότι θεωρώ το πληντύριο μια πάρα πολύ χρήσιμη και έξυπνη συσκευή!! Το ξεκαθαρίζω γιατί αυτά που θα ακολουθήσουν μάλλον δεν αποκαλύπτουν το σεβασμό που μου εμπνέει αυτός ο μεταλλικός διάολος που αφρίζει από το κακό του και γυρνάει λυσσασμένα γύρω γύρω σε τρελές ταχύτητες.
Κλείνει παρένθεση

Ημουν πρωτοετής φοιτήτρια λοιπόν κι εγώ στο πρώτο σπίτι μου και το σπίτι που νοικιαζα υστερούσε σε επίπλωση. Εντάξει, για να είμαστε ειλικρινείς δεν είχε τίποτα απολύτως. Τα παίρνουμε λοιπόν όλα (κάπου υπάρχει μια επική φωτογραφία με το μικρό μπλε αυτοκινητάκι μας τιγκαρισμένο στις υπερσυμπηκνωμένες συσκευασίες των επίπλων της ΙΚΕΑ) και τα μεταφέρουμε τα απαραίτητα 875 χιλιόμετρα για να επιπλώσουμε το σπίτι. Ηλεκτρονικές συσκευές δεν φέραμε μαζί από την Θεσσαλονίκη- ένας κωτσόβολος υπάρχει παντού..

Πηγαίνουμε λοιπόν στο μαγαζί, παραγγέλνουμε την πολυπόθητη ηλεκτρονική συσκευή και περιμένουμε. Για διάφορους λόγους που τότε μου φαινόταν απλή ελληνική καθημέρινότητα θεώρησα ότι η τριών μηνών καθυστέρηση δεν ήταν τίποτε σπουδαίο. Μετά κατάλαβα ότι έπρεπε να το είχα φανταστεί ότι ήταν δαιμονισμένο το μηχάνημα και να ακυρώσω την παραγγελία. Αλλά ήμουν μικρή και άβγαλτη τότε, δεν ήξερα από αυτά!

Έρχεται λοιπόν κάποια στιγμή το πληντυριάκι μου (τότε του είχα βγάλει και όνομα, τώρα δεν το θυμάμαι αφού το αποκαλούσα από τη δεύτερη πλύση και μετά 'ο δαίμονας'), μπαίνει στη θεσούλα του στην κουζίνα (ναι στην κουζίνα μόνο χωρούσε) και του κάνουμε το τεστ ντράιβ με τον τότε συγκάτοικο (ο πρώτος ΗΜΜΥ που μου έκανε ποτέ λαδιά..Αλλά τότε ήμουν μικρή και άβγαλτη και δεν ήξερα από αυτά - το πίστευα τυχαίο γεγονός!) Διαβάζουμε τις οδηγίες, μετράμε το απορρυπαντικό, γυρνάμε τα ασπρα κουμπάκια του και το αφήνουμε να γουργουρίζει και να παίζει με τις σαπουνάδες.  Πρώτη δοκιμή τέλεια!!Τα ρούχα να τρίζουν από καθαριότητα και η θεία Όλγα να είναι απείρως περήφανη μαζί μου και με τους λαμπριντικούς κόκκους!


Λίγο φασαριόζικο, αλλά όχι τρομερά πράματα...ακόμα!

Στη δεύτερη πλύση ήμουν μόνη στο σπίτι. Λέω θα βάλω πληντύριο. Διαλέγω ρούχα, γεμίζω κάδο, γυρνάω-πατάω κουμπιά και το αφήνω. Πηγαίνω στο σαλόνι και συνεχίζω το διάβασμα. Κάποια στιγμή ακούω φασαρία στην κουζίνα. Πηγαίνω και τι να δω? Το μηχάνημα πήγαινε πάνω κάτω σαν το κοριτσάκι από τον εξορκιστή, είχε ξεφύγει από την εσοχή του και είχε αρχίσει να προχωράει μέσα στην κουζίνα..

Μου φυγε όλη η μαγκιά! Εκλασα πόμολα, πατάτες, κρεμμύδια (γενικά ό,τι ζαρζαβατικό είχε εκείνη τη στιγμή η κουζίνα μου και δεν το είχε ποδοπατήσει το πληντύριο).

 Το πατάω να κάνει παύση για να ηρεμήσω κι εγώ που η καρδιά μου είχε φτάσει τους 285 παλμούς το λεπτό και συνειδητοποιώ ότι δεν έχει νόημα. Αποφασίζω να το αφήσω να τελειώσει και το ξαναξεκινάω. Για να μην πολυλογώ (όχι ότι δεν το χω κάμει ήδη) έζησα άλλη μια φρίκη αντίστοιχου μεγέθους με την προηγούμενη, ίσως και μεγαλύτερη. Μέχρι και να το καβαλήσω σκέφτηκα για να βαρύνει να μην κόβει βόλτες, αλλά φοβόμουν να το πλησιάσω. Αποφάσισα να πάω στο σαλόνι και ως άλλη στρουθοκάμηλος να χώσω το κεφάλι μου μέσα στα μαξιλάρια και να ανεβάσω τον ήχο της τηλεόρασης στο φουλ!



Κάποια στιγμή ξαναηρέμησε και ξεβούλωσα τα αυτιά μου. Τίποτα όμως δεν με είχε προετοιμάσει για αυτό που θα ερχόταν στο τέλος. Όλα τα καλύτερα στο τέλος γίνονται!! Τελευταίο στίψιμο (δεν το ήξερα τότε, το κατάλαβα αργότερα..τότε δήλωνα ότι το κλειδώνω μέσα στο σπίτι και φεύγω και θα γυρισω μετά από τρεις ώρες!) και εγώ πίστευα ότι ετοιμαζόμαστε να απογειωθούμε. Τελικά βγήκα στο μπαλκόνι, για να μην το ακούω με τη μουσική στο φουλ, και να τραγουδάω. Η τρελή της γειτονιάς!!



Δοκίμασα διάφορα κόλπα που μου είπανε. Να γυρίσω τα ποδαράκια λίγο, να προσέχω να μην είναι λιγα τα ρούχα μέσα, να μην είναι και πολλά, να το βάζω σε άλλο πρόγραμμα, μέχρι και το σαλιάγκι ήρθε και το λιβάνισε (καλά για αυτό το λιβάνισμα πρέπει να ετοιμάσω ολόκληρο ποστ!!)...Τίποτα δεν έπιασε. Το μόνο που είχε αποτέλεσμα ήταν να το τοποθετώ πριν από κάθε πλύση με ελαφριά γωνία προς τον τοίχο ετσι ώστε κάθε που πήγαινε να φύγει να σκουντουφλάει στον τοίχο και κάθε φορά που έβαζα πληντύριο ευχόμουν να είναι από καλό τσιμέντο ο τοίχος και να μην βρεθεί ξαφνικά η κουζίνα μου να επικοινωνεί με την κρεβατοκάμαρα του γείτονα...

Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία του πληντυρίου μου (που τωρα πρέπει να τρώει τα λυσσακά του στην αποθήκη στο σπίτι. Πλάκα πλάκα όταν το απελευθερώσουμε ξανά ποιός ξέρει πόσο οργισμένο και έτοιμο για εκδίκηση θα είναι!!)

ΥΓ: Φήμες λέμε ότι με λένε έτσι και εξαιτίας ενός πονηρού αστείου που απευθυνόταν σε μένα και είχε να κάνει με αυτή τη σκήνη:

http://www.youtube.com/watch?v=UCnGRrj7P30

(για κάποιον λόγο δεν το φορτώνει σε βίντεο...Η κατάρα του πληντυρίου ξαναχτυπά.. Ω θεοί!ποιός θα μας σώσει τώρα??)

ΥΓ2: Και ένας ορισμός: http://www.slang.gr/lemma/show/pluntirio_15135