Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Γεροντομαγνήτης...

Να μαλάκα! Να μαλάκα! Να μαλάκα! Λέω στον εαυτό μου και αυτομουντζώνομαι! Και με τα δύο χέρια μαζί και με το καθένα εναλλάξ. Γιατί? Γιατί εγώ φταίω! Μεγαλώνω και γλυκαίνω και πέφτουν τα τείχη της αυτοπροστασίας που τόσα χρόνια μου πήρε να χτίσω! Και να πεις ότι τα έριξα για να μπει μέσα κανένας ολυμπιονίκης να το δεχτώ..

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Τέλος πάντων από μια αρχή. Είχαμε βγει ένα βράδυ με το σαλιάγκι και να ήταν το πολύ (αλλά πάρα πολύ) φαγητό που κουβαλούσαμε με τα χίλια ζόρια στο στομάχι μας, να ήτανε το αλκοόλ που είχε κάνει κατάληψη σε κάθε ζωντανό κύτταρο του οργανισμού μας (φήμες λένε ότι είχε περάσει και σε κάτι κύτταρα νεκρών τριχών μέσω των αναθυμιάσεων), δεν ξέρω τι ήταν, αλλά αποφασίσαμε να γίνουμε καλές. Και γλυκές.

Στο διπλανό τραπέζι καθόταν ένας φοιτητής, σχεδόν γνωστός μας (τον είχαμε γνωρίσει ένα άλλο βράδυ στο ίδιο μαγαζί) με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα! Μπαίνοντας αυτός γύρισε και με χαιρέτισε (του είχα πει δύο κουβέντες παραπάνω από το σαλιάγκι την άλλη φορά, είχαμε δεθεί σας λέω!!) Αλλά εγώ που το ινδιάνικο όνομά μου είναι: 'συγγνώμη κύριε, ποιός είστε?' δεν θυμάμαι φάτσα ανθρώπου αν δεν τον έχω δει και μιλήσει τουλάχιστον για 5 μέρες,κατα προτίμηση συνεχόμενες και αν φοράει και τα ίδια ρούχα ακόμα καλύτερα για να μην μπερδεύομαι... Έχω ελλαττωματικό face recognition, τι να κάνουμε? Εχει λήξει και η εγγύησή μου, θα με δεχτείτε έτσι.

Όπως καταλαβαίνετε όχι μόνο δεν τον χαιρετάω, αλλά τον βλέπω να με χαιρετάει και ρωτάω το σαλιάγκι: 'τον ξέρουμε?' Αφού με κορόιδεψε για άλλη μια φορά για την μνήμη χρυσόψαρου που κουβαλάω, εκεί, δίπλα από την τυρόπιτα στον εγκέφαλο, μου θύμισε ποιός ήταν. Και εκεί είναι που μιας πιάνει και μια θλίψη για τον καημό του συνανθρώπου που έβγαζε μάτι από χιλιόμετρα. Θέλαμε να κάνουμε κάτι για αυτόν. Αισθανόμουν και τύψεις που δεν τον χαιρέτησα και σε εκείνη την ευαίσθητη στιγμή μου της αποκάλυψα μια γλυκιά ιστορία.

Ημαστε σε ένα πάρτυ πριν ενάμιση χρόνο στο οποίο με το σαλιάγκι σκάσαμε αρκετά αργά, αφού όλοι είχαν γίνει κουρούμπελα σε έναν διαγωνισμό ρακοποσίας αντρες vs γυναίκες. Εμείς επιχειρήσαμε να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο αλλά πριν προλάβει η ρακή να μας καταστρέψει (γιατί μας κατέστρεψε για τα καλά εκείνο το βράδυ..) πιάνει το μάτι μου μία κοπέλα δίπλα σε ένα παράθυρο να κάθεται μόνη της και να έχει δακρύσει. Πιθανώς και να ήταν απλά ένα σκουπιδάκι ή να συγκινήθηκε από την μεγάλη δόση τέχνης (ή και ρακής) που υπήρχε γύρω της (δεν ήταν ακριβώς πάρτυ, μια έκθεση φωτογραφίας ήταν, αλλά στο τέλος έγινε πάρτυ..) αλλά εγώ είχα πλέον την δακρυσμένη εικόνα της εντυπωμένη μέσα στο σε λίγο πάρα πολύ μεθυσμένο μυαλό μου, οπότε το σχολιάζω στον δάσκαλο που καθόταν δίπλα μου. Την κοιτάει και μου λέει "θες να την κάνουμε να γελάσει?" Και φωνάζει τρία παιδιά από τους συμφωτογράφους και τους την δείχνει. Δεν τους είπε αυτό που είπα εγώ, αλλά σχολίαζε πόσο όμορφη είναι και τι κρίμα που καθόταν μόνη της, και ας την ρωτούσαν πώς της φάνηκε η έκθεση. Για το θολωμένο τους μυαλό αυτό ήταν αρκετό για να την προσεγγίσουν και οι τρεις, σε διαφορετικό χρόνο ο καθένας, και σε λιγότερο από 10 λεπτά να γελάνε και να σχολιάζουν φωτογραφίες.

Αποκαλύπτω λοιπόν στο σαλιάγκι αυτήν την ιστορία και αποφασίζουμε εκεί επι τόπου να τον κάνουμε να χαμογελάσει. Το πετύχαμε όταν μετά από λίγο πηγαίνοντας προς την τουαλέτα τον χαιρέτησα και διαδραματίστηκε η εξής στιχομυθία:
- Γεια, τι κάνεις?
- Καλά, εσύ?
- Καλά κι εγώ..
(περιμένατε κάτι παραπάνω? Κι όμως αρκούσε.. Εντάξει όχι για πολυ, για λίγο, αλλά κατουριόμουν και λίγο..)

Πολύ του άρεσε του σαλιαγκιού αυτό και αποφάσισε να το κάνει το αγαπημένο της παιχνίδι.
Έτσι, ένα απόγευμα που πήγαμε στο καφέ που κατα διαστήματα επισκεφτόμαστε για μια τζουρίτσα ιντερνετίου (έχει τραγική συνδεση έχω να δηλώσω) έρχεται και κάθεται δίπλα μας ένας παππούλης, συμπαθητικός, που μύριζε ένα μείγμα ναφθαλίνης και ιδρωτίλας και πίνει μια γκαζοζίτσα. Λίγο το ότι έπινε γκαζόζα, λίγο το ότι ήταν μόνος, λίγο η ιστορία που της αποκάλυψα, τον λυπήθηκε και είπε να του πιάσει κουβέντα. Ανταλλάξανε όλες τις κλασικές και ουδέτερες λεπτομέρειες της καταγωγής τους και της καθημερινότητάς τους, ενώ εγώ μισοχωμένη μέσα στην οθόνη μου βίωνα προσωπικές στιγμές αντικοινωνικότητας.

Σήμερα λοιπόν αποφασίσαμε να ξαναπάμε στο γνωστό καφέ και τσουπ, σκάει ο γεράκος και κάθεται στην ίδια θέση με την προηγούμενη φορά (κι εμείς ως πλάσματα της συνήθειας καθόμασταν στην ίδια θέση), μας βλέπει, μας αναγνωρίζει και μας πιάνει κουβέντα. Και μέσα σε όλα αυτά σχολιάζει ότι έχω αλλάξει και κούρεμα!!! Όπα κατακτήσεις από άλλον αιώνα το πληντύριο! Στην συνέχεια της μέρας μας κέρασε και μπισκοτάκια (ενω ενας άλλος συμπαθητικός γεράκος του έλεγε 'τι είναι αυτά τώρα? Μπισκοτάκι? Τον καφέ να τις κεράσεις αμα θέλεις', γιατί ξέχασα να το αναφέρω, σήμερα δεν ήταν μοναχός του), ενώ όταν πήγα στην τουαλέτα έπιασε και κουβέντα στο σαλιάγκι για να μην νιώθει μοναχό του.

Και εδώ ερχόμαστε στο 'να μαλάκα' x 3 της αρχής. Γιατί εγώ φταίω! Της λέω ιστορίες και μετά αποφασίζει να τις εφαρμόσει, και μετά καταλήγω εγώ να με κορτάρει ευγενικά ένας 70χρονος. Γιατί εμένα στην τελική, που ήμουν και βυθισμένη στην οθόνη μου και όχι αυτήν που τόσο ευχάριστα του μιλούσε? Ε? Ε? Ε? Αδικία!

Και δεν είναι καν η πρώτη φορά που μου έχει κάνει κατάσταση με άτομο της τρίτης ηλικίας. Στο πρώτο μας έτος ζούσε σε μια τρύπα (έχει ξανααναφερθεί κάπου το νησάκι νομίζω) που διαχειριστής ή ιδιοκτήτης (δεν θυμάμαι) ήταν ο Παντελής. Κάθε λοιπόν που το σαλιάγκι πετύχαινε τον κυρ Παντελή στον δρόμο του έπιανε κουβέντα, γιατί είναι ευγενικό το γλυκό μου. Μερικές φορές ήμουν κι εγώ μαζί της και κάπως έτσι με σύστησε σε αυτόν. Και όλα καλά μέχρι που μια μέρα είμαστε παγιδευμένες μέσα στο πλοίο περιμένοντας να ανοίξει η μπουκαπόρτα να κατεβούμε επιτέλους στην στεριά να φιλήσω στέρεο έδαφος τσουπ να τος ο κυρ Παντελής, εμφανίζεται και μας πιάνει κουβέντα για κανένα 20λεπτο. Αναγκάστηκα να του πω και κάτι παραπάνω από το κλασικό 'γειά σας'. Αυτό ήταν! Την επόμενη φορά που τον πήρε το σαλιάγκι για να του πει χρόνια πολλά (τα κάνει αυτά, είναι τυπικός άνθρωπος) ο κυρ Παντελής της λέει
- Ελα να σε κεράσω κάτι για την γιορτή μου. Και πες και σε εκείνη την φίλη σου να έρθει.
- Ποιά φίλη μου την Γειτόνισσα? (αυτή έμενε στο νησάκι μαζί με το σαλιάγκι κάποτε και την ήξερε ο κυρ Παντελής)
- Όοοοοχι, εκείνη που ήσασταν μαζί στο πλοίο...
Ε, ναι λοιπόν, ο κυρ Παντελής ζητούσε εμένα! Τι επιτυχία!! Βέβαια ο κυρ Παντελής ήταν τζόβενο μπροστά στον γεράκο, ήταν μόνο 65!!

Και επειδή ξέρω ότι τώρα κάποιοι σκέφτεστε 'μα τι φταίει το σαλιάγκι? δεν έκανε αυτό κάτι.. Δεν το ζήτησε για σένα.' σας έχω και εσάς απάντηση-ιστορία. Πριν από κάτι χρόνια το σαλιάγκι χρωστούσε κάτι λεφτά στον διαχειριστή. Και εκεί είναι που ένα βράδυ το υποσυνείδητό της της δίνει την λύση. Ερχόταν λέει ο διαχειριστής να πάρει τα λεφτά και προσπαθούσε να μπει με κάθε τρόπο μέσα στο σπίτι. Και τί διακανονισμό βρήκε να κάνει? Όχι για μαντέψτε... Αν του καθόμουν εγώ τότε δεν θα πλήρωνε τίποτα!!!! Το βλέπετε ότι υποσυνείδητα με προωθεί προς την τρίτη ηλικία συστηματικά.. Το βλέπετε..

Νιώσε λοιπόν την αυτοεκτίμηση που έχει τώρα το πλυντήριο! Που ο τελευταίος άνθρωπος που την κόρταρε (και μόνο αυτή η λέξη ταιριάζει σε αυτό που βιώνω) ήταν 70 χρονών.. Άρχισα να σκέφτομαι βέβαια μήπως φταίει η γκαρνταρόμπα μου, γιατί το πρωί στο ασανσέρ μια γιαγιά μου σχολίασε πόσο της αρέσει η κάπα μου.. Σαλιάγκι, αύριο πάμε για ψώνια!

Παρεμπιπτόντως, δεν έχω αλλάξει κούρεμα, για την ακρίβεια κοντεύει το μαλλί να φτάσει στον κώλο αλλά δεν έχω λεφτά και για αυτό..
Παρεμπιπτόντως2, λέω να μην ξαναεμφανιστώ κοντά στο παραθυρο, φοβαμαι τον γερο με την μινερβα μην με εντοπίσει και έχουμε και άλλα στην πολυκατοικία.
Παρεμπιπτόντως3, έγινε λίγο μεγάλο, αλλά είχα μεγάλο πόνο μέσα μου, το άμοιρο και κακιασμένο πλυντήριο (είναι που χθες πήγα σε μια γιατρό και αύριο έχω κι αλλες..Δεν θελωωωωωω)

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Η Στιγμή της Αλήθειας

To Σαλιάγκι μεσα απο τα μάτια του Πλυντηρίου:
  • Λατρεύει τις γάτες (κάτι σας είπα τωρα!). Το σπίτι μας είναι πνιγμένο στις διακοσμητικές γάτες (εντάξει, έχω συμβάλει κι εγώ λίγο..) Τις αγαπάει όλες, εκτός από την δική μας όταν αφοδεύει. Εκεί γίνεται το σώσε!! Φήμες λένε ότι την κυνηγούσε ένα απόγευμα με έναν φελλό στο χέρι...
  • Λατρεύει τις ελληνικές σειρές των αρχων του '90 (Έχει κατεβάσει όσα επισόδεια μπορεί από απαράδεκτους και τρεις χάριτες και έχει ξεσηκώσει και ατάκες-ιδέες για μελλοντικά δικά μας σόου!) και όχι μόνο (για έναν ολόκληρο χρόνο δεν έβγαινε μαζί μας και ερχότανε αργότερα να μας βρει έξω, γιατί καθόταν και έβλεπε κόκκινο δωμάτιο και δεν μας απαντούσε σε κανένα τηλέφωνο)

  • Λατρεύει την μουσική της δεκαετίας του '90 με μεγάλη αδυναμία στο Σάκηηηηηηη.  Δεν θα σας πω πολλά, μονάχα αυτό: κυκλοφορεί κούκλα Σάκης (ναι, σαν τις Barbie..) σε μια βιβλιοθήκη στο σπίτι (αλλού το κεφάλι, αλλού το σώμα, αλλά δεν έχει σημασία!) Αν και τώρα την αδικώ! Η μουσική της παιδεία μπορεί να την κάνει να ακούσει σε σειρά: Γούναρη, Bruce (springsteeen φυσικα!), Paul Anka, Μπιγαλη, Britney και βέβαια, αυτό που κολλάει σε όλα:


  • Το καλύτερο πρωινό που μπορείς να της προσφέρεις είναι μια ζεστή τυροπιτούλα από τον φούρνο της γειτονιάς. Και μεσημεριανό, και απογευματινό και βραδινο... 
  • Μπορεί να κοιμάται τις πιο αλλοπρόσαλες ώρες και πέφτει σε τέτοια νιρβάνα που δεν ξυπνάει και όλα τα κανόνια του Ναβαρίνο να βαράνε δίπλα της. Έχει δεχτεί και παρατηρήσεις από γείτονες για τα τηλέφωνα που βαρούσαν στο σπίτι της βραδιάτικο και αυτή δεν τα άκουγε, αλλά είχε ξυπνήσει όλη η υπόλοιπη πολυκατοικία!! Στο πρώτο έτος με έπαιρνε τηλέφωνο η αδερφή της να πηγαίνω να τεστάρω τις ζωτικές της λειτουργίες..
  • Μπορεί να φάει όλο το χταποδάκι Καλλιμάνης με μακαρόνι μοναχή της και τις επόμενες τρεις ώρες να μου βογγάει στο τηλέφωνο. Και να μου λέει ότι δεν θα το ξανακάνει. Και φυσικά να το ξανακάνει!
  • Δεν έχει μπει ποτέ μέσα σε αεροπλάνο!! Και μια φορά που θα μπαίναμε μαζί καταστράφηκε το σύμπαν ολάκερο και δεν μπήκε πάλι.. Αλλά εγώ θα την βάλω, είναι προσωπικός στόχος.
  • Παρότι όλοι λένε ότι κανείς δεν μπορεί να γλύψει τον αγκώνα του (ελάτε, όλοι έχετε πάρει εκείνο το chain mail και όλοι δοκιμάσατε να το κάνετε) αυτή το έχει καταφέρει με τρομερή επιτυχία! Είναι η κρυφή της δύναμη! Κάποια στιγμή θα μας σώσει όλους από βέβαιο θάνατο σας λέω!
  • Μπορεί να τρέξει 100άρι πηδώντας και εμπόδια στην διαδρομή για να βρεθεί στη μέση του δρόμου και να σκοτώσει με ένα επικό χλατς μια κατσαρίδα (είναι βεντέτα χρόνων..), αλλά φοβάται απίστευτα πολύ τις πεταλούδες. (Εχω και μια τρομερή ιστορία με πεταλούδα που αν με πιέσετε πολύ μπορώ να σας την πω, αλλά δεν θα το κάνω αλλιώς γιατί φοβάμαι ότι θα με κλειδώσει έξω απο το σπίτι για πάντα!)
  • Θέλει να μάθει ντραμς. (με τα αυτιά που έχει αποκτήσει από τα ακουστικά πιστεύω ότι δεν της μένουν και πολλές άλλες επιλογές σε μουσικά όργανα) Επιχείρησε να προπονηθεί και κάποια στιγμή σε όλα τα τραπέζια, γραφεία, πάγκους και κεφάλια που έβρισκε μπροστά της, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να αφομοιώσει την έννοια του ενός τετάρτου..
  • Μπορεί να δει όλη τη φιλμογραφία του Αλμοδοβαρ χωρίς διάλειμμα, αλλά κοιμήθηκε στα 10 πρώτα λεπτά από τους πειρατες της Καραιβικής..και του Rango..(τελικά λες να σε αποκοιμίζει η φωνή του Τζόνι, ρε σαλιάγκι? Κανουμε πείραμα?)
  • Αναφέρεται στο τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης ως 'the power'.. και το εννοεί!!
  • Βαριέται απίστευτα το περπάτημα (και καλά κάνει, δεν είναι για την κράση της, μια φορά κινήσαμε να πάμε εκδρομή περηπατητική σε ένα βουνό και κοντέψαμε να την χάσουμε!!! Της έπεφταν τα ζαχαρα-την ταίζαμε σοκολάτες, σκόνταφτε στις ρίζες των δέντρων-καθόμασταν να ξεκουραστεί, τα τελευταία 10 μέτρα μόνο που δεν την κουβαλήσαμε..) Παρόλα αυτά αν της το πω εγώ, μπορεί να περπατήσει και όλη την Πειραιώς μαζί μου.. (στο παρακάτω βίντεο, παρατηρείστε πώς γυρνάνε όλοι στο τέλος και έχετε την εικόνα.. Επίσης για σένα μόνο aougare πρόσεξε σε παρακαλώ ποιός είναι ο uploader!)

  • Λατρεύει να βγαίνει φωτογραφίες με φλας για να κοιτάει το φλας και να της μένει η κουκίδα του φωτός ακόμα και όταν κλείναι τα μάτια της! (Κρατάω στα χέρια μου τέτοιες φωτογραφίες με τις οποίες μπορώ να την απειλήσω ανα πάσα ώρα και στιγμή..Στείλτε μου μέιλ οι ενδιαφερόμενοι!)



Το Σαλιάγκι για το πλυντήριο: 

1)Δεν είναι τυχαίο που ένας φίλος τη φωνάζει δαίμονα!Μας σπάει τα νευρα οταν αποφασίζουμε να λύσουμε μαζί της σταυρολεξο ή sudoku! Μια μέρα είπαμε να τη παίξουμε και αυτή σε ένα σταυρόλεξο και αφού πρώτα μας γκρίνιαξε που είναι σκανδιναβικό και όχι αυτο με τα άσπρα τετραγωνάκια,μας βρήκε μέχρι και τον αριθμό 324 με γράμματα! Αι στα διάλα κούκλα μου!Λύσε ένα δικό σου!
 Χθές όπως άλλαζα κανάλια, πετυχαίνω τη κλασσική σάπια εκπομπή-παιχνίδι σε τοπικό κανάλι που σου έχει μπερδεμένα γράμματα και πρέπει να βρεις τη λέξη
 Συγκεκριμένα είχε αυτό :
 Α Ρ Ε Σ
 Π Σ Δ Α
 Ο Ι
Σαλιάγκι αναφωνεί: και τώρα το πλυντήριο θα βρει τη λέξη σε
Πλυντήριο (πριν τελειώσω τη φράση μου) : ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

 Φταίμε εμείς που δε τη παίζουμε????

2) Ανάμεσα στα εκατοντάδες βιβλία που έχει διαβάσει είναι και τα παρακάτω:
α) Τα λόγια της πλώρης (έφτασα κάποτε μέχρι την 4 σελίδα και το έκλεισα βρίζοντας θεούς και δαίμονες)
β) Μαντάμ Μποβαρύ (μου είχαν μείνει 30 σελίδες για το τέλος...αλλα η αηδία έχει και κάποια όρια,γιαυτό και δε το τελείωσα ποτε!!!)

3) Κάθε βδομάδα έχουμε το καημό του αν θα κατέβει ο House,Dexter,Bones! Δε μπορώ να σας περιγράψω το δράμα που ζήσαμε οταν πριν χρόνια έκαναν απεργία οι σεναριογράφοι στην Αμερική και είχε να βγει καινούργιο επεισόδιο 2 μήνες!

4)Μη την αφήσεις ποτέ διψασμένη ή πεινασμένη ή χωρίς καφέ...Ρισκάρεις την ζωή σου!!! Επίσης παιχνίδι με τον θανάτο είναι και το να έχεις πιει το τελευταίο ποτήρι γάλα που έχει απομείνει στο ψυγείο!

5)Μη δοκιμάσεις ποτέ να αναμετρηθείς μαζί της στο ποτό! Όποτε το δοκιμάσαμε,εμείς ξερνάγαμε σε κάθε γωνιά της πόλης και αυτή είχε μια ελαφριά ζαλάδα!!! Σε αυτό το παιχνίδι θανάτου μπορείς να τη νικήσεις μόνο με ρακόμελο ή ρακι!!! Μας πήρε καιρό να ανακαλύψουμε την αχίλλειο πτέρνα της αλλα τα καταφέραμε!!!


6) Δε τρώει κοτόπουλο και αυγά γιατί της βρωμάνε αλλα μπορει να γλύψει μέχρι και το πιάτο απο σούπα αυγολέμονο!!(Δε πάει καλά σας λέω!!!)

7)Μουσικά κολλήματα
Ισχυρίζεται οτι δεν έχω δικαίωμα να την κοροιδευω για αυτά τα κολλήματα αλλα μέχρι και η ίδια δέχεται οτι μπορώ δίκαια να σχολιάζω αυτό ακόμα και μέχρι τα βαθιά μας γεράματα :



                                         
Soooooooo so you think you can tell!!!! Στο repeat για τουλάχιστον ένα μήνα!!!Παίζει να το άκουγε και 30 φορές τη μέρα τη πρώτη βδομάδα! Απο τη δευτερη και μετά το είχε περιορίσει λίγο...ήταν γύρω στις 10!! Τότε όμως δε μέναμε μαζί...οπότε δε ξέρω πόσες άλλες φορες το άκουγε οταν δεν ήμουν μπροστά!!!
                     ΟΧΙ ΑΛΛΟ WISH YOY WERE HERE!!!!!

8) Έχει βουλώσει σιφώνι με τις τρίχες  που της πέφτουν όταν κάνει μπάνιο!!Το εντυπωσιακό είναι οτι παρα τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει στις σωληνώσεις...επάνω στο κεφάλι της συνεχίζει να κουβαλάει πολυ μαλλι!

9) Όσοι τη ξέρουμε,γνωρίζουμε πολύ καλα οτι μπορεί άνετα να χτυπήσει άνθρωπο(ειδικά αν τον βαριέται)!! Αυτή ισχυρίζεται οτι δε θα το έκανε ποτέ!! (Ασε τα σάπια σε μας πλυντήριο...) Αλλα επειδή είμαι δίκαιη,θα σας πω και αυτο που λέει ένας φίλος γιαυτήν : "κρύβει μια ποίηση μέσα της"! Τη κρύβει καλα όμως η πουτάνα!

10) Ο δικός μου εχθρός αυτόματα γίνεται και δικός της και αντίστροφα!! Θα ξεχάσω εγώ οταν πριν χρόνια μου είχε κανει ΜΕΓΑΛΗ πουστιά ένας καραγκιόζης ΗΜΜΥ και τον πετυχαίνω στη λέσχη της σχολής και ξεκινάω να τον βριζω και εκεί που έχω σταματήσει να τον βρίζω εγώ...πετάγεται το πλυντήριο και του λέει "Τον παίζεις!!!" και αρχίζουν να μαλώνουν αυτοι μεταξύ τους(παίζει  αυτος να μην ήξερε ουτε το ονομα της...Για την ακρίβεια,επίσημα ούτε με έμένα είχε συστηθεί αλλα τη πουστιά ήξερε να τη κάνει ο παλιοπούστης!Που να του καει το τροφοδοτικό!)

11)Αν και μέχρι τώρα έχω περιγράψει ένα τέρας που μπορεί ανα πάσα στιγμή να σε βρίσει και να σε ξυλοκοπήσει...Όταν μας γνωρίζουν οι άνθρωποι θεωρούν οτι αυτή είναι γλυκούλα και εγώ σκύλα!!! Αν είναι ποτε δυνατόν!!! Η αλήθεια είναι οτι έχει γλυκεία φυσιογνωμία αλλα μη το παρακάνουμε κιολας!!!! Νταξει θα δεχτώ οτι είμαι λίγο υπερβολική...Δεν είναι τόσο κακιά όσο τη περιέγραψα αλλα είμαι σίγουρη οτι μπορεί να γίνει!!!!

12)Έχει τεράστια συλλογή με επικάρπια,επιγονατίδες,ζώνες για τη μέση,κολάρα για το λαιμό,θερμαντικές αλοιφές!!!
Ένα μάτσο ερείπια είμαστε οι ΗΜΜΥ,φιλτατε αναγνώστη!!!Και φαντάσου οτι μας πονάνε οι κλειδώσεις απο τα 24(και τώρα σα να την ακούω : "Εγώ είμαι 23!!!Εσυ είσαι 24 γρέντζο!" Α'ι' μωρή! τα λέμε σε 2 μήνες! μπούκλα!)

13)Πλένει ασύστολα τα πιάτα!! Αυτό βέβαια είναι βολικό για μένα που σιχαίνομαι να τα πλένω αλλα δε σας κρύβω οτι έχω τύψεις που έχω να πιάσω σφουγγαράκι κάτι μήνες!!(δε συγκινήθηκες αγαπημένε αναγνώστη τώρα που είδες οτι ακόμα και σαυτό αλληλοσυμπληρωνόμαστε;;;ε;ε;ε;)
   Δε τα πλένει όμως μόνο στο σπίτι μας...πάει και αλλού! Μην έρθει σπίτι σου και δει άπλυτο πιάτο στο νεροχύτη!!! Την έβαψες...Το χει αρπάξει και το τρίβει!! Απο τον νεροχύτη μπορείς να την απωθήσεις μόνο αν της πετάξεις wettex! Για έναν άγνωστο λόγο προς όλο το φυσιολογικό κόσμο,η υφή του wettex την κάνει να ανατριχιάζει!!! (Το χω πει οτι δεν είναι καλά, μή τα ξαναλέμε!!!)

14)Τελειώνοντας θα ήθελα να μιλήσω για τα γλυκά που φτιάχνει!!! Δεν είναι γλυκά αυτά,παιδιά μου!!!Αυτά είναι μικρά ποιήματα φτιαγμένα απο ζάχαρη!! θα σας πω μονάχα 2 λέξεις και ύστερα θα σωπάσω : cheesecake,tiramisu! Είναι καλύτερα και απο του ζαχαροπλαστείου!!! Δεν είναι τυχαίο οτι απο τότε που τη γνωρίσαμε σβήνουμε μονο birthday (cheese)cake!!!