Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Τα άσχετα!

 1." Γιαγια στην Ιταλια σέρβιρε στα εγγονια της σοκολάτα ληγμένη απο το 1990 και τα έστειλε νοσοκόμειο!"
    Διαπιστώνω οτι τα σημερινά παιδιά δεν είναι τόσο ανθεκτικά! Εμείς τρώγαμε πλαστελίνες,κυπαρισσομπαλες,σαπούνι και οικοδομικά υλικά και βγήκαμε μια χαρά! Ίσως να φταίει που γεννηθήκαμε επι Τσέρνομπιλ,δε ξέρω! Για την ιστορία πάντως, εμεις είχαμε ένα ανθόνερο για τους κουραμπιέδες το οποίο είχε λήξει απο το '97 και το χρησιμοποιούσαμε μέχρι και πέρσι!Φέτος πήραμε τα Χριστουγεννιάτικα γλυκά απο το φούρνο,δε ξέρω το γιατι...

2.   Πανικόβλητη φιλόλογος που μου έκανε μάθημα ιστορίας το 2004 (τότε με τους ολυμπιακούς θυμάμαι) με παίρνει τηλέφωνο για να τη βοηθήσω να εγκαταστήσει πρόγραμμα τύπου Excel για μια εργασία στο μεταπτυχιακό της, τονίζοντας οτι θέλει τη βοηθεια μου επ'αμοιβή.
      Κατα καιρούς έχω δεχτεί παρόμοια τηλεφωνήματα γεμάτα πανικό,άγχος και αγωνία απο γνωστούς και συγγενεις με αφορμή τα παρακάτω:

α)Δεν μου βάζει τους υπότιτλους στο DVD,τι να κάνω?
β)Θέλω να προγραμματίσω το αυτόματο πότισμα αλλα δε ξέρω πως.
γ)Θέλω να αναννεώσω την κάρτα ανεργιας του ΟΑΕΔ.
δ)Δε ξέρω πως να βάλω τον αποκωδικοποιητή στη τηλεόραση,παναθεμα το ψηφιακό σήμα.(Γενικά με αποκωδηκοποιητή παίζουν πολλές απορίες και αφου εγκατασταθεί,όπως "πως να βάλω στο 4 το mega")
ε)Θέλω να εκτυπώσω τον ΕΝΦΙΑ αλλα δε μπορώ να το βρω στη σελίδα της εφορίας.
στ)Ο μικρός μπλόκαρε το κινητό γιατι πάτησε 62 φορες(ο αριθμός δεν ειναι υπερβολή αλλα αλήθεια) λαθος Pin μήπως μπορείς να το ξεμπλοκάρεις?
ζ)Πως επισυνάπτω αρχεία στο mail μου?
η)Δεν έχω ίντερνετ,γιατί?

      Kαι αυτά είναι τα πιο πρόσφατα μόνο. Κάθε φορά ομως με εντυπωσιάζει το γεγονός οτι οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν προκειμένου να μη διαβάσουν τις οδηγίες χρήσεως. Με τιμά βέβαια το οτι με σκέπτονται μόλις έχουν να κάνουν κάτι που να περιλαμβάνει οθόνη που προβάλλει χαρακτήρες αλλα η αλήθεια είναι οτι προγραμματισμό αυτοματου ποτίσματος δεν έμαθα στη σχολή!

     Παρολαυτά μου αρέσουν όλες αυτές οι παλαβιάρικες απορίες τους και γιαυτο τους ενθαρρύνω να με ξαναενοχλήσουν όποτε έχουν ανάλογες,όχι γιατι έχω σκοπό να πλουτίσω αλλα γιατι έχω να προσθέσω ακόμα μια ιστορία τρέλλας στο βιογραφικό μου(εκτος του οτι δε μπορείς να κοστολογήσεις την αναζήτηση google=>εκτυπωση ΕΝΦΙΑ=> odigies.pdf ,ειναι και γυφτιά ρε καρμιρη να παιρνεις λεφτά για τέτοια πράγματα. Ναι,για σενα το λέω εξάδελφε,ξέρεις εσυ ποιος είσαι!!Κράτα με, να σε κρατώ να ανεβουμε το βούνο ,λέγεται ρε χαμένε!!! Αααααα να χαθεις,τσίπακλα! Αλληλεγγύη ,αδέλφια!)

3. Τα ποντίκια δε ζουν μόνο εκει που είσαι,μικρό μου πλυντήριο!Νιώθω τη βουβωνική πανώλη να με κυκλώνει!
 Χθες η Γατα, μας εφερε ένα εξω απο τη κουζινα.Τη περασμένη βδομάδα μας είχε φέρει άλλο ένα μεγαλύτερο και τη προπερασμένη βρήκαμε ένα μέσα στην ηλεκτρική σκούπα! Η μητέρα έχει πάθει 2 εγκεφαλικά και 3 καρδιακά και είναι αποφασισμένη να σηκώσει όλο το καταστημα γεωργικών προιόντων προκειμένου να αφανίσει την οικογένεια των τρωκτικώνε που ζει στο κήπο μας. ΑΥΤΗ είναι αντιμετώπιση!!

--ΣαλιάγκιΤοΆσχετο
Άσχετο update
To doodle της google σήμερα είναι για τη μέρα της γης! Δοκιμάστε το Τι ζώο είσαι? Έχει πολύ ωραίες επιλογές!! Εγω είμαι μια μοβόρα γαρίδα mantis!!!!
Γιαγιά σέρβιρε στα εγγόνια της σοκολάτα ληγμένη από το 1990 Πηγή: www.lifo.gr

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Θυματολόγιον, academics edition!

Πλυντήριο δε καμ μπακ! Εμπρός στο δρόμο που χάραξε το σαλιάγκι! Είπα να βρω κι εγώ από το κουκούλι μου και να φτύσω λέξεις σε χαρτί, ή τέλος πάντων στην οθόνη μου (αφής παρακαλώ, που όταν τον παρείγγειλα τον υπολογιστή δεν το ήξερα, οπότε φανταστείτε ιστορία παραλογισμού όταν εγώ και ένας Ινδός [άστα Αμερικλάνε, έμλπεξα κι εγώ με αυτό το είδος...] κάναμε εργασία στο μασίνι μου και αυτός ο θρασύς [παρουσιάζοντας μεγάλη έλλειψη ενστίκτου αυτοσυντήρησης] απλώνει δάχτυλο να μου δείξει κάτι πάνω στην οθόνη και ξαφνικά εκεί που βλέπαμε το παράθυρο της Matlab [φιλε αναγνώστη, αν δεν ξέρεις τι ειναι η Matlab να θεωρείς εαυτόν τυχερό, και μην αγχώνεσαι, δεν θα σου χρειαστεί για μελλοντική κατανόηση της ιστορίας <αν την τελειώσω ποτε...> τσουυυυυπ βλέπουμε παράθυρο Firefox [ίσως έπρεπε να βάλω προειδοποίηση στην αρχή ότι το ποστ περιέχει τοποθέτηση προιόντων...Πολύ αργά!].

- Α, αναφωνεί, είναι αφής!
- Καλε όχι του λέω [ενώ προσπαθώ ακόμα να μην βγει η λέαινα από μέσα μου και τον κατασπαράξει που μιας μέρας μασίνι το ακουμπαει με τέτοιο θράσσος, ενώ δεν αφήνω ούτε σκόνη να το κοιτάξει]. Μάλλον πάτησες το ποντίκι όταν απλωσες την χερούκλα σου. [Όλα αυτά στα άψογα αγγλικά μου <εδώ γελάμε> δυστυχώς δεν μεταφράζονται οπότε μάλλον δεν κατάλαβε πόσο επιθετική ήμουν. Αν κάποιος αγγλομαθής ξέρει να μου μαθει μια λέξη που να δείχνει επιθετικότητα για το χέρι-εισβολέα-μελλοντικό-κομμένο-μέλος κάποιου, θα το εκτιμούσα!]
- Μα όχι, μου κάνει, κοίτα!!! Και συνεχίζει να πατάει την οθόνη μου.

Η αλήθεια ειναι ότι εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ με το ότι ήταν αφής που δεν τον έγδαρα ζωντανό. Είχε τον Βουδα μαζί του εκείνη τη μέρα. Κάπου εδώ νομίζω ότι πρέπει να κλείσω αυτήν την αρχική παρένθεση, ίσως, δεν είμαι σίγουρη, θα το προσπαθήσω) Τα κατάφερα!!!!

Και μιας και πιάσαμε ιστορίες ακαδημαικού τρόμου (ίσως να μην το καταλάβατε ότι τέτοιες ιστορίες πιάσαμε γιατί δεν ξεκαθάρισα ότι ήμαστε στο πανεπιστήμιο και όχι στην δουλειά) θα συνεχίσω σε αυτό το κλίμα. Θα σας μιλήσω λοιπόν για άτομα που δεν ξέρουμε γιατί δεν έχω σκοτώσει ακόμα!


Θύμα νο1: (τους ταξινομώ με αυξοντα αριθμό φορών που φαντασιώθηκα τον αργό και βασανιστικο θάνατό τους). ΜπουρτζοΣτρουγγανοΒλαχουτσοΕλληνας συνάδελφος, ο οποίος ειναι ευτυχής που έφυγε από την Ελλάδα και σώθηκε, αλλά του λείπει μέχρι και η πίσσα που στρώνουμε στους ελληνικούς δρόμους, γιατί εκεί ειναι καλύτερη μιας και το νερό με το οποίο την φτιάχνουν έχει άλλη περιεκτικότητα σε μέταλλα. Είναι αυτός που από τότε που ήρθε στο μακρινό τούτο νησί, δεν έκανε παρέα παρα μόνο με Έλληνες και η μόνη του ασχολία ειναι να ψάχνει να βρει το επόμενο greek party και να σε καλέσει στο facebook. Και ταυτόχρονα πρέπει να σε πείσει και ότι όχι, δεν έχει καμία σχέση με τον μέσο Έλληνα άντρα, είναι μοναδικός και αξιοαγάπητος αν του δώσεις την ευκαιρία και βγεις μαζί του ραντεβου!

Θύμα νο2: 22χρονος Γερμανός συνάδελφος που ό,τι μαλακία του λέει η Spiegel για την Ελλάδα πιστεύει ότι ειναι ένας γαμάτο θέμα για να σπάσει τον πάγο μεταξύ του και μιας Ελληνίδας. Με αποκορύφωμα τον φόρο που μου είπε ότι πρότεινε ο Τσίπρας σαν λύση στο τρέχον οικονομικό μας πρόβλημα, να φορολογήσουμε τον γύρο/σουβλάκι, τον επωνομαζόμενο και "Grease Tax". Εδώ θέλω την βοήθειά σας, γιατί εγώ είμαι και στα εξωτερικά και παρότι φέρω τον τίτλο του 'google master' δεν μπόρεσα να βρω αντίστοιχη δήλωση (που δεν ειναι ότι ακριβώς δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να γίνει στην σουρεαλιστική μας χώρα, αλλά για κάποιον λόγο μου βρωμούσε η δουλειά). Αν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω για το θέμα, ας με διαφωτίσει κι εμένα την άμοιρη. Ενας επιπλέον λόγος για τον οποίο πρέπει να εξαλειφθεί είναι ότι φοβάμαι πότε θα μπει αυτός σε killing mode και θα αρχίσει να ξεπαστρέφει βρωμιάρηδες Έλληνες που έχουν ρίξει το ευρώ στα τάρταρα!


Θύμα νο3:  Συμπαθέστατος συνάδελφος 5 χρόνια νεότερός μου, ο οποίος αν καθίσεις δίπλα του ή αν σε εντοπίσει στο χώρο πρέπει να σου μιλήσει για τα πάντα, ξεκινώντας από την τοπική ιστόρία και καταλήγοντας να σε ρωτάει για το πολιτικό συστημα της Ελλάδας και να σε ενημερώνει για το θρησκευτικό σύστημα της Ουγκάντας (δεν υπερβάλω για να ευθυμίσουμε, το εννοώ!) Τρεις ώρες μετά και με ένα κεφάλι-καζάνι θέλεις να φύγεις αλλά δεν θυμάσαι πού είσαι, γιατί είσαι εδώ, πού ειναι το σπίτι σου, τι ήθελες να κάνεις όταν μεγαλώσεις, αν πήρες την ζακέτα σου, πώς σε λένε. Α, και μαντέψτε πού ειναι τοποθετημένος ο δικός μου υπολογιστής! Μαντέψτε!

Και ενώ θα ήθελα να αύξανα τον αριθμό θυμάτων, ειναι ο ίδιος που έχει και άλλη καταπληκτική συνήθεια που θα τον φέρει πιο κοντά στο τέλος του! Κατα διαστήματα, όταν βαριέται, σε ένα γραφείο με 15 άτομα που κάνουν έρευνα/διαβάζουν/προγραμματίζουν/γράφουν διπλωματική/κάνουν εργασία αποφασίζει ότι εφόσον κανείς δεν του μιλάει (που να ναι καλά τα ακουστικά που μαζί με τα αυτιά σου καταπίνουν και όλο σου το κεφάλι) θα αφήσει τις μοναδικες μελωδίες που μπορεί να βγάλει ένα γιουκαλίλι να του μιλήσουν. Και βγαζει το γιουκαλίλι του και κόβει βόλτες, γρατζουνώντας χορδές και μουρμουρίζοντας. Έτοιμη ήμουν την άλλη φορά να βγάλω τις μπαγκέτες μου και να αρχίσω να κάνω πρόβα ντραμς στο κεφάλι του.


Θύμα νο4: Το ποντικάκι που με γυροφέρνει εδώ και ώρα στην αίθουσα που κάθομαι και συγγράφω. Είναι τόσο θρασύ που με πλησιάζει κιόλας. Κανένα ένστικτο αυτοσυντήρησης, σαν τον Ινδο και αυτό. Θέλει να το φάει το τριχωτό κεφαλάκι του μάλλον. Βέβαια από την άλλη εάν τα ποντίκια δεν σε θεωρούν απειλή σε έναν χώρο ίσως και να σημαίνει ότι έχεις τόση ώρα να κουνηθείς που μάλλον δεν είναι και τόσο καλό για την υγεία σου... Αυτή τη φορά θα το
αφήσω να ζήσει λοιπόν και θα μαζέψω τα πράγματά μου να γυρίσω σπίτι επιτέλους (έχει πιαστεί και ο κώλος μου από το καθισιό!). Αλλά να μην νομίζει ότι θα έιμαι πάντα τόσο ευγενική μαζί του.

Θα σας αφήσω λοιπόν, πάω να δω τι κάνει το ποντίκι που εχουμε σπίτι (ας όψονται οι χορτοφάγοι [θα σας το εξηγησω σε μελλοντικό ποστ αυτό]).

Καλως ξαναβρεθήκαμε! Θα προσπαθήσουμε να μην ξαναχαθούμε!
--πλυντήριοΤοΠοντικοπληγμένο


Update:  
Εκεί που περπατώ ήσυχα ήσυχα στο δρόμο με το κεφάλι κάτω ως γνωστή αντικοινωνικιά, τσουπ σκάει άλλο ένα ποντικάκι και περνάει ξυστά από το πόδι μου. Γυρνάω σπίτι, μιλάω με την συγκάτοικο στην πόρτα του δωματίου της, τσουυυυυπ,  άλλο ένα περνάει από δίπλα μου και μπαίνει στο δωμάτιό της (ΜπουαχαχαχαχαΧΑΧΑΧΑΧΑ!! Καλά να πάθει που δεν θέλει να τα φάμε! ) Βρε σαλιάγκι, λες να έχω κάποιο χάρισμα, να παρατήσω τα ντραμς και να πιάσω να μάθω κανένα φλάουτο και να βρω ένα τσίρκο να κάνω σόου, η γητευτής των τρωκτικών;