Σαλιάγκι, I miss you...

Ναι ναι, εκφραση αιώνιου έρωτος και πάθους από το πλυντήριο στο σαλιάγκι ήταν αυτή.  Αναμειγμένη με λίγη πίκρα και νοσταλγία. Με παράτησε φίλτατοι αναγνώσται!!!! Ω ναι!! Εφυγε, πήρε και την γάτα (τι κάνει το ψοφίμι;;) και με άφησε μονάχη στους 16 τοίχους (ναι τους μέτρησα!!Είναι στρογγυλός ο αριθμός!) του σπιτιού μας... Κι εγώ από την θλίψη μου κάθομαι και βάζω απανωτά πλυντήρια, κλειδώνομαι στην κουζίνα (εκεί είναι το πλυντήριο-συσκευή) και το παρακολουθώ με τις ώρες να γυρνάει.. Και του λέω τις κακίες μου, γιατί κάπου πρέπει να πετάξω κι εγώ την χολή μου, ρε σαλιάγκι, και πήρες μαζί σου και τον συναισθηματικο κάδο..

Και πιο πολύ απ όλα να σας πω την μαύρη μου αλήθεια με πείραξε που μου πήρε τη γάτα... Περίμενε σαλιάγκι, μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Θα σου παραθέσω τα γεγονότα να καταλάβεις.

Πρώτα όμως θέλω να κάμω μια μικρή παρένθεση για να καταλάβουν και οι αναγνώστες.

I am a dogs person! Λατρεύω τους σκυλούκους!! Ακόμα και τους κακάσχημους και κακιασμένους σκυλούκους που τσαντίζονται όταν ακούω μεθυσμένα ξωτικά και Rolling Stones και σηκώνουν τη γειτονιά στο ποδάρι. Ακόμα και εκείνους τους γκρινιάρηδες σκυλούκους που ζουν όλη τους τη ζωή σε ένα μπαλκόνι και η μόνη τους απασχόληση και ευτυχία είναι να σου γαυγίζουν μεσα στη μούρη εκτοξεύοντας ταυτόχρονα άπειρα σαλια προς την κατεύθυνσή σου όταν βγαίνεις στο μπαλκόνι σου που τυχαίνει να είναι δίπλα στο δικό τους..

Όπως ίσως έχετε υποψιαστεί όμως αγαπητοί αναγνώσται, στο κλικλικόσπιτό μας συγκατοικούμε και με μία γάτα, δώρο στο σαλιάγκι πριν από 1,5 χρόνο (όχι απο εμένα φυσικα.. δεν βάζω ποτέ τα χεράκια μου να βγάλω τα ματάκια μου!!) Η γαττούλα αυτή είναι μετρίου αναστήματος, παρδαλή (άσπρο, μαύρο και κόκκινο) με κίτρινα μάτια, μεγάλα αυτιά, λεπτή και καταζητείται και 28 διαφορετικές χώρες! Φήμες λένε ότι μια φορά συνάντησε τον πάπα (το γνωστό μαθουσάλικο) και αυτός έτρεξε κατοστάρι σε 3 δευτερόλεπτα. Είναι διασταύρωση δαίμονα με βαμπίρ και σίγουρα την έχω δει να πρωταγωνιστεί σε μια ταινία του Ροντρίγκεζ με βαμπίρια που κατασπαράζουν τον Τζόρτζ τον Κλούνει..

Υπάρχει αλήθεια!!!

Αλήθεια σας λέω, την έχω πετύχει να με περιμένει πίσω από τον καναπέ να περάσω για να μου γρατζουνίσει το πόδι. Και στοχεύει πάντα στον αχίλλειο τένοντα, για να προκαλέσει καλή ζημιά, όχι μετριότητες.. Και όταν αποφασίσει να με γλείψει με την τραχιά της γλώσσα (τρομερά ανατριχιαστικό!!!) το κάνει πάντα με ένα ύφος 'τώρα σε δοκιμάζω να δω αν είσαι καλή στο αλάτι..'

Δεν θα συνεχίσω άλλο τις αβρότητες για το γατί (θα σας αποκαλύψω και άλλα εν ευθέτω χρόνω) και εδώ θα κλείσω αυτήν την παρένθεση.

Που λες σαλιάγκι, προχθές αποφασίζω να πλύνω μια μπλουζίτσα στο χέρι γιατί ήταν μοναχή της σκούρη και μαυριδερή και ως γνωστόν δεν ανακατεύουμε μαύρα με άσπρα στο πλυντήριο καθώς είναι σαν να βάζεις την ΚΚΚ στο ίδιο δωμάτιο με τους κατοίκους της Νέας Ορλεάνης..Πανικός!!

Παίρνω λοιπόν την λεκάνη, της χώνω μια γερή δόση του πανίσχυρου απορρυπαντικού που μυρίζει μανούλα, και την ξεχνάω εκεί για 2 μέρες... Αποφασίζω που λες να την ξεπλύνω επιτέλους πριν αποσυντεθεί στις ίνες εξ ων συνετέθει. Πλησιάζω την μοσχομυριστή λεκάνη και τι να δω; Ένα πτώμα μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο έχεις δει EVER! Αλήθεια σε λέω, δεν ξέρω αν είχε φουσκώσει από τα νερά και είχε διπλασιαστεί, αλλά ήταν κάτι σε φασούλας κατσαριδών. Φρίκη εγώ, με ξέρεις! Ούτε νεκρές, δεν τις αντέχω, καμία κουβέντα για ζωντανές. Ευτυχώς ήταν και το αδέρφι μου στο σπίτι και κανόνισε τα της ταφής (την ρίξαμε στην τουαλέτα).  Αυτός που την είδε και από πιο κοντά δήλωσε ότι είχε και δύο κόκκινα μάτια στο κεφάλι και τον κοιτούσανε..

Γι αυτό μια θερμή παράκληση, γύρνα πίσω, ή τέλος πάντων, στείλε την γάτα με κούριερ... Και δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ το θεωρώ προσωπική απειλή ότι στείλανε τον μεγαλύτερο γκοτζίλα στο σπίτι του μάστερ κατσαριδοντόνου σαλιαγκιού (αγαπητοί αναγνώστες, θυμήστε μου να σας πω και αυτές τις ιστορίες για το κουνιοτράμπαλο σαλιάγκι...) Ξεκινάνε επανάσταση!! Βοήθεια!

ΥΓ : Σου είπα ότι μου έλειψες;
ΥΓ1: Παρόλα όσα διαβάσατε παραπάνω, το αγαπάω το σκασμένο το γατί (παρεμπιπτόντως το όνομα της γάτας είναι 'Γατα'! Ευφάνταστο...)
ΥΓ2: Τον κακιασμένο γατούλη που σας κοιτάει απειλητικά όταν μπαίνετε να διαβάσετε το μπλογκ μας τον έβαλε το σαλιάγκι 2-3 μέρες πριν φύγει για να με γλυκάνει που θα με παρατούσε για τόσο καιρό και ξέρει τον έρωτα που του έχω.. Είναι ο μόνος γατούλης για τον οποίον έχω εκφράσει θετικά συναισθήματα και ένας από τους μεγαλύτερους λόγους που πήγα στο Παρίσι, για να αποκτήσω ότι αντικείμενο μπορείτε να φανταστείτε με την φατσούλα του πάνω (μέχρι και σε βρακί τον είδα, αλλά μα τον τουτατή, δεν το πήρα)
ΥΓ3: Ναι το μετάνιωσα που δεν το πήρα εκείνο το βρακί.
ΥΓ4: Αμερικλάνε, ο διαγωνισμός έρχεται σε πολύ λίγο. Στον ετοιμάζω να είναι πλουμιστός και τσαχπινογαργαλιάρικος. Μην μου γκρινιάζεις μόνο!

Και ένα τραγουδάκι για καληνύχτα: