Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Ο Φούρνος γκρεμίστηκε!!!!

Ε ναι λοιπόν,πρωτόγονα αδέλφια!!!! Σφαχτείτε στα σχόλια!Μη δείξετε έλεος!!!Ξεκατινιαστείτε!!! Τώρα που κάναμε την αρχή και μίλησε άνθρωπος εδώ μέσα,  απέκτησε λίγο τζέρτζελο η κατάσταση!!!

Αρχικά λοιπόν θα ήθελα να ευχαριστήσω το φίλτατο πλυντήριο και τη Σοφία Βέμπο (περισσότερο όμως το πλυντήριο που μου αφιέρωσε κιόλας ολόκληρη ανάρτηση....καταλαβαίνεις Βέμπο μου).

       Αν και με έκανες να νιώσω οτι είμαι απολίθωμα απο την εποχή των δεινοσαυρων,

εγώ όταν ανακαλύφθηκα απο τους αρχαιολόγους!
ομολογώ οτι με συγκίνησες κιόλας.....

        Που λέτε, λοιπόν, εμείς εδώ στη παρέα έχουμε παραδοση και στα γενέθλια κάνουμε ο ένας έκπληξη στον άλλον! Το πρόβλημα είναι οτι έκπληξη στήν έκπληξη, έγινε πλέον προβλέψιμη! Και εκεί που περίμενα κλασσικά την τούρτα 12 το βράδυ έξω απο τη πόρτα μου, έλαβα απλά ένα ευχετήριο τηλεφώνημα!!! Κάτι γίνεται λέω...Δε παίζει η έκπληξη φέτος να είναι οτι δε θα μου κάνουν έκπληξη! Πάω σχολή,δίνω μάθημα,περνάω απο το εργαστήριο του πλυντηρίου,πάμε για καφέ στο κυλικείο και πίνουμε καφέ....πίνουμε καφέ...καπνίζουμε..καπνίζουμε...μετά απο κάνα δίωρο και ακριβώς τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να πώ στο πλυντήριο να φύγουμε, εμφανίζεται μπροστά μου μια τεράστια φόρμα με το αγαπημένο κέικ που φτιάχνει το πλυντήριο(αν και το καμμένο είναι η αδυναμία μου,αυτή τη φορά ήταν τέλεια ψημένο!!!) και ένα τσούρμο απο τους συνήθεις υπόπτους των εκπλήξεων να προσπαθούν να κρατήσουν αναμμένο έναν αναπτήρα! Το τι happy birthday ακούστηκαν στο κυλικείο,το τι λεμονίτες ήπιαμε,να ρχοντε απο γύρω και να μου λένε χρόνια πολλά! Σου λέω το κυλικείο των ΗΜΜΥ γνώρισε μεγάλες στιγμές!!! Όσο για το βράδυ, βρεθήκαμε τυχαία μαζί με το πλυντήριο σε μια τυχαία παρέα και το μόνο που θυμάμαι απο εκείνη τη βραδιά είναι μια λέξη που χαράχτηκε για πάντα στο μυαλό μου : ΜΥ ΚΟ ΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ
   (Δεν έχω πάει ποτέ στη Μύκονο)

ΥΓ1: Πόσες φορές θα πούμε μανταμίτσα Βέμπο οτι δε πιάνουν οι απειλές σας σε μας!!! Πλυντήριο,ηρέμισε τη χειρίζομαι εγώ τη κοπελίτσα....Δε με σκιάζουν εμένα οι φοβέρες της!!!
ΥΓ2: Που το θυμήθηκες το write in C που είχε συντροφεύσει εκεινα τα χριστουγεννιάτικα βράδια μας!
ΥΓ3: Φίλτατη Σοφία εκμεταλευσου μας άφοβα!Εδώ με εκμεταλευτηκε η διπλανή 50χρονη γειτόνισσα που μου έλεγε μόνο μια καλημέρα 5 χρόνια- και αυτή με το ζόρι- για να της συνδεσω υπολογιστή και ιντερνετ! Για να μη σχολιάσω πόσα τσάμπα μαθήματα έχω κάνει σε μη-ΗΜΜΥ σε matlab και C!
ΥΓ4: θα επιστρέψω με ιστορία μπαγιάτικη-πάστα-ποντικάκι σε επόμενη ανάρτηση!
ΥΓ5:Θα το καθιερώσω αυτό το προσεχώς για να κρατώ σε αγωνία το αναγνωστικό κοινό μας (δε θέλω σχόλια Βέμπο!!)
ΥΓ6: πολύ μούγκα έπεσε ας βάλουμε ένα τραγουδάκι:

1 σχόλιο: