Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Νικησέ με,αν τολμάς! (vol3)


Είχα καιρό να φωτογραφήσω τις αηδίες αλλα οι αηδίες ήταν πάντα εκεί και περίμεναν τα κλίκ μου.

Ας ξεκινήσουμε με τις αηδίες που μου έφεραν οι φίλοι απο τις διακοπές. Άνθρωποι καλόγουστοι ,που πάνω απο όλα με ξέρουν καλά και που δεν διάλεξαν τον εύκολο δρόμο με τα φαγώσιμα αναμνηστικά που καταναλώνονται ευχάριστα και δε πιάνουν και χωρο!

Για παράδειγμα,ένα πιάτο με αναγλυφο ένα μπουζούκι απο τη Συρο! Καλοκαίρι του 2002 μαρτυρεί ο bic στυλο απο πίσω και αφου το έγραψα τότε,θα το πιστέψω.


Ανήκω στον ζωδιακό αστερισμό του Καρκίνου.Οπότε τι πιο ταιριαστό για μένα απο το κούφιο (ευτυχώς) κέλυφος ενος αγνωστου υδρόβιου οργανισμού με το σήμα του ζωδίου μου επάνω, απο τη Μύκονο!(άγνωστη η χρονολογία παραλαβής). Γιατί ποιος δεν είναι περήφανος για το ζωδιό του και δε θα ήθελε να το κάνει και διακοσμητικό με αυτό το φινετσάτο οστρακοειδές.


Καβάλα στο δελφίνι το κόσμο γύρισα έλεγε το γνωστό άσμα της εποχής του νέου κύματος και προφανώς αυτό είχε στο νου της η φίλη, που μου το έφερε το 2006 απο την Ιταλία. Φτιαγμένο απο αυθεντική ηφαιστειογενή πέτρα της Αιτνας! Απορίας άξιο βέβαια δεν είναι μόνο το οτι κάποιος το διάλεξε αλλακαι οτι οι γηγενεις λαικοί τεχνίτες σκέφθηκαν να κάνουν διακοσμητικά δελφίνια απο την Αιτνα!

Το μπρελόκ με βαλσαμωμένη πεταλούδα μέσα σε γυαλί απο τη Ρόδο,δε το έχω αυτη τη στιγμή ευκαιρο γιατί εκτος του οτι μου το έσπασε κατα λάθος μια ψυχή,σιχαίνομαι και τις πεταλούδες! Τις φοβάμαι και τις σιχαίνομαι! Το οτι πήγες στη Ροδο που έχει το δάσος με τις πεταλούδες(κάλλιστα εφιάλτης μου) δε σημαίνει οτι πρεπει να μου φέρεις και αυτό το σιχαμερό λεπιδόφτερο έντομο να το έχω στα κλειδιά μου!

Στην επόμενη ανάρτηση,θα έχουμε αποκαλύψεις απο το κλασσικό ντουλάπι με τα δώρα που μας φερνουν και είναι τόσο φρικτά που τα πετάμε εκεί. Αλλα προς το παρόν ας πάμε στο σαλόνι και ας θέσουμε τις κύριες υποψηφιότητες για το νικησέ με αν τολμάς Ιουνιος 2015.


Μα τη Παναγία σας μιλώ,μου το έχει κάνει δώρο μια θεία μου απο το χωριό,προσωπικά σε μένα για το σπίτι που θα ανοίξω.Χαριτωμένο κηροπήγειο,εκ των ουκ ανευ σε ενα συγχρονο νοικοκυριό.


Συλλογή απο Φοντανιέρες! Πιάνει περισσότερο χώρο απο τη συλλογή με τα γραμματοσημα, είναι η αλήθεια αλλα δεν έχεις ποτέ το άγχος του πως να προσφέρω τα σοκολατάκια!


 Αγαπημένο μπουκάλι τσολιάς με λικέρ απο κουκουτσια βερύκοκων,δώρο μιας συνυφάδας της μάνας μου σε μια χρονολογία που χάνεται στα τέλη του περασμένου αιώνα. 1980 να ήταν? 1978? Θα σας γελάσω!


Αγαλματάκια με αγνό κορίτσι κι αγόρι,όπου το μεν αγορι κουβαλα ενα ταψί με φρούτα και το κορίτσι ένα καλαθι με λουλουδια. Επιβίωσαν με μικρές αμυχες απο το σεισμό του '99 και ομολογώ οτι παροτι είναι έτσι όπως είναι,τα αγαπώ γιατι μικρή έπαιζα μαζί τους και είχα φανταστεί και ιστορίες με αυτά!


Οσοι με ξέρουν,γνωρίζουν οτι αυτο το απόκτημα-δώρο απο επιδειξη τάπερ την δεκαετία του 90 είναι ο,τι πιο μισητό υπάρχει σε αυτό το σπίτι,μετά τον πίνακα με τον καταρράκτη. Κάθε μου κύτταρο και κάθε σπιθαμή της ψυχής μου,το σιχαίνεται!Στην απειλή οτι θα κάνω τον πίνακα,κορδέλες απο καμβά και αυτό το σίχαμα,σκόνη και θρύψαλλα...ήρθε ο συμβιβασμός και εξαφανίστηκαν και τα δυο! ΠΡΟΣΟΧΗ:Δεν πετάχτηκαν...απλά εξαφανίστηκαν.


 Βάζο που είχε και ασορτί τασάκια,τα οποία έσπασαν ένα καλοκαιρινό βράδυ του '98 αν θυμάμαι καλά, που είχαμε πλύνει τις μπαλκονόπορτες και είχε μπεί λίγο νερό μέσα στο σαλόνι. Γλυστράω εγω στο νερό,πέφτω κάτω,τινάζω με το γόνατο το τραπεζάκι του σαλονιού στον αέρα,πέφτουν κάτω τα τασάκια και το βάζο ήρθε αγκαλιά μου! Επειδή λοιπόν το έσωσα με ασπίδα το σώμα μου,δε μου πάει η ψυχή να το σπάσω και γιαυτό υπάρχει ακόμα στο τραπεζάκι του σαλονιού μόνο του,χωρις παρέα!

--ΣαλιάγκιΤοΠεριτριγυρισμένοΜεΒδελύγματα

11 σχόλια:

  1. Επειδή τα βλέπω από το κινητό και σίγουρα δεν μπορώ να θαυμάσω το μεγαλείο των αντικειμένων, θα επανέλθω αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να έλθεις ξανα αύριο αλλα με δική σου ευθύνη! Να το θυμάσαι!
      --ΣαλιάγκιΤοΠροειδοποιητικό

      Διαγραφή
  2. Ήλθε το αύριο, ήλθα κι εγώ.
    Θαρρώ δεν σε νικάω με τίποτα.
    Τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται. Είναι εξαιρετικά άσχημα. Με εξαίρεση μία φοντανιέρα, τα παιδάκια και το βάζο.
    Όμως με ορισμένες παρεμβάσεις μπορούν να αλλάξουν.
    Όπως π.χ. το πιάτο. Δεν μπορώ να καταλάβω το ακριβές του μέγεθος, αλλά ξεκολλάμε το μπουζούκι, την κουρελού και τις πρασινάδες, του πετάμε επάνω λίγο ασημένιο σύρμα μπερδεμένο και το κάνουμε ωραιότατη καρφίτσα για παλτό. Εναλλακτικά, το πετάμε από το παράθυρο.
    Το κοχύλι το πετάμε από το παράθυρο.
    Το δελφίνι από πέτρα-λάβα, μπορούμε να το σπάσουμε και να φτιάξουμε με τα κομμάτια του σκουλαρίκια και δαχτυλίδια σε ακανόνιστα σχήματα. Εναλλακτικά, το πετάμε από το παράθυρο.
    Από το κηροπήγιο της θείας τώρα, κρατάς τα ποτηράκια και βάζεις εκεί ρεσώ και θα έχεις ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Τα κρυσταλλάκια που κρέμονται εκατέρωθεν της βάσης του κηροπηγίου, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως κατάληξη των σκουλαρικιώνε που θα φτιάξουμε από την λάβα. Άσε που και από μόνα τους στέκονται σαν σκουλαρίκια. Εναλλακτικά, το πετάμε από το παράθυρο.
    Οι φοντανιέρες μπορεί να είναι χάλια, αλλά άμα δεν θέλετε την δεύτερη αριστερά όπως βλέπεις την οθόνη, αυτή που δείχνει να είναι η πιο μικρή, την θέλω για να βάζω τα καθημερινά μου λουκούμια.
    Το μπουκάλι μην το απαξιώνεις. Κάποια στιγμή μπορεί να πάρει αξία και να το βγάλουμε σε δημοπρασία μέσω του οίκου Sotheby's. Εναλλακτικά, το πετάμε από το παράθυρο.
    Το αγοράκι και το κοριτσάκι είναι θαύμα. Εάν μπορέσεις να ξεκολλήσεις επιτυχώς τις βάσεις τους θα τα αγαπήσεις πιο πολύ.
    Στο σημείο αυτό έχω μία απορία. Αυτό το δώρο από την επίδειξη τάπερ τι ακριβώς είναι; Σε τι εξυπηρετεί; Είναι κάτι σαν μπωλ; Είναι κάτι σαν μπιζουτιέρα; Έχει καπάκι; Τυλίγεις κορδέλα γύρω του και γίνεται γιο-γιο; Τι είναι τελικά; Φυσικά ότι και να είναι, θα πρότεινα να πεταχτεί, έτσι κι αλλιώς, από το παράθυρο.
    Όσο για το βάζο, εάν του βάλεις φρέσκα (γαμώ τη στάχτη μου, έπεσε πάνω στο πληκτρολόγιο, περίμενε να το τινάξω, μη φύγεις, έρχομαι) κίτρινα λουλουδάκια, θα αναδειχθεί. Εμένα μου αρέσουν τα χαμηλά βάζα.
    Και κλείνοντας να πω ότι πέρασα πολύ ωραία με αυτή σου την ανάρτηση!
    Πάω τώρα για ύπνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητή Λουίζα,είσθε ένας θησαυρός! Τι υπέροχες ιδέες!!!
    Το πιάτο μπουζούκι έχει διάμετρο μια παλάμη,οπότε μοιραία θα πεταχτεί απο το παράθυρο.
    Για τα δελφίνια,δεν είχα σκεφθεί οτι θα μπορούσε να είναι τετοια η καταληξή τους. Σήμερα κιολας θα βγω με φίλη αρχιτεκτόνισσα,ειδική επι των καλλιτεχνικώνε για να δούμε την τύχη τους.
    Το έχουμε καταλάβει όλοι,οτι η πληροφορία που απογειώνει αυτό το κηροπήγειο είναι οτι αυτά ειναι πλαστικά "κρυσταλλάκια",οπότε κρατάμε ποτηράκια και το υπόλοιπο...το πετάμε απο το παράθυρο!
    Η φοντανιέρα έχει γίνει ήδη δική σας.Δε θα ανεχτώ τα λουκούμια να μείνουν άστεγα!!!!
    Το μπουκάλι θα το κρατήσω,έτσι κι αλλιώς μέσα σε ντουλάπι είναι κρυμμένο, οπότε δε με ενοχλεί!Θα το αναγάγω σε οικογενειακό κειμήλιο.Μπορει να μη πλουτίσω εγώ,τα εγγόνια μου όμως θα ζήσουν πλουσιοπάροχα αφου προσβλέπω σε μια τρομοκρατική οργάνωση του μέλλοντος ,που θα σπάσει όλα τα αντιγραφά του απο τα μαγαζιά στη Πλάκα!
    Χαίρομαι,που αγαπήσατε κι εσεις το αγοράκι και το κοριτσάκι! Εγω είμαι μονο συναισθηματικά δεμένη μαζί τους αλλα θα γίνω και αισθητικά διοτι έχετε ένα δίκιο σ'αυτο με τη βάση.
    Και τώρα πάμε στο αγαπημένο μου!Μπορώ να δίνω πόνο για ώρα για αυτό το κομμάτι της συλλογής βδελυγμάτων.Έχει καπάκι! Η ονομαστική του χρήση είναι φοντανιέρα.Το έχω σκεφθεί κι εγώ αυτό με το γιο-γιο,δε θα σου πω ψεματα! Ομως η ιδέα μου που κέρδισε τις εντυπώσεις ήταν μια πολυ πετυχημένη μου αναπαράσταση του δισκοβόλου του Μύρωνα,βεβαιως-βεβαιως, εξηγώντας πως θα φύγει απο το σπίτι αν το ξαναδώ σε περίοπτη θέση. Μετά απο αυτό το συμβάν ειναι που εξαφανίστηκε κιολας!Έδειχνα να το εννοω!
    Για το βάζο,δεν έχω καταλήξει ακόμα μέσα μου.Θα του δώσω απλά την ευκαιρία του χρόνου,μέχρι να αποφασίσω.
    Καλημέρα,κυρα Λουίζα μου Γκανούτα μου και σας ευχαριστώ και πάλι για τις ιδέες.
    --ΣαλιάγκιΤοΠροβληματισμένοΜεΤιΘαΣυνδυάσειΤηνΗφαιστειογενήΠέτρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με κοράλι ή με τυρκουάζ θα συνδυάσεις τη ηφαιστιογενή πέτρα.
      Τη φοντανιέρα μου και τα μάτια σου.

      Διαγραφή
  4. Για την προικα σου τα κρατανε! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πτωχέ μου Manolo,που θαρρεις πως αυτο που μόλις είπες είναι χορατό κι αστείο,να σε πληροφορήσω για τα εξής:
    α)το κηροπήγιο απο τη θεία όντως είναι μέρος της προικας αφου έγινε δώρο για το φοιτητικό σπίτι αλλα και για το μετέπειτα! Τα υπόλοιπα είναι απλά αποκτήματα μέσα στο χρόνο άσχετα με την αποκαταστασή μου!
    β)Για τα 18α γενεθλιά μου έλαβα δώρο απο οικογενειακή φίλη,3 ζευγάρια μαξιλαροθήκες λευκές κεντημένες στο χέρι!
    γ)Η γιαγιά μου ήταν γεννηθείσα το 1910 και απεβίωσε το 2003,κάτι που σημαίνει οτι είχε πααααααρα πολυ χρόνο να γεμίσει τις ντουλάπες "για τη προίκα της μικρής"(εμού δηλαδή) με βαμβακερά ή και μη βδελύγματα όπως μια φούξια φλοκάτη(μαζί με τα πατάκια της να σημειωθεί) ή ενα ωραιότατο σιελ φωσφοριζε ολομέταξο κιμωνό με τυπωμένες επάνω παραστάσεις απο τη καθημερινή ζωή μιας γκέισας. Πολυ χρήσιμα και αναγκαία αμφότερα!
    Για όλα τα παραπάνω λοιπόν,μη μου βάζεις ιδέες και το κάνω Μοιραράκη εδω μέσα και βγάλω στη φόρα τα κυλίμια και τα χράμια!
    --ΣαλιάγκιΤοΠολύφερνοΓιατίΕναΚέλυφοςΕχωΑλλαΧωράειΤαΠαντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαθέτω σιελ τύπου σατεν-μεταξωτό κουβερλί, με δύο μαξηλαροθήκες. να το συνδυάσεις με το κιμονό. Σκέψου το!

      Διαγραφή
    2. Οχι,απλά το σκέφτομαι...Το έχω κάνει και εικόνα:
      Είναι ένα ανοιξιάτικο πρωινό,μόλις έχω ξυπνήσει. Με νωχελικές κινήσεις ξεγλυστρώ μέσα απο τα σιέλ σκεπάσματα. Τα μικρά πασουμάκια με τη φούντα απο πούπουλα χήνας κάνουν μικρά βήματα στο γκιντεμπούργκεν σουηδικό πάτωμα. Ανοίγω το παράθυρο κι έξω βλέπω τις κερασιές ανθισμένες,όλο το περιβόλι γιορτάζει την Εαρινή έλευση!
      Ενα γλυκό αεράκι πλημμυρίζει το δωμάτιο και με κάνει να τυλίξω πιο σφιχτά τη ρόμπα- σιελ φωσφοριζε ολομέταξο κιμονό με τυπωμένες παραστάσεις απο τη καθημερινή ζωή μιας γκέισας. Η Στασα (δε σας πειράζει που δανείζομαι το υπηρετικό προσωπικό σας...)καταφθάνει με τον δίσκο του πρωινού,της ζητώ να τον αφήσει πάνω στο κρεβάτι. Κι εγώ,γέρνωντας πάνω στο τυπου σατέν-μεταξωτό κουβερλί,απολαμβάνω τον φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι και τα panakes με σιρόπι σφένδαμου.
      Μια τυπική σκηνή του μέλλοντος γιατί στο παρόν μόνο φραπού και νευρα έχω!
      --Σαλιάγκι

      Διαγραφή
  6. http://m.youtube.com/watch?v=O3EwQ9df8mE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. https://www.youtube.com/watch?v=vIRp7ssOJIQ
      Παλιο επαλήθευση του blogger!
      --Σαλιάγκι

      Διαγραφή