Ημερολογια Καραντινας, Ημέρα 47η

Ναι 47η σήμερα, δεν κάνω προβολή στο μέλλον, είμαι σε καραντίνα 47 μέρες. Εκ τω οποίων μόνο οι 3 είναι λόγω του ιού. Μην δαγκώνετε, ζω σε άλλη χωρα, δεν είμαι από αυτούς που βγαίνουν παραλία.

Είμαι κλεισμένη σε ένα σπίτι με μία Ιρλανδέζα, από την Δημοκρατία της Ιρλανδίας, όχι την άλλη, όχι ότι έχει μεγάλη διαφορά για την ιστορία μας, αλλά έχει για εκείνη. Βουδίστρια, κατά χρόνους βήγκαν (μέχρι να της τα σκάσει το τυρί και η ομελέτα), με διδακτορικό στην δημιουργική γραφή, κάθε Κυριακή το σπιτικό μας μυρίζει λιβάνι και ακούγονται ψαλμωδίες από το δωμάτιό της (κάποια πράγματα σταθερά σε όλες τις θρησκείες).

Και λες εσύ σάλιαγκα, θα είναι καλό να κλειστείς καραντίνα σε ένα σπίτι με μια Βουδίστρια, ψυχραιμία, ζεν και τέχνη συντήρησης της μοτοσυκλέτας (ουπς, παραστράτησα). Άλλα ζούμε σε δύσκολες εποχές αγαπητή, και το ζεν έχει πάει περίπατο, γιατί το ζεν δεν τον κολλάει τον κορονοϊό, αλλά αυτή έμεινε πίσω, γιατί αυτή τον κολλάει. Και αφού έχουμε ζήσει τις 2 βδομάδες του σόσιαλ του δίστανσινγκ με όλα τα στάδια - θα περάσει - Βούδα μου, έρχεται και σε μας - να πάρουμε προμήθειες - δεν έχει κωλόχαρτο πουθενά - το χαρτί κουζίνας βουλώνει την τουαλέτα (και ήρθα η μηχανικάρα και της έδειξα την ασύλληπτη τεχνολογία του κάδου σκουπιδιών στην τουαλέτα και την έστειλα την τύπισσα) - μπαίνουμε σε μια νέα τάξη πραγμάτων - ξου ξου ξου οι φίλοι σου μακρυά από εδω - πηγαίνω βόλτες μόνη μου στα δάση - ακόμα και στα δάση έχει κόσμο, φτάσαμε στην ανακοίνωση την επίσημη του λοκ του ντάουν.

Και ερχόμαστε που λέτε στην χθεσινή μέρα (ημέρα 2η του lockdown για αυτήν, 46η για μένα), όπου εγώ κούτσα-κούτσα (στοιχείο σας δίνω εδώ, ημέρα 47η λέμε), πάω κουζίνα να φτιάξω ένα δίκταμο, και μου κάνει ντου στον κοινόχρηστο χώρο. Φανταστείτε ένα κοκκινομάλλικο ξωτικό να χοροπηδάει στην κουζίνα, κάνοντας ταυτόχρονα διατάσεις, γιατί ήταν και πιασμένο από το κλείσιμο στο σπίτι, τραγουδώντας τις σκέψεις του (θυμίσου Μάρσαλ στο how I met your mother, αν δεν τον θυμάσαι βρήκες τι να κάνεις τις επόμενες 10 μέρες και συνάμα σου βάζω και βίντεο)

(αυτό αλλά σε πιο γρήγορο και να πηδάει πάνω κάτω)

Και αυτό δεν κράτησε 30 χαριτωμένα δευτερόλεπτα, κράτησε γύρω στο πεντάλεπτο, όπου ήμουν παγιδευμένη (και στρατηγικά τοποθετημένη) μεταξύ ξωτικού και κουζινομάχαιρων, αλλά πολύ μακρυά από την πόρτα. Εκεί κάπου είναι που σκαρφαλώνει πάνω στο τραπέζι της κουζίνας όπου φωνάζει “yoga boat pooooooooose” και κάνει το παρακάτω:

Πάνω στο τραπέζι!!!

Μέσα σε όλα αυτά με καλούσε και να συμμετέχω στον χορό (ημέρα 46η λέμε και μέχρι και την 45η δεν επιτρεπόταν να πατήσω το πόδι μου στο έδαφος), οπότε έχω γραπωθεί από τον πάγκο και δεν το κουνάω με τα κουζινομάχαιρα σε απόσταση ενός χεριού.

Αυτό που ακολούθησε ήταν μια αλλοπρόσαλλη συζήτηση στα εγγλέζικα αλλά με διάφορες προφορές (θα σου άρεζε αυτό το κομμάτι τουλάχιστον σαλιάγκι), κατα την διάρκεια της οποίας ένιωσα λίγο πιο άνετα, αν και δεν σταμάτησε να χοροπηδάει πάνω κάτω στο τραπέζι και εμένα να μου έρχεται ναυτία (από το boat pose ξεκίνησε η ναυτία) και μέχρι το τέλος αυτής της συζήτησης είχαμε αποφασισει να βάψουμε το τραπέζι της κουζίνας κίτρινο (ίσως και όλην την κουζίνα μαζί με εμάς, δεν είμαι σίγουρη για όλα όσα συμφώνησα κατά την διάρκεια της φουρτούνας), να φυτέψουμε κάτι σπόρους που έχουμε, μπας και φέτος πιάσουν και δεν γίνει επανάληψη του λιμού του 2019, να φτιάξουμε τετράδια και να μετακομίσουμε τα έπιπλα στο δωμάτιο της συγκατοίκου που λείπει (ας μην αποκλειότανε στην Βραζιλία).

Την βραδιά την κλείσαμε παρακολουθώντας τους γείτονες από το παράθυρο του δωματίου της συγκατοίκου που λείπει και γκουγκλάροντας πώς να ξαναγεμίσουμε μπουκάλια με κρασί και να τα συσκευάσουμε (η Βραζιλιάνα έχει μια εξαιρετική κάβα από κρασιά στο δωμάτιό της <ας πρόσεχε, ζούμε δύσκολες μέρες λέμε>).

Και επειδή η τηλεόραση βγαλμενη από την ζωή ειναι, μου θύμισε την άλλη καταπληκτική σειρα (μικρή είναι, μόνο μια μέρα θα σου πάρει), και το κρασί: 

Εγώ σήμερα να σου δείξω το τι κάνει ένα πλυντήριο για να περάσει τις μέρες του στην καραντίνα ήθελα, αλλά παραστράτησα. Θα σου βγάλω αύριο φωτογραφίες του αυτοσχέδιου αργαλειού μου. 

Αποστειρωμένα φιλιά, 

-πλυντήριοΤοΘαΜεΣκοτώσειΣτονΥπνοΜουΔενΚλειδώνειΗΠόρταΣαςΛέω

ΥΓ: Ρε, είχα ξεχάσει πώς να γράφω εδώ, αρχικά πήγα και έγραψα τον τίτλο μέσα στο κείμενο... Αίσχος!

Θέμα έκθεσης: Τι κάνατε φέτος το καλοκαίρι;

        Όπως καταλάβαμε όλοι,σου στρώνω ατάκα τώρα για να μου κάνεις το αστείο:
                                  "Ξέρω τι έκανες πέρσι το καλοκαίρι,όμως"
 και να το γυρισεις σε ταινία τρόμου (που μεταξύ μας το περσινό καλοκαίρι ήταν λίγο απο ταινία τρόμου αυτα που ζήσαμε με το πλυντήριο μέσα σε 48 ώρες. Ενδεικτικά εξολοθρεύσαμε καμποσα ποντίκια και κατσαρίδες(οικόσιτα ,όχι αλανιάρικα),στραμπούληξε-ράγισε το πόδι της,πήγε να χάσει μια πτήση για Αγγλία και βολοδερνε στα αεροδρόμια με καροτσάκι και νεύρα και κάτι άλλα ψιλά...) Αλλα ας μη μιλάμε άλλο για τα παλιά,διοτι την επένδυση στη ταλαιπώρια τη κάναμε και φέτος.

Καλοκαίρι 2017(χωρις το πλυντήριο.)

(Δε τσακωθήκαμε καλέ,φάε τη γλώσσα σου! Απλα δε πήρε άδεια! Μπα σε καλό σας!)

      1)    Γνώρισα απο κοντά όλα τα έργα πνοής για τον τόπο!
Διέσχισα όλη την Ιόνια οδό απο την αρχή μέχρι το τέλος της και λίγο απο Εγνατία.
Πέρασα απο την γέφυρα στο Ρίο, απο την υποθαλάσσια σύραγγα στο Άκτιο και απο την πλωτή γέφυρα της Λευκάδας.
 Γνώρισα άλλα 2 απο τα Επτάνησα (Λευκάδα,Κεφαλλονιά) και πλέον μου έχουν μείνει άλλα δυο (Παξοί, Ιθάκη) να επισκεφτώ ωστε να μπορώ να καμώνομαι στις συζητήσεις οτι έχω οργώσει το Ιόνιο!!! Αν και μεταξύ μας ,μπορώ να το λέω απο τώρα αφου εδω και χρόνια είμαι της άποψης: Ποτέ μην αφήνεις την αλήθεια να σκοτώσει μια υπέροχη ιστορία!!

    2)     Έκανα περι τα 1.400 χλμ και πέρασα περι τις 25 ώρες μέσα σε ένα αυτοκίνητο διοτι είμαι άνθρωπος που δεν αφήνω τίποτε στη τύχη του και γιαυτό έπρεπε να αναζητήσω προσωπικά τις πηγές που δίνουν "Το Φυσικό Μεταλλικό Νερό «Βίκος» που εμφιαλώνεται κατευθείαν στην ομώνυμη πηγή, στα παρθένα και προστατευόμενα Ζαγοροχώρια."

   3)     Πήγα στο πόρτο κατσίκι κι επειδή είχε 15 ευρώ η ξαπλώστρα και η ομπρέλα,κατέληξα να δίνω τσιγάρα στον λουκουματζή της παραλίας για να με αφήνει να κάθομαι κάτω απο την ομπρέλα που είχε για τους λουκουμάδες!

  4)      Ταξίδεψα με το παρακάτω εισιτήριο:

Ναι,καλά βλέπεις! Ήμουν η στρουμφίτα! (Είναι τρελλοι αυτοι οι κεφαλλονίτες σου λέω!)

  5)    Πήρα απο τα Γιάννενα αυτό το τρομακτικό πλάσμα που αν του βάλεις νεράκι κελαηδάει σα πουλάκι και κάπως έτσι σπάω τα νεύρα των γύρω μου.(μέχρι να το βαρεθώ είναι,μετά θα ησυχάσω μάλλον!)

Update: Ένα μικρό δείγμα του πως σπάω τα νευρα των γύρω μου: Εκνευριστικό ηχητικό απόσπασμα

6)Άσχετο:

Με τι πλένω τα ρούχα, Παναγία μου;;;;; Αυτα τα ylang ylang είναι κι αυτά τροπικά λουλούδια ή είναι τιποτε άλλο που εξαπλώνεται; Άσε που έχω έναν διχασμό και στο πω να τα προφέρω,διότι δε γνωρίζω αν ακούγεται το y ή οχι. Είναι λανγκ λανγκ ή γλανγκ γλάνγκ;;

--ΣαλιάγκιΤοΤροπικάΜαυρισμένο(ΑλήθειαΛέωΜετάΑποΚαμιά10αριαΧρόνιαΒλέπωΣημάδιΑποΤοΜαγιώ)

ΥΓ. Τα ταξίδια του γκιούλιβερ τα έκανα μέσα σε 6 μέρες.Γιαυτό και κάπου εδώ θέλω να πω: Φιλέα Φογκ είσαι γατάκι,εγω σε 80 μέρες θα είχα κάνει τον γύρο τουλάχιστον 3 φορές!

Αγρύπνια

Και όχι δεν αναφέρομαι στο τραγούδι του προσφιλούς τραγουδοποιού (που δεν θυμάμαι αν σας έχω πει τι κακό είχα πάθει όταν επισκέφθηκα την Κωνσταντινούπολη που πρωί βράδυ ακουγόταν η εισαγωγή στα μικρόφωνα κι εμένα μου κολλούσε το τραγούδι για τις υπολοιπες ώρες τις ημέρας, μη σας τύχει).

 Αναφέρομαι σε εκείνες τις συνθήκες που σε φέρνουν στις 5 η ωρα να είσαι ακόμα ξύπνιος και να σκέφτεσαι τις αμαρτίες σου. Τι περνάει λοιπόν από το μυαλό ενός μισοκοιμισμένου μες στις βατραχοπιτζάμες του πλυντηρίου;

1. Εκείνο το παιχνίδι του ας δω κι αυτό το βιντεάκι στο youtube και μετά θα κοιμηθώ
2. ή και αυτό το επισόδειο 'Απαράδεκτους' και μετά θα κοιμηθώ
3. ή ας διαβάσω αυτό το κεφάλαιο και  μετά θα κοιμηθώ
4. Ας απαριθμήσουμε τις φορές που έκανες λάθος στην ζωή σου
5. Ώπα, παραλίγο να ξεχάσουμε την ερωτική σου ζωή
6. Κι εκείνη την ηλίθια φίλη που σε εκνευρίζει μην ξεχασεις
7. Αυτό το καταραμένο το deep το network πώς θα το κάνεις να δουλέψει (ημμυικη αργκό, αν δεν καταλαβαίνετε θεωρείστε εαυτούς τυχερους);
8. 'Χέστηκα!', έπρεπε να του είχες πει.
9. Ας βάλω ένα χαλαρωτικό βιντεάκι στο youtube μπας και με πάρει ο ύπνος
10. Αυτό το χαλαρωτικό βιντεάκι με εκνευρίζει, ας βάλω άλλο ένα επισόδειο 'Απαράδεκτους'
11.  Να θυμηθώ να πληρώσω το νοικι. Αυριο (γιατί αν το κάνω τώρα θα ξυπνήσω και θα μου πάρει διπλάσιο χρόνο να ξανακοιμηθω)!
12. Αφου δεν κοιμάμαι, θα μπορούσα να το είχα ήδη πληρώσει.
13. Την πόρτα του γραφείου την κλείδωσα;
14. Και αν μας κλέψουνε δε με νοιάζει!
15. Ορίστε τώρα βγαίνει και ο ήλιος.
16. Και ανάρτηση για βαμπιρια ως γνωστόν έχω ξανακάνει με τρομερή επιτυχία στις τρυφερές ηλικίες των 14.
17. Ας αποφασίσουμε τι θα μαγειρέψουμε αύριο.
18. Ποιόν κοροιδεύεις, αφού θα ξυπνησεις αργά και απλά θα φύγεις να πας δουλεια. Δεν παίζει να μαγειρέψεις τίποτα.
19.  Ας σκεφτούμε την μετακόμιση που έχεις να κάνεις σε 2 μήνες!
20. Ε, ΑΕΙ ΣΤΟ ΛΥΚΟ, ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ!

--πλυντήριοΤοΔενΚλείνειΤοΜάτιΜου

Milestone 30s!

Τον βλέπετε που κρύβεται; Εμ δεν τον βλέπετε γιατί έχει κρυφτεί καλά!
Φυσικά και μιλάω για τον φονικό μπανανοσάλιαγκα που (θα σε ξεμπροστιάσω μαρή!) έγινε 30 προ μερικών ημερών και υποσχέθηκε και ανάρτηση να ξεχειλίζει από σοφία και γνώση επμελώς αποκτημένη μέσα στα χρόνια αυτά που περάσανε. 

Και επειδή εγώ έχω νεύρα γιατί αποκλείστηκα λόγω 'φωτιάς' έξω από το κτίριο που είναι το γραφείο μου, απόγευμα Νοέμβρη χωρίς τη ζακέτα μου (μην κοιτάτε το ημερολόγιο, δεν έχω τρελαθεί, αλλά εδώ που ζω έχει 12 βαθμούς κελσίου και βρέχει από το πρωί τόσο πολύ που είμαι σίγουρη ότι αυτό το ξύλινο κατασκεύασμα που υπάρχει στην πίσω αυλή ειναι η κιβωτός που ξεκίνησε να χτίζει ο γείτονας) αλλά με τον υπολογιστή παραμάσχαλα (παντα!) αποφάσισα να βγάλω την γκρίνια μου, που δεν έχει ακόμα μοιραστεί μαζί μας γνώση και σοφία, εδώ. Σε εσας, τους παλιούς μας φίλους.

Και μιας και βρεθήκαμε όλοι εδώ παρέα, ας σβήσουμε μια ελαφρώς καθυστερημένη τούρτα στο εορτάζον σαλιάγκι και ας ασκήσουμε μια πίεση στο να επανέλθει δριμύτρελλο με την ιστορία που μας υποσχέθηκε!

--πλυντήριοΤοΝαΘυμηθωΝαΠαρωΜπανανοσαλιαγκεςΣτηνΚιβωτο

Γιατί ΕΣΥ αποφασίζεις ξανά!

  Αδέλφια,
         Επειδή είμεθα ένα blog που αγαπά την γνώμη του κοινού και τη ζητά στα κατα καιρούς διλήμματα που αντιμετωπίζει (αξέχαστη έχει μείνει η απορία περι της ανακυκλωσιμότητας της πλαστικότητας της τέχνης) ,θέλουμε και σήμερα τη συμμετοχή σας. Ακολουθούν 4 φρικτά διλήμματα με την μορφή 4 σύντομων ιστοριων,ιστορίες που φυσικά δεν έχουν τύχει σε μας...Αλλα σε καποιους φίλους απο το φροντιστήριο αγγλικών,δε τους ξέρετε!

Ιστορία νο1

    Ας υποθέσουμε οτι δύο κοπέλες μπαίνουν σε ένα βιβλιοπωλείο της θεσσαλονίκης και η πιο ξανθιά,που πλέον ειναι καστανή, βλέπει το παρακάτω βιβλιο σε ένα ράφι.

Στέκεται για πολλή ωρά μπροστά απο το ράφι συλλαβίζοντας το εξης:  "Οι θεοί μπάϊ χτές" και αναρωτιέται για το αν οι θεοί αποχαιρετούν το χτές ή αν οι θεοί ειναι bisexual απο χτες. Ομως κάτι δε κολλάει. Έρχεται και το πλυντήριο -ωωωω μπαρδον η κοπελια απο το φροντιστήριο εννοουσα- και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
-Ρε φίλε,τι σκατά εννοεί με το "οι θεοί μπάϊ χτες;"
-Μμμμμ. Δε ξέρω!
(Σκέφτεται για λίγο...)
Δεν έχει ομως διαλυτικά στο ι οπότε δε τονίζεται στο α. Αρα είναι "οι θεοί μπαί χτες"
(το οτι δε λεει θεοί αλλα θεό είναι κατι που τις αφήνει παγερά αδιάφορες)
-Που να μπουν,καλέ;

Θα πρέπει να τους πήρε και 5 λεπτά αυτό το παιχνίδι με τις συλλαβές μέχρι να καταλήξουν οτι ο τιτλος ειναι "οι θεομπαίχτες" .
Και έρχομαι να σας ρωτήσω:

Ιστορία νο2

Μια παρέα ενα βράδυ κάνει βόλτα και βλέπει σε έναν τοίχο ενα σύνθημα(πολυ κακογραμμένο να σημειωθεί) που λέει VIOLENCE IS THE .... Την λέξη ομως μετά το the δε μπορουν να την ξεχωρίσουν. Πέντε άτομα στέκονται μπροστά απο μια μάντρα και με ζαρωμένα φρύδια προσπαθούν να συλλαβίσουν αυτή τη μουτζούρα που δε βγήκε καλά στη στάμπα. Ο πιο βλαμμένος απο τους 5 αποφασίζει να σπάσει τη σιωπή και να πει με απολυτη φυσικότητα "Ρε, FINSWAY λέει!". Κατα βάθος όοοοολοι αυτό διαβάζαμε αλλα κανεις μας δεν ηταν τόσο θαρραλέος ωστε να το ξεστομίσει. Τελικά η λύση του μυστήριου έρχεται για ακόμη μια φορά απο τον δαίμονα της παρέας, που λύνει και τους γρίφους του τηλεκύβου σε χρόνο dt : VIOLENCE IS THE ANSWER!

Ιστορία νο3

Λίγο πριν τον σταθμό της Αγίας Μαρίνας στο Χαϊδάρι υπάρχει το παρακάτω γράφιτι σε μια διαφημιστική πινακίδα του δρόμου

     Κάθε φορά λοιπον που περνούσε απο εκεί μια γνωστή μου, έκανε διάφορες ρομαντικές σκέψεις σχετικά με τους ανθρώπους. Γιατί να κλεινόμαστε στα σπίτια μας και να κλειδώνουμε και τις ψυχές μας εκει μέσα; Τι αποξένωση, θέεε μου, ζούμε! Απο μόνοι μας φτιάχνουμε τα κελιά μας και ζουμε μεσα στη μοναξιά,στο ψευτικο και στο εφήμερο.Τη ψυχή μας,αυτό που ειναι πραγματικά δικό μας και δε μπορει να το παρει κανεις,το φυλακίζουμε μόνοι μας.Εεεεε οχι,λοιπον! Φτάνει! Λουκέτο,αδέλφια! Βάλε φωτιά σε ο,τι σε καίει,σε ο,τι σου τρώει τη ψυχή που λενε και οι Τρυπες. Μάλιστα είχε χρησιμοποιησει την εκφραση "λουκέτο στα ψυχοκελιά" και ως ευχή σε κάτι γενέθλια(κολλαγε με τη συζήτηση περι κρισεων αγχους).
     Ωσπου μια μέρα είδε ,στην απέναντι μεριά του δρόμου,ενα πανό στην είσοδο του Δρομοκαΐτειου , να λέγει κι αυτό το ίδιο σύνθημα με τη διαφημιστική πινακίδα. Και κάπου εδώ θέλω να πω στους εργαζόμενους του ψυχιατρικού νοσοκομείου Αττικής, οτι ήταν εξαιρετική επιλογή η διαμαρτυρία τους με τον καλλιτεχνικό τρόπο του γκράφιτι αλλα να γράφουν κι απο κάτω οτι είναι απο το ΨΝΑ και τα ψυχοκελιά είναι οι θάλαμοι ασθενών ,διοτι υπάρχουν συνανθρωποι μας που μπερδευονται. Δεν μπορουν όλοι ,κύριοι, να κάνουν την σύνδεση! Τι,δηλαδη? Επειδη ήταν ακριβώς απέναντι το νοσοκομείο? Μας τραβά την προσοχή η πινακίδα και δε το είδαμε! Αλήτες,να πούμε,μπερδευετε το κόσμο και πάει και λέει αλλαντάλλα σε γενέθλια και γιορτές!

Ιστορία νο4

Χθες,πάλι αυτη η γνωστή μου η ξανθιά,που τωρα ειναι καστανή, είχε αφήσει τη τηλεοραση ανοιχτή στο mute κι ειχε πιάσει κουβέντα με τη μάνα της. Εκείνη την ώρα έπαιζε το τρέιλερ απο μια καινουρια σειρά. Αφου δεν είχε ήχο,στα 49 δευτερολεπτα που κρατούσε η διαφήμιση το μονο που μπορουσε να διαβασει ήταν ενα alphatv #ilexipoudeles.(Μα τη Παναγία,ακριβώς όπως στο γράφω) Αλλα δε καταλάβαινε τι λογοπαίγνιο με αλεπούδες είχαν σκαρφιστεί οι σεναριογραφοι της σειράς "ιλεξιπούδελες". Ευτυχώς,οι συνειρμοί με αλεξικέραυνα και αλεξίσφαιρα κράτησαν μονο 49'' και μετά έπεσε η καρτέλα με τον τίτλο της σειράς "Η λέξη που δε λες". Η μητέρα δε κατάλαβε γιατί γελούσε το παιδί της,επειδή όμως υπήρχε κίνδυνος να ανησυχήσει για την διανοητική του υγεία αν της αποκάλυπτε το λόγο,δεν έμαθε ποτέ τι το αστείο είχε εκείνη η συζήτηση και το τρέιλερ.

     Οταν αργότερα το βράδυ η δυσλεκτική βλαμμένη,μίλησε με μια φίλη της στη Σκωτια και της αφηγήθηκε την παραπάνω ιστορία,το μόνο σχόλιο που είχε να κάνει η βλαμμένη Σκωτσέζα όταν κατάφερε να αναπνευσει απο τα γέλια ήταν " μα αφού η λήγουσα είναι βραχέα,ο τόνος κατεβαίνει. Το σωστό θα ήταν αλεξιπουδέλες". (Και το σχόλιο με τα διαλυτικά και τον τόνο στην ιστορία νο1,πάλι αυτη το είχε κάνει. Το έχει μελετήσει το θέμα του τονισμού στη νέα ελληνική ή απλά ως παιδί είχε προφανώς καταπιεί την νεοελληνική γραμματική του Τριανταφυλλιδη )

Διάλεξε ΕΣΥ ,λοιπον, το πρόβλημα που έχουν οι πρωταγωνιστές των ιστοριών μας και κέρδισε την συμπαθειά μας!

--ΣαλιάγκιΤοΠρεπειΝαΞαναπάειΣχολείοΓιαΝαΜάθειΝαΔιαβάζει!

(ΤουλάχιστονΘαΕχειΣυμμαθητήΤονΒλαμμένοΤηςΙστοριαςΝο2ΤηνΩραΤωνΑγγλικών)

ΥΓ. Η υπογραφή μου σε αναρτήσεις και σχόλια γράφεται με τον camel τρόπο. Διαβάζετε και λιγο hmmy and the city ζώα του alpha, που μου θέλετε και άδεια #ΕδωΕναΧασταγκΔεΞερετεΝαΓράφετεΒλαχοι.

Πώς να περάσεις εποικοδομητικά την ώρα σου όταν τα κακαρώσει το ιντερνετ.

• Να πατήσεις 15 φορές το reset κουμπί του modem και να το βγάλεις και ξαναβάλεις στην πρίζα τόσες φορές, ώστε πια να μην ξέρεις αν δεν δουλεύει λόγω του αρχικού προβλήματος ή του δημιούργησες καινούργιο.
• Να απαγγείλεις όλο το 'Υβρεοπομπή' του Δεληβορια με σκοπο να θυμηθείς βρισιές για να απευθύνεις στο νεραιδοκεραυνοβολημένο modem. 

• Να αμφισβητήσεις για λίγο την ευθύνη του modem και να βρίσεις και τον πάροχο του ιντερνετ, για αλλαγή!
• Να φας! Ο,τι βρεις και δεν βρεις. Πρέπει κάπως να γεμίσει το συναισθηματικό κενό.
• Να κυνηγήσεις την γάτα με το σπρέυ για το μπανιο για να μάθει να μην μπαίνει απρόσκλητη στο απαγορευμένο δωμάτιο.
• Να κυνηγήσεις να βρεις τη γάτα για να παίξετε να περάσει κάπως η ώρα.
• Να ξαναπατήσεις το reset στο modem. 
• Να βαλεις να φτιάξεις ενα τίλιο που σου είπαν ότι κάνει καλό στα νεύρα.
• Να μην τους πεις τίποτα για το τίλιο τους, γιατί δεν έχεις ιντερνετ να τους πάρεις να τους το πεις.
• Να καθαρίσεις τον 10 ετών σκληρό σου δίσκο.
• Να σταματήσεις το καθάρισμα του δίσκου γιατί έφτασες στην μουσικη και τώρα θέλεις να ακούσεις λίγο τον φάκελο που λεεται Τζαβοτράγουδα.
• Να τελειώσεις και τα φρούτα που είχες στο σπίτι (μπισκότο ούτε για δείγμα πια, έφυγαν στην 1η εκκαθάριση).
• Να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις ένα μόνο δίσκο του Tom Waits αλλά όλη τη δισκογραφία της Shakira και να βρίσεις τον νεαρό εαυτό σου που ήταν τόσο γελοίος. 
• Να τα ξαναβρείς με τον νεαρό εαυτό σου όταν βρεις τη δισκογραφίατων  System of a Down και να περάσεις την υπόλοιπη αναλογική βραδιά κάνοντας headbanging και τρομάζοντας την γάτα.
• Να κάτσεις και να τα γράψεις όλα αυτά στο χέρι, κάτι που είχες ξεχάσει πώς γίνεται και τώρα να σε πονάει ο καρπός. 

Άτιμος ψηφιακός κόσμος! Μας έχει καταστρέψει. 

--πλυντήριοΤοΑναλογικόΜεΣτερητικόΣυνδρομο

Διαπιστώσεις

1)Με 1,5 κιλό ζάχαρη ακόμη και το λεμόνι γίνεται γλυκό. Και κάπως έτσι καταλήγουμε στο ασφαλές συμπέρασμα οτι η ρουφιάνα η ζάχαρη τα γλυκαίνει όλα! Διότι ό,τι και να έχεις,αν φας 1,5 κιλό ζάχαρη δε θα το ξεπεράσεις? Είναι η γνωστή μέθοδος "δημιουργώ καινούριο πρόβλημα για να ξεχάσω το προυπάρχον"

2)Ο προγραμματισμός έχει μπει στο αίμα μου και πλέον δε τρέχει μόνο το πρόγραμμα αλλα και το μυαλό μου με όρους πληροφορικής και το διαπίστωσα με τον παρακάτω διάλογο:
-Εφτιαξα μια βάση
-ΔΕΔΟΜΈΝΩΝ???????Γιατί?
Η βάση θα μπορουσε να είναι βάση για τάρτα,για τσιζκέικ,για τραπεζάκι τηλεόρασης,για κερί ή για μια μακέτα.

3)Συλλέγοντας στατιστικά μέσω κλήσεων σκάιπ απο 3 πόλεις της ευρώπης και 2 της Ελλάδας κατέληξα στο ασφαλές συμπέρασμα οτι για την αναποδιά που μας μαστιγώνει αλύπητα αυτό τον καιρό δε φταίει ούτε το ξερό μας το κεφάλι, ούτε οι οικονομικές στενότητες,ούτε η ζέστη. Ο ανάδρομος Αρης φταίει! Απο βδομάδα ,αδέλφια,θα φτιάξουν όλα σας λέω! Τα έχει πει και η Αση Μπήλιου!(Μη μου ψάχνεις λογική εξήγηση λέμε!Είναι Παρασκευή και το καλώδιο είναι μπλέ.Η μόνη απάντηση που θα πάρεις)

4)Η μητέρα έχει μια εξαδέλφη στο χωριό ονόματι Αλεξάνδρα που όμως χαιδευτικά την φωνάζουν "Τσάντα". Τα τελευταία 29 χρόνια, μου φαινόταν ένα πολύ φυσιολογικό υποκοριστικό αφού προέκυπτε απο το Αλεξάνδρα>Σάντρα>Τσάντα. Τη σύνδεση με το γνωστό αξεσουάρ την έκανα μόλις προχθές, οταν έλεγα για μια ξαδέλφη που είχε παντρευτεί τον γιό της Τσάντας τον Γιαννάκη ,σε άτομο που μεγάλωσε μονο με σχολική τσάντα στον οικογενιακό του περιβάλλον.

5)Θα καταντήσουμε 55 χρονών αυτή,57 χρονών εγώ κι ακόμα "μικιά πόνια" θα αλληλοπροσφονούμαστε.

6)Αμα νοικιάζετε σπίτια,γελοιοι τύποι,να τα καθαρίζετε κιολας! Ζώα!

7)Η νύχτα θέλει έρωτα και πράγματα αφανέρωτα σου λέει! Τι όμως είναι αυτό που θέλει "κοκα κόλα,πίτσα και σκοτάδι?"Παρακαλώ μόνο σοβαρές απαντήσεις.