Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

It's a girl! It's a girl!

Μου τη βγάλανε τη χολή,κυριολεκτικά και μεταφορικά και αφου μου ζητηθηκαν οι σουρεαλιστικές λεπτομέρειες της διαδικασίας,είπα τώρα που αναρρωνω και βαριέμαι, να τις καταγράψω:

Σουρεαλιστικός Προεγχειριτικός Ελεγχος


Επρεπε να περάσω πρώτα απο το οκ του καρδιολογου και μετα απο τον αναισθησιολογο. Αφου περιμένω κανα 20 λεπτο στην ουρα να περάσουν οι τουλάχιστον 10 μπροστινοί μου (είχε μπερκέτια το μαγαζί,φίσκα το χειρουργείο να μη βρίσκεις κρεβάτι ομως) ,μπάινω χαμογελαστή στο γραφειο του καρδιολογου. 

Κοιτα το καρδιογραφημα μου και μετα κοιτά εμενα με απορία... Τρόμαξα για μια στιγμή αλλα μετά μου είπε οτι απλά το έχουν βγαλει αναποδα και να παω να το ξανακάνω....
Ανεβαίνω να μου ξανακανουν καρδιογράφημα και στο κατεβαινε, ανεβαινει ο καινουριος 18χρονος φίλος απο την ουρά κάτω, που θα εβγαζε μια κοίλη ΝΑ αυριο,ήταν και το δικό του καρδιογράφημα αναποδο. Εχοντας το δευτερο στο χέρι και μη προφτάνοντας να βγάλω λέξη,ο γιατρος μου λέει οτι ειναι και το δευτερο καρδιογράφημα αναποδο και με ξαναστελνει πάνω.

Καλωδιώνομαι για τρίτη φορά και ξανακατεβάινω με το κωλόχαρτο που αποτυπωνε τους παλμους της ευαισθητης καρδουλας μου. Η αποκριση του καρδιολογου αυτη τη φορά στη θέα του παραπάνω κωλόχαρτου ήταν ένα "Εεεεεεεε είναι ηλίθιοι!!!!". Κλειδώνει ιατρεία και ανεβαινει να μου το κάνει αυτός μπας και τελειωνουμε σήμερα! 

Αντιλαμβανομαστε ολοι οτι αυτα τα πήγαινε έλα πήραν κανενα μισάωρο τουλάχιστον κι έτσι ο αναισθησιολογος βαρεθηκε να μας περιμένει και έφυγε. Εντελώς αναίσθητος,να τα λεμε κι αυτα!

Μας είπαν να τον αναζητήσουμε σε μια πόρτα στο βάθος που γράφει "Ανάνηψη". Βρήκαμε τη πόρτα και αφου χτυπήσαμε και δεν μας απαντησαν, ο τριτος ταλαιπωρος με αναποδο καρδιογραφημα ,ρωτα εμενα και το 18χρονο: "Μηπως δεν είναι εδω το σωστό γραφείο? Εδω λεει Ανανηψη,όχι Αναληψη"
  Θεωρήσαμε οτι έκανε πλάκα! Οταν ομως το επανελαβε και στον άσχετο γιατρο που βγήκε έξω μετα απο λίγο με σκουφάκι με πολυχρωμες αλεπουδες...καταλαβαμε οτι το εννοουσε! Για το καλό όλων μας,δεν ηταν ανάληψη το σωστό!



Σουρεαλιστικοί γείτονες συνασθενεις:


1)Ηλίθια 25χρονη με σκωληκοειδιτιδα ( Η Απέναντι)
  
 Ζωντόβολο το οποιο μετά απο κουβέντα καταλάβαμε οτι δεν κάνει εγχείρηση όχι γιατι φοβάται αλλα επειδη ηταν 75 κιλά και 1.63 υψος και με αυτό το πρόβλημα πλέον συντηρείται κάτω απο τα 60 κιλά σταθερά. Ανώριμο πλάσμα και χωρίς πειθαρχία που έτρωγε κρυφά απο τη μαμα της σοκολατάκια και φρυγανιες καπνίζοντας στο μπαλκόνι του νοσοκομειου ,ενω δεν έπρεπε να κάνει τίποτε απο ολα αυτά με εντολή γιατρού και όχι της μαμας της. Το κλασσικό μαμόθρεφτο που καταπιέζεται απο την μητρική αγάπη αλλα που αν μεινει χωρις την μητρική φροντίδα θα ψοφίσει εντος μιας εβδομάδας σα το σκυλί σε κάποια γωνιά.
Αγαπημένη στιγμή μαζί της: οταν η μαμα της της εκλεισε τη μύτη και τη χαστούκιζε για να φτύσει το σοκολατάκι!

2)Σχεδον αθόρυβη κυρία που κάτι έβγαλε απο το στομάχι αλλα ποτέ δε μάθαμε τι ( Η δίπλα της Απένταντι)
 
       Δε θα μας ενοχλούσε η παρουσία της στο θάλαμο, αν δεν είχε για γιο τον Παναγιώτη που την φρόντιζε το βράδυ. Ο Παναγιώτης ή είχε κρεατάκια ή στραβό διάφραγμα με αποτέλεσμα να ροχαλίζει ολο το βράδυ και να μην αφήνει τους υπόλοιπους ασθενεις και συνοδους του θαλαμου να κοιμηθουν. Το εντυπωσιάκο είναι οτι στο κρεσέντο του ροχαλητού  του ,ξυπνούσαμε ολοι ταυτόχρονα και λέγαμε τι να του πετάξουμε για να σκάσει. Οριακά δε μας έκανε χουλιγκάνια που πετάνε αναπτήρες,κέρματα και ορους.

3)Μαααανα! Μαααααανα! Μαααααανα μου! (Η Δίπλα)

     80χρονη κυρία με άνια εδω και δυο χρόνια που όμως της έλαχε τώρα να έχει κι αυτη πέτρα στη χολή και να της βουλώσει το σωληνάκι σαν εμενα και να κιτρινίσει απο το κακό της. Θερίζει ο ικτερος ,οπως διαπιστώσαμε, σε όλες τις ηλικίες.

    Επικαλουνταν συνεχως τη μάνα της αλλα ποτέ δε ξακαθαρίσαμε αν ήταν νοητά εκει γύρω κάπου και την έβλεπε ή αν ηταν απλα ενα επιφωνημα πόνου. Ουτε αυτή θα μας ενοχλούσε αν δεν αποφάσιζε η καλόγρια κόρη της,το βράδυ που τελειωσα το χειρουργειο να μου κάνει ενα κομποσκίνι έτσι για την υγειά μου!!
    Και το κακό δεν ήταν στο οτι με ρώτησε το ονομα μου,για να κανει μια προσευχούλα για μένα. Το πρόβλημα γεννηθηκε οταν τη στιγμή που τελειωσε με τη μελέτη του ονοματος μου,με ξύπνησε λέγοντας μου να ανοιξω το στόμα για να μου ριξει κάτι σταγονιτσες που ειχε μεσα σε ενα πλαστικο μπουκαλάκι. Ηλίθια οπως πάντα εγω το ανοιξα γιατι θεώρησα οτι ήταν αγιασμός και αφου με μπουκωσε 7-8 σταγονες,διαπίστωσα με τρόμο οτι επροκειτο για λαδακι!
   Εδω και δυο μήνες τα τρώω ολα νεροβραστα γιατι δε κάνει να φαω λάδι ,γιατι θα με πεθάνει η χολιτσα. Το βράδυ που την έβγαλα ομως και δεν επρεπε να πιω ουτε νερο...μου δωσε λαδάκι απο τη παναγια. Το εφτυσα επιτόπου κάτι που θεωρήθηκε αμαρτία,διοτι "δε θα σου έκανε κακό!ήταν αγιασμένο"...

4)Ζαβο 28χρονο με 7 πέτρες στη χολή σε μεγεθος χαντρας κομπολογιου (Εγώ)

Έκανε εντύπωση γιατί κάποια στιγμή ζήτησε το φωτάκι πανω απο το κεφάλι της ανοιχτό για να βλέπει. Οταν την κοίταξαν ολοι,διαπίστωσαν οτι στην εποχη του ιντερνετ και των φωτεινων οθονων,εκεινη ελυνε σταυρολεξα και σουντοκου! Πολιτισμικό σοκ που δεν άντεξαν ουτε ασθενεις,ουτε συνοδοί,μήτε και ιατρικό προσωπικό! Μας έχει αλλοτριώσει αυτη η τεχνολογια! Να τα λέμε κι αυτα!

Επισης έκανε εντύπωση όταν κάταλαβαν μετα απο 3 χρήσεις της πάπιας (ξερεις ποια λέω...μη με κάνεις να μπω σε λεπτομερειες) οτι η μητέρα της ζαβης 28χρονης ήταν περισσότερο ζαβη απο την 28χρονη και της έφερνε την πάπια της γριάς νο3 απο δίπλα. Οπως όλοι καταλαβαινουμε,η ζαβη μάνα δεν έμεινε κανένα βράδυ για να βοηθησει τη ζαβή κόρη! Για ποιο λόγο άλλωστε κιολας, αφου ήταν σίγουρο οτι μονη της η εγχειρισμένη θα τα καταφερνε σαφώς καλύτερα!


ΥΓ. Αυτοι που λένε οτι η λαπαροσκοπηση ειναι τόσο απλή που την άλλη μέρα γυρνάς σπίτι σου,είναι αλήτες και λένε τη μισή αλήθεια! Ολοκληρη η αλήθεια ειναι οτι με τη λαπαροσκοπηση την άλλη μέρα απο την επεμβαση γυρνάς σπίτι σου για να πονάς εκει κι οχι στο νοσοκομειο!! Ζήτω στα λοναριντ! I love παυσιπονα και βγάζω και καρδουλες απο ολο μου το σωμα για αυτά!

ΥΓ2 Τεραστια η αναρτηση,σαν τον τεραστιο πονο μου!

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

12 κι ούτε ένα τηλεφώνημα!!!

 
Καταραμμένη συσκευή! Προσωπικά θα ήθελα πάρα πολυ να τη κοπανήσω με μια βαριοπουλα ωσπου να τη κάνω μικρά μικρά κομματακια ή να τη πετάξω στα ορμητικά νερά ενος ποταμου(εχω βρει το ποτάμι κι έβγαλα τα χερια απο τις τσεπες που ειχα το κινητο,ακριβώς γιατι μου άρεσε τόσο πολυ η ιδέα μου). Οταν μου είχαν κλέψει τη τσάντα και είχα μείνει χωρις κινητο  5 μέρες,ένιωθα μια υπέροχη ελευθερία να με κατακλύζει! Αααααααααχ! ευτυχισμένες εποχές!
   Και τώρα πάμε στο άλλο σενάριο: το σκηνικό λίγο πολυ γνωστό σε όλους και λέγεται "Περιμένω τηλέφωνο". Κατα καιρούς έχω περιμένει για μέρες πανω απο κινητό ελπίζοντας σε ένα μήνυμα τουλάχιστον, απο:
1)Υποψήφιο γκόμενο
2)Υποψηφια δουλειά
3)Τον βοηθό του καθηγητή μου
4)Εναν συνάδελφο που πρεπει να σου εξηγήσει κάτι
5)Απο τον ντελιβερά που έχασε το σπίτι
6)Απο τη θεία απο το χωρίο, που επίσης έχασε το σπίτι
7)Απο αντιπαθητικό και βαρετό "φίλο" που του έτυχε κάτι και πρέπει να ακυρώσει τον καφέ που κανονίζατε εδω και μέρες(αγωνιώδης αναμονή μέχρι να σε πάρει να σου πει τα ευχάριστα)

   Αλλα να περιμένω τηλέφωνο απο δημόσιο νοσοκομείο για το πότε θα αδειάσει κρεβάτι για να πάω να βγάλω τη χολή μου,δε μου έχει ξανατύχει! Και κάθομαι εγω τώρα εδώ και κάθε 10 λεπτά τσεκάρω, αν έχω σήμα κι αν λειτουργεί η συσκευή . Και κάθε μέρα οι ελπίδες μου κρατάνε μέχρι τις 8 το απόγευμα,μετά πέφτω σε απογοήτευση και τραγουδώ

Σε ένα τηλέφωνο που εμεινε νεκρόοοοοοοοοοοοοοοο!

Ααααααα να χαθουνε δηλαδή! Και για γκόμενο που λεει ο λόγος,περισσότερη αξιοπρεπεια είχαμε δείξει στην αναμονή!
--ΣαλιάγκιΤοΧολοσκασμένο