Ένα διήμερο που έχεις αποφασίσει οτι θα το ξοδέψεις μόνο σε φίλους και γνωστούς έχει πάντα κάποια τυπικά βήματα:
Βημα νο1:
Έχεις μια βλακεία ιδέα (π.χ μουσειότσαρκα). Παίρνεις τηλέφωνο τους υπόλοιπους και την ανακοινώνεις,άλλοι ενθουσιάζονται και άλλοι σου λένε το προφανές "είμαι μέσα αλλα να πάμε και για ένα καφεδάκι μετά". Όμως όλοι μα όλοι αφήνουν επάνω σου την οργανωσή του!!
Βημα νο2:
Η μουσειότσαρκα θα γίνει με την προυπόθεση οτι αυριο ειναι μια απο τις κυριακές που διάβασες σε μια σελίδα οτι γίνονται δωρεάν επισκέψεις. Παίρνεις τηλέφωνα σε διάφορα μουσεία αλλα κανείς δε σου απαντά ώσπου η μοίρα και η τύχη σε βάζει να παρεις τηλέφωνο στο Μουσείο γλυπτικής! Η σκηνή στην άλλη γραμμη του τηλεφωνού πρεπει να ήταν κάπως έτσι:
"Μια 80χρονη γριούλα καθισμένη στο γραφείο αναρωτιέται έχοντας 2 χάπια στο χέρι
Αυτά είναι για τη πίεση ή για την χολυστερίνη? Οχι,οχι,οχι...για τη χολυστερίνη ειναι αυτά, γιατι για τη πίεση τα είχα πάρει στις 6,οπότε τωρα αν δε τα είχα πάρει.. Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν ένα ήχος απο το τηλέφωνο με το κυκλικό καντραν τάραξε τις σκέψεις της.
-Παρακαλώ απάντησε με τρεμμάμενη φωνούλα η γραία
-Καλημέρα. Ηθελα να μάθω αν αυριο οι επισκέψεις στο μουσείο γλυπτικής είναι δωρεάν όπως διάβασα σε ένα site. ρώτησε η άσχετη κοπελιτσα.
-Δεν γνωρίζω αν είναι δωρεάν αλλα το μουσειο γλυπτικής ειναι στη Πάρο,ελπίζω να το γνωρίζετε αυτό,εδω παίρνετε στο εργαστήριο του τάδε γλύπτη που γινονται επισκέψεις κατόπιν συννενοησης καθε Τετάρτη 5-7.
"
Φυσικά και η συζήτηση δε σταματά εκει αφου η γραία μου μίλησε για αλλους κυριακάτικους προορισμους πολιτισμού εντος του κλυνού άστεως, αφου μεχρι τη Πάρο δε πρόφτανα να πάω.Και όλες οι περιγραφές ήταν με κάθε λεπτομέρεια και κυρίως χωρίς να της ζητήσω να μάθω που είχε πάει εκείνη, μια κυριακή του 2008!! Πλέον η κυρία αυτή έχει και τη διευθυνση μου για να μου στειλει ενημερωτικό υλικό για το μουσείο της Πάρου αλλα και το τηλεφωνο μου για να έχουμε μια επικοινωνία για αλλες δράσεις και σεμινάρια.Οριακά δε γίναμε και κουμπάρες μετα απο αυτή τη συνομιλία!
Βήμα νο3:
Κανονιζεις καφέ μαζί με άλλα 2 άτομα.
Το ενδεχόμενο να πείτε απλα μια ώρα και να είστε όλοι εκει φυσικά δεν υπάρχει! Πρέπει να κανονίσουμε το ραντεβού με προσεγγιστικες περιγραφές της ώρας π.χ μετά το φαί. Κι τρως εσυ στις 2, ας πούμε και παιρνεις τηλέφωνο να ανακοινώσεις το γεγονός στην μια της παρέας κι εκεινη με τη σειρά της σου ανακοινώνει οτι θα φάνε σε λίγο(γενικά αποφευγουμε να πουμε ακριβή χρόνο,μη το ξεχνάς ποτέ αυτο! η μαγεία ειναι στο μυστήριο).
Αποφασίζεις λοιπον κι εσύ οτι θα πας να δοκιμάσεις το παστίτσιο της γιαγιάς του τρίτου της παρέας μέχρι να τελειωσει το γευμα της η άλλη. Και το δοκιμάζεις το παστίτσιο,κάνετε και 2 τσιγάρα με τον άλλον και η άλλη δεν εχει πάρει ακομα τηλέφωνο.Και λέτε να πατε οι δυο σας για καφέ κι οποτε τελειωσει η άλλη να έρθει να σας βρει. Και πριν προλάβετε να κάτσετε χτυπά το τηλέφωνο και σας απορρίπτει τις μισές καφετέριες λες κι εχουμε πολλές επιλογές! Και καταλήγετε σε ένα μαγαζί και σας ξαναπαιρνει τηλέφωνο για να δει που κάτσατε τελικά. Ή εγώ είμαι παράξενη που εκνευρίζομαι με τα 5 τηλέφωνο πριν απο έναν καφέ ή αυτοί έχουν πρόβλημα! Τελικά ο καφές ήταν εξαιρετικά ευχάριστος όπως ήταν αναμενομενο και κράτησε ενα σεμνό 5ωρακι αλλα μέχρι να τον πιουμε μας βγήκε η Παναγία!
Βήμα νο4:
Φυσικά κι αφου εσυ δε κανόνισες τη μουσειότσαρκα...δεν προβλέπεται να γίνει! Και αποφασίζεις να πας στη Χαλκίδα βρε τη Κυριακή το πρωί! Αααααα να χαθούν και τα διόδια στις Αφιδνες -3,30 που να μη σώσουνε,κακό χρόνο να χουνε!!! Και πάτε στη Χαλκίδα με σκοπό να συναντήσετε και εναν γνωστό του φιλου,αυτουνού που χθες είχα φάει το παστίτσιο της γιαγιάς του ντε,ο οποίος γνωστός του είχε δουλειά τελικά οπότε και δεν έρχεται ποτέ! Ταυτόχρονα σε παιρνει και η Λούτσα η ρουφιάνα που έχει να έρθει στη Σαλιαγκόπολη απο τον 15Αυγουστο,οτι είναι στη Σαλιαγκόπολη ενω ξερει οτι λείπεις και ψάχνει που να κάτσει να φάει. Της λες να της κάτσει στο λαιμό η τυροκροκέτα και τα παίρνεις στο κρανίο λίγο γιατί έρχεται και η βροχή στην όμορφη Χαλκίδα. Και αποφασίζετε να φύγετε γιατί δε μπορεις να περπατήσεις πόλη με τέτοιο καιρό και πόσους καφέδες να πιεις βρε αδελφέ κοιτώντας τα τρελλά νερά! Και παίρνεις τηλέφωνο τη γουρούνα τη Λουτσα και της λες οτι σε καμια ωρα θα ειμαι πίσω.Εντωμεταξύ χάνεστε και λίγο στο δρόμο γιατι αποφασίσατε να μη ξαναπληρώσετε διόδια και τελικά εισαι σε 1 ωρα και 10 λεπτά πίσω. Αλλα η άλλη η μοσχάρα σε πήρε μισή ώρα πριν φτάσεις για να σου πει οτι θα φύγουν και θα πιουν καφέ στο κέντρο!
Βημα νο1:
Έχεις μια βλακεία ιδέα (π.χ μουσειότσαρκα). Παίρνεις τηλέφωνο τους υπόλοιπους και την ανακοινώνεις,άλλοι ενθουσιάζονται και άλλοι σου λένε το προφανές "είμαι μέσα αλλα να πάμε και για ένα καφεδάκι μετά". Όμως όλοι μα όλοι αφήνουν επάνω σου την οργανωσή του!!
Βημα νο2:
Η μουσειότσαρκα θα γίνει με την προυπόθεση οτι αυριο ειναι μια απο τις κυριακές που διάβασες σε μια σελίδα οτι γίνονται δωρεάν επισκέψεις. Παίρνεις τηλέφωνα σε διάφορα μουσεία αλλα κανείς δε σου απαντά ώσπου η μοίρα και η τύχη σε βάζει να παρεις τηλέφωνο στο Μουσείο γλυπτικής! Η σκηνή στην άλλη γραμμη του τηλεφωνού πρεπει να ήταν κάπως έτσι:
"Μια 80χρονη γριούλα καθισμένη στο γραφείο αναρωτιέται έχοντας 2 χάπια στο χέρι
Αυτά είναι για τη πίεση ή για την χολυστερίνη? Οχι,οχι,οχι...για τη χολυστερίνη ειναι αυτά, γιατι για τη πίεση τα είχα πάρει στις 6,οπότε τωρα αν δε τα είχα πάρει.. Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν ένα ήχος απο το τηλέφωνο με το κυκλικό καντραν τάραξε τις σκέψεις της.
-Παρακαλώ απάντησε με τρεμμάμενη φωνούλα η γραία
-Καλημέρα. Ηθελα να μάθω αν αυριο οι επισκέψεις στο μουσείο γλυπτικής είναι δωρεάν όπως διάβασα σε ένα site. ρώτησε η άσχετη κοπελιτσα.
-Δεν γνωρίζω αν είναι δωρεάν αλλα το μουσειο γλυπτικής ειναι στη Πάρο,ελπίζω να το γνωρίζετε αυτό,εδω παίρνετε στο εργαστήριο του τάδε γλύπτη που γινονται επισκέψεις κατόπιν συννενοησης καθε Τετάρτη 5-7.
"
Φυσικά και η συζήτηση δε σταματά εκει αφου η γραία μου μίλησε για αλλους κυριακάτικους προορισμους πολιτισμού εντος του κλυνού άστεως, αφου μεχρι τη Πάρο δε πρόφτανα να πάω.Και όλες οι περιγραφές ήταν με κάθε λεπτομέρεια και κυρίως χωρίς να της ζητήσω να μάθω που είχε πάει εκείνη, μια κυριακή του 2008!! Πλέον η κυρία αυτή έχει και τη διευθυνση μου για να μου στειλει ενημερωτικό υλικό για το μουσείο της Πάρου αλλα και το τηλεφωνο μου για να έχουμε μια επικοινωνία για αλλες δράσεις και σεμινάρια.Οριακά δε γίναμε και κουμπάρες μετα απο αυτή τη συνομιλία!
Βήμα νο3:
Κανονιζεις καφέ μαζί με άλλα 2 άτομα.
Το ενδεχόμενο να πείτε απλα μια ώρα και να είστε όλοι εκει φυσικά δεν υπάρχει! Πρέπει να κανονίσουμε το ραντεβού με προσεγγιστικες περιγραφές της ώρας π.χ μετά το φαί. Κι τρως εσυ στις 2, ας πούμε και παιρνεις τηλέφωνο να ανακοινώσεις το γεγονός στην μια της παρέας κι εκεινη με τη σειρά της σου ανακοινώνει οτι θα φάνε σε λίγο(γενικά αποφευγουμε να πουμε ακριβή χρόνο,μη το ξεχνάς ποτέ αυτο! η μαγεία ειναι στο μυστήριο).
Αποφασίζεις λοιπον κι εσύ οτι θα πας να δοκιμάσεις το παστίτσιο της γιαγιάς του τρίτου της παρέας μέχρι να τελειωσει το γευμα της η άλλη. Και το δοκιμάζεις το παστίτσιο,κάνετε και 2 τσιγάρα με τον άλλον και η άλλη δεν εχει πάρει ακομα τηλέφωνο.Και λέτε να πατε οι δυο σας για καφέ κι οποτε τελειωσει η άλλη να έρθει να σας βρει. Και πριν προλάβετε να κάτσετε χτυπά το τηλέφωνο και σας απορρίπτει τις μισές καφετέριες λες κι εχουμε πολλές επιλογές! Και καταλήγετε σε ένα μαγαζί και σας ξαναπαιρνει τηλέφωνο για να δει που κάτσατε τελικά. Ή εγώ είμαι παράξενη που εκνευρίζομαι με τα 5 τηλέφωνο πριν απο έναν καφέ ή αυτοί έχουν πρόβλημα! Τελικά ο καφές ήταν εξαιρετικά ευχάριστος όπως ήταν αναμενομενο και κράτησε ενα σεμνό 5ωρακι αλλα μέχρι να τον πιουμε μας βγήκε η Παναγία!
Βήμα νο4:
Φυσικά κι αφου εσυ δε κανόνισες τη μουσειότσαρκα...δεν προβλέπεται να γίνει! Και αποφασίζεις να πας στη Χαλκίδα βρε τη Κυριακή το πρωί! Αααααα να χαθούν και τα διόδια στις Αφιδνες -3,30 που να μη σώσουνε,κακό χρόνο να χουνε!!! Και πάτε στη Χαλκίδα με σκοπό να συναντήσετε και εναν γνωστό του φιλου,αυτουνού που χθες είχα φάει το παστίτσιο της γιαγιάς του ντε,ο οποίος γνωστός του είχε δουλειά τελικά οπότε και δεν έρχεται ποτέ! Ταυτόχρονα σε παιρνει και η Λούτσα η ρουφιάνα που έχει να έρθει στη Σαλιαγκόπολη απο τον 15Αυγουστο,οτι είναι στη Σαλιαγκόπολη ενω ξερει οτι λείπεις και ψάχνει που να κάτσει να φάει. Της λες να της κάτσει στο λαιμό η τυροκροκέτα και τα παίρνεις στο κρανίο λίγο γιατί έρχεται και η βροχή στην όμορφη Χαλκίδα. Και αποφασίζετε να φύγετε γιατί δε μπορεις να περπατήσεις πόλη με τέτοιο καιρό και πόσους καφέδες να πιεις βρε αδελφέ κοιτώντας τα τρελλά νερά! Και παίρνεις τηλέφωνο τη γουρούνα τη Λουτσα και της λες οτι σε καμια ωρα θα ειμαι πίσω.Εντωμεταξύ χάνεστε και λίγο στο δρόμο γιατι αποφασίσατε να μη ξαναπληρώσετε διόδια και τελικά εισαι σε 1 ωρα και 10 λεπτά πίσω. Αλλα η άλλη η μοσχάρα σε πήρε μισή ώρα πριν φτάσεις για να σου πει οτι θα φύγουν και θα πιουν καφέ στο κέντρο!
--ΣαλιάγκιΤοΕκδρομικόΚαιΕκνευρισμένο
